Weg met het rommelhoekje

Tijdens het maken van de plannen voor onze nieuwbouwloods, enkele jaren geleden, werd een vergaderzaal getekend naast de bureau. We hebben deze enkele keren gebruikt, maar het was er niet gezellig. Het had ook een heel slechte accoustiek, zodat het ook voor de andere mensen niet leuk was. Het gevolg was dat het niet meer gebruikt werd als vergaderzaal. Al vlug werden daar spullen in gezet, waar we anders geen weg mee wisten. Het werd dus eigenlijk een rommelkotje. Deze zomer hebben we beslist om de muur tussen de bureau en de vergaderzaal weg te breken. Zo gezegd zo gedaan. Maar tot nu toe hadden we er niet veel meer mee gedaan. Deze week hebben we het eens grondig aangepakt. De 3 kasten die ik nog te koop heb staan, hebben we er uit gehaald. In onze bureau in Zande hadden we nog een grote kast staan die er perfect dienst kon doen. Deze hebben we leeggemaakt en verhuisd naar onze loods. Eenmaal de kast op zijn plaats stond moest alle rommel nog weg. Eigenlijk was het geen rommel. Het waren vooral catalogussen (oude en nieuwe) die in dozen stonden. Deze hebben we allemaal een plaats gegeven in de kast. Daarna werd er nog een tafel gezet met 4 stoelen, zodat het eindelijk weer dienst kan doen als vergaderruimte. Gelukkig heb ik voor dit (toch grote) werk wat hulp gekregen. De kinderen hebben er flink aan meegeholpen. Nu is het een prachtig zicht vanaf mijn bureau. In plaats van een rommelhoekje, een mooi afgewerkte vergaderruimte. En we vinden de catalogussen direct terug! Een mooie afsluiter van het jaar!

Een bruisend nieuw jaar

Een gelukkig en bruisend 2010 !!

Dat is wat ik de lezers van mijn blog wil toewensen. Het is een beetje vreemd voor mij dat ik niet weet aan wie of zelfs aan hoeveel mensen ik dit toewens. Maar toch is het een welgemeende wens. Als je deze blog leest, wil het waarschijnlijk zeggen dat we elkaar op één of andere manier toch kennen. Ik wens dan ook iedereen het allerbeste toe voor het komende jaar.

Ik heb al een tijdje niets meer van mij laten horen, maar dat komt door de eindejaarsdrukte.
Woensdagavond hadden we een eindejaars-personeelsdrink. Dit is een traditie die behouden blijft. Er wordt dan rustig gepraat en wat gedronken, terwijl ik mij bezig hou met het maken van heel veel hapjes. Het was zoals altijd gezellig om eens met de collega's samen te zitten. Er wordt dan veel gelachen.

Donderdag ben ik een hele dag niet op mijn bureau geweest, wegens de voorbereidingen van kerstdag. In de voormiddag heb ik mij bezig gehouden met het klaarmaken van het feestmaal. In de namiddag heb ik nog wat boodschappen gedaan. Na 18u is Gino naar huis gekomen om mee te helpen met het eten klaarmaken voor kerstdag.

Kerstavond vieren we met ons gezin. Samen gezellig aperitieven, terwijl we de kadootjes uitdelen aan elkaar. Daarna eten we dit jaar wok. Ieder op zijn beurt een gerecht klaarmaken in de wok. De kinderen vonden dit ook leuk. Om 23u30 vertrokken we naar de kerk voor de middernachtmis. Daar zong ik mee met het koor, waardoor we wat vroeger moesten aanwezig zijn. Brecht speelde mee met het kerstspel tijdens de mis, dus hij moest ook op tijd zijn. Gino en Mathias zijn dan ook maar meegekomen met ons. Na de middernachtmis wordt er een jenevertje gedronken met de kerkgangers.

Kerstdag is het een drukte bij ons. De hele familie is uitgenodigd voor het kerstmaal bij ons. Vorige week hebben we het aantal personen geteld, we waren verbaasd toen we aan een getal van 28 kwamen. Dat is de reden waarom we op kerstavond een klaargemaakte schotel eten. Op 24 december ben ik bijna een hele dag bezig met de voorbereidingen voor kerstdag.

2de kerstdag organiseerden we met het Davidsfonds (waarvan ik ook in het bestuur zit) Vlaanderen zingt kerst. Er werden 21 liedjes samen gezongen. Allemaal vlaamse kerstliedjes. Iedereen heeft zich geamuseerd. Dit is zeker voor herhaling vatbaar!

Gisteren zondag waren we uitgenodigd bij mijn moeder voor het eten van een stuk taart.

Zo zie je hoe druk het eindejaar kan zijn. Tussenin hebben we zo veel mogelijk op de bureau gewerkt. Ook Gino helpt met facturen maken, want mijn map 'te maken facturen' puilt bijna uit.

Dus zal ik maar vlug verder doen, zodat ik het jaar goed kan afsluiten.

Vorst

De vorst is plots in het land gekomen en deed ons er aan herinneren dat het wel degelijk winter is. De kerstsfeer is zo helemaal compleet. Het is toch prachtig om je huis in een winters landschap te zien staan.
Toch hebben wij liever geen vorst. Telkens weer zijn er mensen die hierdoor problemen hebben. Zonder verwarming vallen in de vrieskou is geen pretje voor onze klanten. Daar gaan we natuurlijk zo snel mogelijk naartoe. Deze morgen kreeg ik de eerste telefoontjes van een bevroren waterleiding. Er zullen er waarschijnlijk nog volgen.

Toch zijn heel wat problemen te voorkomen. Het stilvallen van de verwarmingsketel kan in veel gevallen voorkomen worden door een jaarlijks onderhoud. Waterleiding die bloot ligt wordt het best afgedekt bij vriesweer. Er bestaat speciale isolatie voor buizen.

Dit kan eventueel gecombineerd worden met een verwarmingslint. Dit is een lint die de buizen opwarmt. Zo houd je je buizen warm en bevriezen ze niet.

De telefoon ...

Telkens de telefoon rinkelt heb ik weer schrik om op te nemen. Neen, ik ben niet plots verlegen geworden of zo. Maar ik krijg deze week heel wat telefoonoproepen van mensen die vragen om een bepaald werk nog te doen voor het einde van het jaar. Het is telkens weer frustrerend, voor mij en voor onze klanten dat ik moet melden dat het waarschijnlijk niet meer zal gaan. Soms krijg ik zelfs reacties die nogal zwaar aankomen. Natuurlijk, dringende herstellingen worden zeker opgelost. Mensen die zonder verwarming zitten, die geen electriciteit hebben, die een waterlek hebben, geen warm water, zelfs een slechte douchekraan, dat zijn werkjes die we zo snel mogelijk oplossen, zodat de mensen hun comfort niet verliezen. Het zijn vooral de werken die meer als een werkdag in beslag nemen die moeilijk nog te plannen zijn. Het jaar heeft ten slotte maar 3 weken meer te gaan. Daar komt nog eens bij dat onze werkmannen hun laatste dagen verlof opnemen tijdens deze weken. Ik heb afgesproken met Gino om deze namiddag de puzzel van dringend werk in combinatie van de verlofdagen en aantal werkdagen op te lossen (als er al niet weer een dringend werk op de proppen komt). Het wordt een moeilijke puzzel ...

Ik weet dat sommige klanten meelezen met mijn blog, wat ik heel leuk vind trouwens. Ik hoop dat ik niemand tegen de borst stoot. Ik wou gewoon eventjes de situatie schetsen.

Kerstmis is in het land

Het is alsof iedereen flink gewacht heeft op het sinterklaasweekend om de kerstspullen uit te halen. Pas dit weekend zie je overal kerstversiering. Vorige week kon je wel hier en daar een kerstboom in een woning zien staan, maar dat was eerder een enkeling. Nu is het volop kerstsfeer. Ook bij ons is het volop kerst. Ook ik heb de winkel in kerst versierd. Dit jaar heb ik het heel sober gehouden : 4 verlichte sterren in de etalage en grote kerstballen aan onze grote verlichtingsstructuur in het midden van de winkel. Buiten hebben we ons reclamebord met lichtjes versierd, en ook de 2 laurierboompjes die aan onze voordeur staan hebben lichtjes gekregen. Mijn kerstboom staat er jammer genoeg niet. De gepaste pot is nog niet op de zaak geraakt. Een dezer dagen zal dit zeker gebeuren. Nog een grote sneeuwman boven mijn toonbank en een beetje versiering op de grote tafel in de toonzaal en dan ben ik klaar.

Gisteren waren we van plan om een hele dag op de bureau te werken. Zoals ik op mijn vorige blog al vermeldde is het ook in de administratie druk op het einde van het jaar. Een dringende herstelling heeft de plannen enigszins verandert. Gino is rond 9u vertrokken, terwijl ik thuis wat huishouden heb aangepakt. Tegen de middag was hij thuis. Na het eten zijn we samen naar de bureau getrokken. Daar hebben we onder andere de 1000ste factuur voor dit jaar gemaakt (historisch moment, want we hebben nog nooit 1000 facturen in een jaar gemaakt). Rond 19u zijn we naar huis geweest en hebben we samen nog de kerstboom in huis gezet. Zo is het ook thuis al een beetje kerstmis.

1 december

De laatste maand van het jaar is ingezet. Dit is traditie-getrouw een drukke maand. Heel wat CV ketels laten het afwweten, door de eerste koude die in het land komt. Facturen moeten dringend gemaakt worden, zodat de klanten recht hebben op de premies. De laatste verlofdagen worden opgenomen, zo wordt er al minder gewerkt. Tijdens de laatste week van het jaar is het zelfs moeilijk om nog aan materiaal te geraken. Ik ben telkens blij als het 1 januari is. Dan is het altijd weer een nieuwe start.

Alhoewel ik geniet van de feestdagen. Eerst sinterklaas, dan kerstavond, kerstmis en nieuwjaar. Het is toch telkens een leuke sfeer die in het land hangt. Vorig weekend heb ik de winkel al voor een stuk in kerstsfeer gestoken. Morgen wordt mijn kerstboom geleverd, dus tegen het weekend is ook bij ons de kerstsfeer op te snuiven. Ik hoop dat ik tegen dan mijn foto-toestel terug heb gevonden, dan kan ik wat foto's laten zien.

Last-minute

Dit weekend was er een beurs in Brussel van sanitair. Gino ging er zaterdag naar toe met 4 van onze werkmakkers. Ik stond er dus eigenlijk alleen voor. Gelukkig was er geen enkele dringende herstelling. Anders moest Gino die 's avonds nog doen.

We hebben de gewoonte om in augustus/september met alle werknemers en hun vrouwen te gaan eten. Dit jaar wilden eigenlijk een BBQ organiseren, maar dit was er niet van gekomen. Toen Gino met de 4 werkmannen zaterdag thuis kwam, hadden ze afgesproken om samen iets te gaan eten. Na een telefoontje naar de andere 2 werknemers, wisten we dat ook zij vrij waren. Gelukkig vonden we nog een restaurant die een groep van 14 personen kon plaatsgeven en zo hadden we een last-minute personeelsfeest.

Wat anders soms zo moeilijk af te spreken valt, was nu in een half uur geklonken.

Het was in ieder geval gezellig en lekker! Iedereen heeft er van genoten.

Het reilen en zeilen van mijn huishouden

Maandag en dinsdag (gisteren) had ik weinig werk aan het eten, waardoor ik heel wat ander huishoudelijk werk heb kunnen verzetten 's morgens. Maandagmorgen heb ik gedweild (dit hadden we zondag weer niet kunnen doen) en kon ik nog aan de was werken. Gisteren heb ik tot 8u aan de was gewerkt, om dan vlug naar de zaak te vertrekken. Alles is netjes gestreken en opgeplooid en ligt klaar om in de kasten te geraken. 's Avonds heb ik nog niet veel kunnen doen. Maandagavond had ik een vergadering van het Davidsfonds tot 23u. Gisteren had ik koorrepetitie, maar daarna ben ik toch nog aan het werk geweest. Ik heb me nog beziggehouden met het klaarmaken van soep en ik heb alvast de aardappelen geschild voor deze avond. Deze morgen moesten deze nog in schijfjes gesneden worden voor gratin dauphinois. Ik heb ook nog de soep gemixt en de worteltjes gesneden voor deze avond. Er was meer tijd in het klaarmaken van het avondmaal gekropen dan ik had gedacht. We hadden ons dan ook overslapen deze ochtend, ik word wakker om 6u25. Mathias moet ten laatste om 6u40 vertrekken om op tijd bij de bus te zijn. Het was eventjes sprinten om er te geraken. Dan duurt het altijd een beetje langer voor ik op dreef kom.

Vandaag is het weg-en-weer-gerij van jewelste. Gino's camionette was in gebruik door één van de werkmannen. Daardoor gebruikte Gino mijn (onze) auto. Deze middag wou ik nog brood halen, maar Gino was nog niet terug. Ik heb Gino opgebeld om brood mee te brengen, maar hij zou niet voor 13u terug zijn. Er was nog brood genoeg voor de kinderen. Ik had mij voorlopig gevuld met een tas soep. Gino was pas 13u30 terug. Ik moest onmiddellijk vertrekken met Brecht, want hij moest naar een hockey-wedstrijd. Om 14u was ik terug. Ik kon eindelijk middag-eten. Vanaf het moment dat ik terug was, is Gino weer vertrokken, want ik had de auto opnieuw nodig om 15u30 om met Mathias naar de orthodontist te gaan. Gino moest om 18u naar de avondschool, maar gelukkig was er ondertussen al een camionette toegekomen, anders moest ik met de camionette naar huis. Ik kan daar gerust mee rijden, maar als ik mag kiezen, kies ik toch voor de auto ...

Vertegenwoordigers

Donderdag was de dag van de vertegenwoordigers (of verkopers). Er stonden verschillende afspraken op onze agenda, maar praktisch allemaal van verkopers. In de voormiddag kwam een vertegenwoordiger van Schneider Electric (vroeger Gardy) langs om hun nieuwe schakelaars voor te stellen. Om 13u was er een verkoper van bevestigingsmaterialen. Kort daarop was het wekelijks bezoek van de vertegenwoordiger van sanitaire materialen. Zijn normale bezoekdag is woensdag, maar door de feestdag op woensdag was dit opgeschoven naar donderdag. Deze verkoper was nog de deur niet uit of er stond al een vertegenwoordiger van Proximus klaar om ons te overtuigen de firma toch weer aan te sluiten bij Proximus. Daarna hadden we eventjes adempauze, want om 17u kwam een architect langs om een plan te bespreken. Zo was onze dag vergaan in 'babbelen' en zaken doen.

Lekke banden

Het is precies de week van de lekke banden. Zaterdag had onze witte camionette een band die loste. Na een paar uur zag je al het verschil. Gelukkig moest die camionette vandaag naar de garage. Die zullen dat wel oplossen. Gisteren had één van de bordeaux camionetten ook een band die loste. We zagen een nagel zitten. Deze is tot nu toe nog niet hersteld, waarschijnlijk deze avond. Vandaag belt één van onze werknemers dat de aanhangwagen een lekke band had op 100m voor de werf. En dan hadden we nog onze Sharan die ook een lekke band had. Deze was ernstiger. Die moest vervangen worden door het reservewiel. Gino heeft de band binnengedaan bij de garage, die mogen we vanavond ophalen. Ik hoop dat we onze portie "lekke banden" gehad hebben.

In het huishouden sta ik niet zo ver als ik had gewild. Door het slechte weer was mijn was nog niet droog en heb ik nog niet kunnen opplooien en strijken. Ik kon al een gedeelte verwerken, maar ik doe liever alles in 1 keer. Gisterenmorgen moest er nog een gedeelte gedweild worden, daar hadden we zondag geen tijd voor gehad. Deze morgen ben ik bezig geweest met de was uit te hangen en dan nog wat aan het eten te werken. Deze avond heb ik koorrrepetitie. Daarna wil ik nog rode kool klaarmaken voor morgen. Misschien heb ik daarna wel nog wat tijd om aan de was te werken.

Alhoewel de vakantie voorbij is, is het toch een speciale week. Morgen, woensdag, is een verlofdag. We zullen dan iets langer slapen, want gisteren zaten we door een late vergadering pas rond middernacht in ons bed. Na het opstaan zullen we naar de bureau gaan, in de hoop heel wat papierwerk te verzetten. Dit betekent dat ik weer niet aan de was zal kunnen werken. Ik hoop tegen vrijdag toch weer mee te zijn met mijn werk.

Vakantie

Zondag hebben we met zijn allen de zolder opgeruimd. Gino en de kinderen hadden al 2 zondagen een paar uur op de zolder opgeruimd. Ik kon telkens, om verschillende redenen, niet meehelpen. Maar deze zondag stond ik ook paraat. Onze zolder is op het eerste verdiep, naast de kamers. Dat zorgt er voor dat hij veel te vlug vol staat. Deze keer hebben we het heel grondig aangepakt. We hebben heel veel weggegooid. Er blijft eigenlijk maar een hoekje van de zolder gevuld staan. Het gaf een goed gevoel. Nu heb ik daar eindelijk plaats om mijn was te drogen te hangen.

Maandag was normaal een verlengd weekend. Er zijn enkele van onze werknemers die deze verlofdag op een andere dag wilden plannen. Wij wilden sowieso op de bureau werken, want dat hadden we zondag niet gedaan. Het bleek nog een drukke dag te worden. Ik had heel wat telefoons. Gino had heel de voormiddag en een stuk in de namiddag nodig om de dringende herstellingen af te werken. Toch bleven we een beetje een 'verlofgevoel' hebben. Om 20u hebben we de bureau gelaten voor wat het was en zijn we dan ook naar huis getrokken. Tegen 21u hadden we gedaan met eten en zijn we eens 'lekker lui' in de zetel gedoken. De kinderen kunnen hier echt van genieten : samen naar TV kijken.

Door de vakantie zijn we niet meer 'verplicht' om tegen 6u30 klaar te staan. Tijdens het schooljaar vertrekt Gino met Mathias dan naar de bushalte en rijdt vervolgens naar de zaak. Ik ben dan ook al van 6u30 bezig met het huishouden. Doordat de verplichting weg is, zijn we al enkele dagen een half uurtje later opgestaan. Dat heeft direkt een weerslag op ons werk natuurlijk. Gino geraakt niet meer op tijd klaar 's morgens en ook ik zie het werk zo goed niet schuiven in het huishouden. Dus zijn we deze morgen weer flink op tijd opgestaan. Volgende week zitten we weer in het normale patroon.

een dag vol problemen

Gisteren was een dag die precies vol zat van problemen.

Zo was er een onderdeel die maar niet toekwam. Onze klanten zitten al 2 weken zonder warm water. Het is blijkbaar een probleem om het juiste onderdeel op het juiste adres te krijgen. Ik heb hiervoor verschillende keren gebeld naar die firma. Het eerste bericht was dat dit reeds geleverd was, op ons thuisadres (met het verkeerde huisnummer), niet op het adres van de zaak. Het zou afgetekend zijn door mij?! Ik ben nooit voor 20u thuis en heb zeker geen pakje afgetekend! Een volgende telefoon verduidelijkte dat het toch niet geleverd was. Na een beetje weg-en-weer-gepraat bleek dit over een andere bestelling te gaan. Ze zouden mij de afgetekende leveringsbon doorfaxen. Wat moest ik onze klanten vertellen?
Het volgende probleem was het faxapparaat. Die deed het blijkbaar niet. Printen (met het zelfde apparaat) lukte wel. Plots besefte ik dat ik al heel de week geen faxen had ontvangen. Bij mijn zoektocht naar een loszittend kabeltje, merkte ik dat er een kabeltje beschadigd was. Dat was de reden!
Dan hadden we nog een oplevering van een appartement, waar Gino moest aanwezig zijn, die verplaatst was naar gisteren. Maar blijkbaar had niemand ons hiervan op de hoogte gebracht.
Als toemaatje hadden we nog Infrax die kwam een cabine aansluiten, zonder ons te verwittigen. We hadden normaalgezien nog een halve dag voorbereidingswerk hieraan. Gelukkig kon Gino ter plaatse nog één en ander oplossen.

Door alle drukte was ik vergeten aan Gino te vragen om een flexibele schouwbuis af te doen. De klant zou er in de namiddag opnieuw omkomen. Dus moest ik dit zelf doen. Ik weet van mezelf dat ik geen handige harry ben. Ik heb ook nog nooit met een schijf gewerkt. Maar als het moet ... Gelukkig viel het nog mee. Het was toch zo moeilijk niet.

En ondertussen moest ik tegen die avond een factuur afgewerkt hebben, die toch heel wat opzoekwerk vergde.

En wat doet een mens zo, een hele dag op de bureau ... vragen sommige mensen zich af.

Gelukkig raken alle problemen altijd opgelost :
Om terug te komen op het probleem van het onderdeel. Vandaag nogmaals gebeld naar die firma. Weer hetzelfde verhaal : afgeleverd thuis, afgetekend door mij! Ik ben toen maar in de auto gestapt en ben naar huis gereden. Ik heb rond het huis gewandeld en vond uiteindelijk het pakje! Achteraan ons huis, op het terras! Tijdens de week, komen wij bijna niet in de living, en al zeker niet terwijl het nog licht is. We konden dit onmogelijk terugvinden. De leveringsfirma had ook geen briefje in de bus gestoken! Ik was blij voor onze klanten, het onderdeel was terecht.
De oplevering van het appartment kon deze namiddag doorgaan.
Mijn faxapparaat is wel nog steeds stuk. Maar dat zal tegen de avond opgelost zijn.

Tot er nieuwe problemen opduiken ...

Een drukke zaterdag

Gino had voor zaterdag 2 afspraken : 1 in de voormiddag en 1 in de namiddag. Hij wou ook nog een twee-tal werkjes afwerken. Daarbij kwamen nog eens een paar dringende herstellingen. Dat maakte dat hij tegen de avond bij 12 verschillende klanten was geweest. Het was vliegen van de ene plaats naar de andere. Sommige om de werken de bekijken, andere voor herstellingen, andere voor leveringen, ... In de voormiddag is Brecht meegeweest met zijn papa. In de namiddag is Gino alleen op baan geweest. Mathias had heel de dag werk aan een jaarwerk voor school.

Ook bij mij ging het goed vooruit. Ik wou de facturen klaarleggen, zodat onze boekhouder de BTW-aangifte kon doen. Daar is toch wel wat sorteer werk aan. Ik heb dan nog ander klasseerwerk kunnen doen. Tegen 6 uur was Gino thuis. Hij en de kinderen hebben dan de geleverde materialen in de rekken gestoken, terwijl ik de bureau wat heb opgeruimd. Daarna heb ik meegeholpen in het magazijn. Om 8 uur hadden we gedaan. We wisten op voorhand dat we gisteren (zondag) niet op de zaak zouden geraken.

Zondag heb ik thuis de benedenverdieping gekuist, terwijl Gino en de kinderen de zolder nog wat hebben opgeruimd. Tegen 10u zijn we naar de kerk gegaan, er was een afscheidsmis van onze pastoor. Brecht moest de mis dienen, en ik heb meegezongen met ons koor.

Na de mis was er een receptie. Na het middageten hebben Gino en zijn broer een werkje opgeknapt bij zijn ouders. Daarna zijn we nog op ziekenbezoek geweest. Een druk programma, dus, gisteren.

Deze morgen was het gelukkig leuk beginnen in een opgeruimde bureau. Ik ben er direkt ingevlogen.

Een moeilijke week

Vorige week wilde het precies niet lukken. Ik heb naar mijn gevoel niet veel gewerkt. Maandag was het overdreven druk. Ik heb heel de dag telefoonoproepen beantwoord. De telefoon stond niet stil. Het gevolg was dat ik tegen 21u doodop in de zetel lag. Voor mensen die het niet gewoon zijn, lijkt telefoneren niet lastig, maar niets is minder waar. Zeker dat aan elk telefoongesprek een actie aan vasthangt : iets noteren, bestellen, opzoeken, aanpassen in de computer, ... Dinsdagmorgen wou ik heel wat huishoudwerk verzetten. Maar Mathias vond zijn portefeuille met daarin zijn busabonnement niet. Ik heb hem naar school gebracht en 's avonds teruggehaald.
Ook op dinsdag stond de telefoon niet stil. Woensdag had Mathias zijn fiets nodig in school, dus heb ik hem ook naar school gebracht. We hadden afgesproken dat hij, voor het terugkeren naar huis, een heel stuk met de fiets zou rijden. Ik zou hem tegemoetkomen met de auto. Hij had echter een platte fietsband. Dus moest ik hem weer ophalen in Brugge. Zo ging het precies heel de week door. Tegen het einde van de week had ik echt het gevoel niet veel te hebben afgewerkt. Terwijl ik toch steeds bezig was.

Dit wou ik deze week vermijden. Tot zover is het toch in het huishouden gelukt. Gisterenmorgen ben ik vroeg opgestaan om de was op te plooien. Aan het eten moest ik niet werken, we zouden een boterham met spiegelei eten. Gisterenavond heb ik, na mijn wekelijks uurtje sport, nog soep gemaakt en de rest van de was opgeplooid. Mijn was is allemaal verwerkt en ligt klaar om vanavond in de kasten te leggen. Deze morgen heb ik het 'klein opplooiwerk' gedaan, dat zijn de sokken en het ondergoed. Daarna heb ik nog wortelpuree gemaakt voor deze avond en de soep gemixt.

Op de bureau lukt het doorwerken iets beter dan vorige week. Ik heb al wat meer papieren kunnen afwerken, maar vraagt de telefoon toch regelmatig wat van mijn tijd. Maar ik klaag niet hoor, dat hoort er nu eenmaal bij. En een dag zonder telefoon zou wat eenzaam zijn hé.

Het weekend

Het was weeral een druk weekend. Vrijdagavond was het filmvoorstelling van onze vereniging. Door het barslechte weer (onweer, regen, storm) was de opkomst niet zo groot, maar het was gezellig en het was een mooie film. Het was na middernacht als we in ons bed lagen.

Zaterdag was een drukke dag op de zaak. Heel wat telefoons en klanten. In de namiddag moest Gino het overnemen, want met de vereniging toonden we een kinderfilm. Toen ik om 17u terug was, is Gino vlug vertrokken, hij moest nog naar een klant. 's Avonds waren we uitgenodigd op een zilveren jubileum-feest. Het was een heel gezellig feest, lekker eten en leuke muziek! We zijn gebleven tot in de vroege uurtjes.

Gisteren, zondag, hebben we op de bureau gewerkt. Het is eindelijk gelukt om er op een zondag te werken. Dit klinkt voor sommigen misschien raar, maar de zondag is de enige dag dat we de 'moeilijkere' rekeningen kunnen maken. We worden dan niet gestoord en Gino kan zich dan enkele uren concentreren op het bureauwerk. Natuurlijk zouden we liever andere dingen doen op een zondag, maar het was echt een noodzaak. Tijdens de week is hier echt geen tijd voor.
De kinderen zijn thuisgebleven. Tegen 17u zijn we er mee gestopt en hebben we er nog een gezellige avond van proberen te maken samen met de kinderen. Ik kan dan zo genieten van die 'family-time'.

Schoorsteenveger

Maandag heb ik de verwarming in mijn buro aangezet. Het was net niet warm genoeg, vooral als je de hele dag stil zit. Toen ik maandagavond thuis wou douchen had ik het gevoel dat het water niet overdreven warm had. We hebben als test onze CV ketel volledig afgelegd, om te zien hoe lang we voldoende warm water hadden zonder bijkomende verwarming. Kon de zonneboiler het niet halen? Gino zag dat het water inderdaad maar 35°C had. Toch hebben we in totaal 5 maanden geen CV ketel nodig gehad. Dit zal toch een hele besparing zijn. Als de CV ketel aan is, springt hij enkel bij als het nodig is, om warm water te maken.

Dinsdagavond besliste ik de CV ketel maar aan te leggen, want het water had nog steeds niet warm genoeg. Maar de rook kwam in de garage uit! Ik heb hem dan maar vlug terug afgelegd. Blijkbaar zat de schoorsteen verstopt. Wij hebben nogal last van vogels. Gino had iedere avond een afspraak, maar toch zag hij het gisteren nog zitten om de schouw te vegen. Hij was om 21u30 thuis en is er onmiddellijk aan begonnen. Ik heb hem zoveel mogelijk geholpen. Nu weet ik hoe zwart roet is :) . Het was een hele klus, de vogels hadden hun best gedaan. Ze hebben dan ook 5 maanden vrij spel gekregen hé. Om 22u15 waren we klaar.

Deze morgen kon ik thuis niet zoveel huishouden doen. Ik moest dringend nog de laatste briefjes ronddragen voor de filmvoorstelling van de vereniging waar ik bestuurslid van ben. Om 7u30 zijn Brecht en ik vertrokken. Het was ondertussen een mooie ochtendwandeling. Om 8u00 waren we op de zaak. Ik had vooraf al beslist om geen warm eten te maken vandaag. Vanaf het moment Gino hier eventjes op de bureau zit, ga ik pistolets halen met beleg en kaas. Dat zal ook smaken. Het hoeft niet altijd een feestmaal te zijn!

Een beetje verlof

Vandaag moeten de kinderen niet naar school. Dan is het voor ons ook een beetje verlof, want we kunnen dan iets langer slapen. Gisterenavond hebben we nog gezellig samen TV gekeken en zijn we dan toch om 21u30 gaan slapen. Zo zijn we volledig uitgerust kunnen opstaan. Een uurtje later opstaan, maakt wel dat ik deze morgen een uurtje minder thuis kon werken. Het was snel 8u, tijd om te vertrekken. Ik heb toch nog de was kunnen opplooien en nog een wasmand ophangen. Het is de eerste keer dat ik de was binnen moet ophangen. Het is vandaag de eerste regenachtige dag sinds lang.

Ongeveer 2 weken geleden begon ik problemen te krijgen met de afvoer in de keuken. Ik had zelf de sifon in de kast afgebroken, omdat ik dacht dat het probleem daar zat. Maar daar vond ik niets. Het probleem zat verder. Gisteren had Gino eindelijk tijd op de buis te ontstoppen. Ik was blij dat dat probleem was opgelost. Ik had telkens schrik als ik mijn vaatwas aanstak, dat mijn keuken plots zou onderstaan.
Daarna zijn we naar Claeys-Verhelst (http://www.claeys-verhelst.be/) in oudenburg gegaan, die open waren ter gelegenheid van openbedrijvendag. Ze hebben er een mooie toonzaal bijgemaakt waar vooral technieken en speciale hulpmiddelen en toestellen, zoals ziekenhuisbad of kleurter-wc'tjes worden geshowd. Deze toonzaal kreeg de naam 'de andere badkamer'. Een mooie benaming vond ik. Deze toonzaal is wel enkel te bezoeken op afspraak.

Eigenlijk had ik gehoopt om samen met Gino wat burowerk te doen. Daar hebben we jammer genoeg geen tijd meer voor gehad. Misschien volgende zondag?

800

Ik heb vandaag de 800ste factuur gemaakt. Champagne! :)
Even rekenen :

dat is...
800 facturen in 9 maanden
88 facturen per maand
20 facturen per week
2,93 facturen per dag

Als ik zo blijf verder doen :
2,93 facturen/dag x 92 (dagen nog te gaan in 2009), dan zullen er nog 269 facturen gemaakt worden dit jaar. Dat maakt dat ik de nummering zal moeten aanpassen, want het factuurnummer is 09xxx. Aan 09999 zal ik moeten overgaan naar 091000.
Of ik zal wat gas moeten terugnemen ...

We zijn opnieuw voltallig

Vandaag was iedereen weer aan het werk. Bij ons neemt iedereen verschillend verlof. De eerste heeft reeds zijn verlof opgenomen in juni. Het meeste verlof wordt genomen in juli en augustus. Er wordt onderling goed afgesproken dat zeker 2 van onze werkmakkers aan het werk zijn. Twee weken geleden nam de laatste verlof. Ondertussen is er in september ook één van onze mannen voor 3 weken in ziekte verlof geweest. Zo was er telkens wel iemand afwezig. Maar vandaag was iedereen op post.

Een drukke week

Ik weet dat ik jullie al enkele dagen heb verwaarloosd. De reden is dat het hier een hele drukke week is. Vorige week waren we enkele dagen niet op de zaak. We hadden weeral kans om een fabriek te bezoeken. Ditmaal in Italië. Het is alsof wij dit heel vaak doen. Maar het is toevallig 2x in een korte periode. De vorige uitnodiging voor een fabrieksbezoek in het buitenland was 6 jaar geleden. Toen zijn we niet meegeweest wegens 'te druk'.

Maandagmorgen is hier een drukte gestart, die niet te stoppen was. Al heel de week is het telefoons opnemen, klanten ontvangen, vertegenwoordigers, leveringen, ... Deze morgen is de eerste morgen dat het iets rustiger is geworden. Dus profiteer ik er van om mijn blogje aan te vullen.

Deze week voel ik mij niet fit, en heb ik vaak hoofdpijn. Dat zorgt er ook voor dat ik thuis ('s morgens en 's avonds) niet zo veel werk verzet. Behalve de was, heb ik niet veel gedaan. Deze morgen heb ik opnieuw de draad proberen op te pikken en heb ik de keuken opgeruimd, de aardappelen voor deze avond geschild en het stoofvlees voor morgenavond al wat laten sudderen. Ik hoop dat ik volgende week wat meer energie zal hebben.

Agromarkt

Vrijdagnamiddag werd de tent voor de agromarkt opgezet. Daarna kwam Gino naar de zaak. Onze werkmakkers stopten ook wat vroeger om te helpen. Het was precies een plundering in de toonzaal. De televisie werd afgebroken . Ook de videofoon, de sateliet, de stand van keukenkranen, de zuil met radiatoren, ... Alles werd in verschillende bestelwagens gestoken. Om 19u30 was er een BBQ om de agromarkt in de leiden. Dus moesten we op tijd stoppen en konden we niets meer in de tent klaarzetten. Zaterdagmorgen zijn we om 7u begonnen met alles. Tegen 9u30 was de stand klaar. Mooi op tijd.

De bar stond aan de kant van onze mede-standhouder Gino Demaegdt. Omdat we heel wat gezamelijke klanten hebben, hebben we samen 1 bar.

De trouwe lezers van deze blog zullen zich waarschijnlijk afvragen hoe we de tent hebben versierd. Of is het u al opgevallen op de foto's? We hebben de palen van de tent versierd met maïs. We kregen er veel complimentjes over.

De kinderen waren vooral geïnteresseerd in de miniatuurtentoonstelling. Het ging natuurlijk over miniatuur landbouwmachines en traktoren, die uitgestald waren in een waar landschap met een stal en alles er op en er aan. Hun neef Nico heeft hier ook een groot deel van zijn collectie tentoongesteld.

Agromarkt Gistel

Onze opendeur is nog maar pas enkele maanden achter de rug. Toch zijn we alweer bezig met het volgende evenement. Dit weekend zijn we namelijk aanwezig op de Agromarkt te Gistel. Zoals de naam al laat vermoeden is dit een landbouwbeurs. Omdat wij heel wat landbouwers in ons klantenbestand hebben, hebben wij daar graag een standplaats. Dit is al de 5e keer op rij dat we hieraan meedoen. Deze beurs is tweejaarlijks. www.agro-markt.be .
Zoals ieder jaar huren we samen met een vriend-schrijnwerker Gino Demaegdt een tent. Elk krijgt zijn deel van de tent om te vullen met demo-panelen en -materialen. Morgennamiddag wordt de tent geplaatst. Dan pas kan alles voorzien worden, zoals gewone tafels, bistro-tafels, ... De foto's, posters, vlaggen kunnen opgehangen worden. Dit jaar willen we de tent ook nog wat versieren. Hoe we dit zullen doen, zal ik nog niet verklappen. De bezoekers zullen het wel opmerken. De mensen die niet kunnen komen, niet getreurd, volgende week plaats ik hier zeker enkele foto's. Het is toch enkele uren werk vooraleer de stand klaar is. Ik kan hier jammer genoeg niet veel aan meehelpen, iemand moet op de winkel passen. Morgenavond zal ik zeker eens kijken hoe de stand er uitziet. Ook het "staan" op de stand vind ik leuk. Ik verlang naar zondag. Het is altijd een leuke dag, zeker als het mooi weer zal worden. Iedereen welkom!

Gisteren en vandaag

Gisteren was een dag waarop niets echt vooruitging. Al van 's morgens had ik dat gevoel. Ik was zoals gewoonlijk om 6u opgestaan, maar tegen 8u had ik niet veel noemenswaardig gedaan. Ook op mijn bureau ging er precies niets vooruit.

Vandaag was dit anders. Tegen 8u had ik al samen met Brecht zijn kamer opgeruimd en gekuist. Om 7u30 kwam de eerste telefoon al binnen met een herstelling. De volgende rond 7u45. Dit was een voorbode, want de hele voormiddag is de telefoon blijven rinkelen (of zo voelde het toch aan). Er zaten heel wat herstellingen tussen. Het was alsof de klanten wisten dat onze 'depanneur' of de technieker die de herstellingen uitvoert in verlof was vandaag. Tegen de middag was de 'regen' van telefoontjes sterk verminderd, maar dan kwamen nog eens 2 vertegenwoordigers. Het bezoek van een vertegenwoordiger is niet alleen luisteren, maar is vaak samen plannen bekijken en oplossingen zoeken. Toen het wat kalmer werd, vroegen de kinderen nog wat aandacht. Het gevolg was dat ik, tegen 18u, het gevoel had dat al mijn energie op was. Dat is dan een teken dat ik geen moeilijke dingen meer moet doen. Nog facturen in enveloppen steken, dan het eten klaarmaken en thuis nog wat aan de was werken. En dan vroeg gaan slapen, zodat morgen weer een productieve dag wordt.

Van alles en nog wat

Het is ondertussen bijna een week geleden dat ik wat in mijn blog heb neergepend. De eerste week school is altijd een drukke week. Niet alleen vragen de kinderen veel aandacht als ze thuiskomen van school, ook de routine moet er opnieuw komen na 2 maanden.

De kinderen zijn goed gestart in school. Brecht zit in een klasje van 6 leerlingen, gelukkig zit het 5e leerjaar er bij, zo zijn ze met 18. Anders zou het wat saai worden met 6. De juf heeft ze de eerste dag nog wat rustig laten spelen en vertellen, maar vanaf de woensdag zijn ze er in gevlogen. Brecht had woensdag al huiswerk mee.
Mathias kwam dinsdag heel opgewekt thuis. Hij had een toffe klastitularis en hij had al vrienden gemaakt in de klas. Ook de richting die hij heeft gekozen, vindt hij tof. Met de bus lukt het ook al redelijk goed. Alhoewel hij goed moet oppassen in het terugkeren. Er rijden 2 bussen met hetzelfde nummer, de één rijdt tot in Zevekote, de ander rijdt maar tot in Gistel. Zo was hij vorige week op een dag in Gistel gestrand. :)

Het weekend was weer druk.
Vrijdagavond was het 'technologiedag' in Syntra west. Omdat Gino daar vaak cursussen volgt, wilden we daar toch naar toe gaan.
Zaterdagavond waren we uitgenodigd als sponsor van het rakkersnest. Dit is een scoutsbeweging voor mensen met een fysieke en/of mentale beperking (www.rakkersnestgistel.be). Omdat de vereniging 15 jaar bestaat wilden ze de sponsors bedanken met een receptie. Door dat het een lokale beweging is met een goed doel, sponsoren we dit graag.
Zondag was het de geboortereceptie van mijn broers 4de kindje, Arne. Gino is peter van Arne. De receptie begon om 11u. We waren er om 10u om nog wat te helpen. Mathias en Brecht waren daar al van zaterdagmorgen en zijn daar dan ook blijven slapen. Gino en ik hebben met plezier heel de dag geholpen, maar hebben ook veel kunnen praten met de gasten. Tegen 18u waren de laatste gasten vertrokken. Het was leuk, maar vermoeiend. Toen we rond 19u30 naar huis reden, was ik toch moe. We hebben thuis nog een kleinigheid gegeten en zijn in ons bed gekropen, want vanmorgen was het weer vroeg dag.

Om 6u maakt onze wekker ons wakker. Ik ben vandaag om 8u15 op de zaak toegekomen. Dit wil zeggen dat ik ruim 2u heb gehad om aan het huishouden te werken. Na een douche heb ik de frietketel een goede poetsbeurt gegeven, daarna gedweild en nog een mand was buitengehangen. Ochtenstond heeft goud in de mond... Alhoewel ik 's avonds vlugger moet toegeven dat de vermoeidheid de baas wordt van mij.

Ze zijn weer vertrokken

1 September. Heel wat kinderen zijn weer vertrokken naar school. Ook mijn 2 zonen. Het doet toch altijd iets met een moederhart om je kind weer te zien vertrekken. Het is alsof ze op dat moment weer een jaar ouder worden. Brecht gaat al naar het 6e leerjaar. Die liep heel de morgen al zingend rond. Hij zag het volledig zitten. Terug naar het vertrouwde schooltje, zelfs de juf was niet nieuw. Voor Mathias was het spannender. Hij is deze morgen vertrokken naar een nieuwe school. Tot vorig jaar kon hij met de fiets naar school. Nu moet hij de bus nemen naar Brugge. Ook voor mij was het spannend : zou hij op tijd afstappen, zou hij zijn weg vinden in school, zal hij op tijd zijn om zijn bus terug te nemen? Ik ben benieuwd naar de verhalen deze avond!

Omdat Mathias vroeg zijn bus moet nemen, ben ik nu ook een stuk vroeger uit bed. Deze morgen heb ik dan ook veel kunnen doen. Ik heb puree gemaakt (de aardappelen had ik gisteren al geschild). Ik heb ook nog een mand was kunnen opplooien. Om 8u was ik op de zaak. Op het programma staat : werkbonnen controleren, leveringsbonnen controleren, betalingen doorvoeren en nog enkele facturen maken.

Brötje Heizung

Dinsdag kregen we de gelegenheid op de fabriek van Brötje Heizung in Duitsland te bezoeken. Brötje Heizung is een fabrikant van verwarmingsketels, een merk waar we vaak mee samenwerken. Samen met Chappee zit Brötje in de groep 'Baxi'. Een beetje een ingewikkelde situatie. De mannen mochten de fabriek bezoeken, voor de dames was er een stadsbezoek georganiseerd. Ik had er enerzijds spijt van dat ik de fabriek niet kon bezoeken, maar ben uit beleefdheid meegeweest met de dames. Ik vind het altijd fascinerend om een fabriek in werking te zien. Ik heb 12 jaar als bediende in een fabriek gewerkt, en interesseer mij nog steeds in het hoe en wat en wanneer, de volledige organisatie van een fabriek. Maar het damesprogramma was ook leuk en ontspannend.
Omdat het 7 uur busrit was (enkele rit), was het met overnachting. Hierdoor heb ik de winkel dus 2 dagen moeten sluiten. En dat was er deze morgen aan te zien. Ik had het heel druk met het beantwoorden van de telefoon. De grootste drukte was tegen de middag weggeëbd. In de namiddag kon ik dan aan mijn administratie beginnen. Maar toch kon ik de vermoeidheid niet onderdrukken. Zo'n 'uitstap' kruipt in de kleren. Ik denk dat ik deze avond vroeg onder de wol kruip.

Een foto van onze toonzaal

Een drukke morgen

Deze morgen was ik al vroeg in de weer. Ik had nog heel wat werk aan de was, want daar zal ik morgen en overmorgen geen tijd voor hebben. Ik wou ook nog soep maken voor deze avond. Vanavond doe ik er dan wat stukjes vis bij, zo hebben we vissoep om met brood te eten. Het ging allemaal heel vlot. De soep heb ik meegenomen naar de zaak. Eenmaal op de zaak duurde de drukte daar door. De hele morgen ben ik bezig geweest met telefoons, klanten die over de vloer kwamen, leveranciers, vertegenwoordigers,... Gelukkig was het deze namiddag wat kalmer, zodat ik toch wat administratie heb kunnen doen.

Het mag regenen

Niet te lang natuurlijk, en nog liefst 's nachts. Je kunt waarschijnlijk al raden waarom ik om regen vraag. Ja hoor, de regenputten zijn gekuist. Woensdagavond zijn we in put nummer 2 gekropen. Als de put uitgekuist was, is Brecht de keuken ingetrokken om het eten klaar te maken. Op het menu stond een omelet met champignons, hesp en tomaat. Ondertussen hebben Gino, Mathias en ik de emmers afgekuist en alles terug op zijn plaats gezet. Omstreeks 21u15 zaten we aan tafel. Moe maar voldaan. Nu gebruiken we enkel stadswater, in de hoop binnenkort wat regenwater te krijgen.

Gisterenmorgen ben ik gestart met het uitkuisen van de laatste kleerkast. Ik had weinig tijd en heb dan maar 2 van de 3 lades kunnen aanpakken. Maar zo geraak ik er ook. Op de zaak heb ik mij in de voormiddag weer op de facturatie gestort. Tot de middag. In de namiddag heb ik onze 'centrale' tafel in de winkel volledig 'herschikt'. Nieuwe dingen opgeplaatst, oude dingen verwijderd en ondertussen alles op een andere plaats gezet. Zo zien de klanten eens nieuwe dingen. Het zag er goed uit. Gelukkig had ik alles voorzien om op de zaak te eten, dan konden we wat doorwerken. Het karton moest nog worden samengevouwen. Wij hebben altijd een stapel karton, gelukkig komen ze die 2-wekelijks ophalen. Na het opplooien van het karton, was het al goed donker, dus tijd om naar huis te gaan.

Deze morgen heb ik dan de laatste lade van de laatste kleerkast uitgekuist. Het was een werkje van lange adem, of eerder van vele korte ademtjes. Maar ik ben tevreden van het resultaat. Alle kasten ruiken en zien er proper uit. Mijn volgend 'project' is de keuken. Wanneer ik daarvoor tijd zal hebben, weet ik nog niet. We zullen zien.

Een geurtje

Ons regenwater begon een geurtje te krijgen. We hebben wel een regenwaterfilter (officieel pluviofilter) van BWT zitten, die het water, dat uit de put opgepompt wordt, filtert voor het naar de kranen gaat. In deze filter zit o.a. een aktiefkoolfilter, die de geuren opneemt. Maar toch begon het water te ruiken. Dat was een teken om de regenwaterputten (wij hebben er 2) uit te kuisen. Het plan was om zondagvoormiddag de dakgoten uit te kuisen en dan in de namiddag de regenputten. Maar Gino moest een installatie afwerken zondagvoormiddag. Ik ben ondertussen naar de kleerwinkel van mijn vorig bericht geweest. Gino was om 13u thuis. Ik zag het wel zitten om de dakgoten uit te kuisen. Gino zou ondertussen in de tuin werken. Zo gezegd zo gedaan. Het was echter avond voor we hiermee gedaan hadden. Te laat om nog aan de regenputten te beginnen. Gisterenavond besloten we dan om de regenputten aan te pakken. Het was al 20u voor we thuis waren, we hadden dan nog problemen met de pomp waardoor we het laatste water eerst niet opgepompt kregen. Uiteindelijk lukte het. Om 23u hadden gedaan met 1 put. De grootste put is toch al proper. Ik hoop dat we vanavond tijd zullen hebben voor de tweede put. Als het dan nog zou regenen nadat de putten gereinigd zijn, dan hebben we nieuw proper regenwater.

Ondertussen is mijn administratie al goed opgeschoten. Mijn achterstand van vorige week is toch al voor een groot deel ingehaald. Maandag heb ik goed kunnen doorwerken en heb ik heel wat facturen kunnen maken. Het gaf een goed gevoel.

Hoe de plannen kunnen veranderen

Ik heb hier nog een bon liggen van een kledingwinkel die deze week vervalt. Ik had afgesproken met Gino dat hij op de zaak zou blijven zodat ik vandaag naar die winkel kon gaan. De kinderen kunnen wat nieuwe kleren gebruiken om naar school te gaan. Mathias gaat dikwijls helpen met zijn opa en is daardoor niet iedere dag thuis. Vandaag is hij er wel. Deze morgen heb ik nog de kleren van Mathias gesorteerd (te klein / niet te klein), zodat ik perfect weet wie wat nodig heeft. Gisteren had Gino mij al verwittigd dat het in de namiddag zou zijn. Dat was voor mij geen probleem. Deze middag belt hij echter dat de plannen veranderd zijn. Hij zal niet voor 17u thuis zijn. Wanneer zou ik dan in de winkel geraken? Volgens het internet is de winkel open tot 18u30. Ik hoop dat ik er zal geraken vandaag. Morgen zijn we een hele dag weg, dus dat is sowieso onmogelijk. Eventueel kan zondag nog. Hoe de plannen kunnen veranderen ...

Ondertussen schuift de administratie niet zoals ik gehoopt had. Maandag ging heel vlot, dinsdag had ik zo'n dag waarop het echt niet vooruit gaat, woensdagvoormiddag was ik er niet, gisteren (donderdag) heb ik verschillende vertegenwoordigers op bezoek gehad en ook vandaag heb ik nog maar weinig facturen kunnen maken. Ik hoop dat het volgende week vlotter gaat.

Eenvoudige dingen

Een mens kan soms genieten van simpele dingen. Zo hebben we zaterdag een mooie avond gehad. We zijn naar Nieuwpoort geweest, waar we met de billecar hebben gereden. Daarna hebben we iets gegeten om vervolgens mee te zingen met het laatste stuk van Vlaanderen zingt op de dijk. Allemaal simpele dingen, maar het was een ontspannende avond.

Soms kan ik ook blij zijn als ik een werkje heb geklaard die ik al lang van plan was, maar waar het nooit is van gekomen. Tijdens onze tweede week verlof was het o.a. mijn bedoeling om onze kamer een serieuze kuisbeurt te geven. Ik had alles kunnen schoonmaken, behalve de binnenkant van de kleerkasten. Dat heb ik deze week aangepakt. Iedere morgen deed ik een stuk. Toen ik gisteren uiteindelijk klaar was, was ik zo tevreden met het resultaat.

Deze morgen ben ik dan begonnen met de kleerkast van Brecht. Het is niet alleen uitkuisen, maar ook het sorteren van te klein/ niet te klein. Daar kruipt wel wat werk in. Maar ik denk dat ik morgen wel zal klaar zijn. Daarna is het de beurt aan de kasten van Mathias.

Doordat ik 's morgens bezig ben met de kasten, kan ik het avondeten niet voorbereiden. 's Avonds is het uur van eten ook niet zo belangrijk, zolang het nog vakantie is. Vanavond wilde ik wat langer werken, dus moest het eten op de zaak klaargemaakt worden. Maar als niets is voorbereid, moet ik serieus nadenken om alles mee te nemen. Op het menu stond pladijsrolletjes met garnaalsaus en broccolipuree. Ik moet niet alleen de ingrediënten meenemen, maar ook de potten en pannen. Vandaag heb ik de vis, groenten en aardappelen klaargemaakt met de steamer. Ik moest wel nog een pan meenemen voor de saus, een pureestamper, mixer, ... De (huis)koks onder jullie zullen het wel begrijpen. Maar ik was blij als ik kon vaststellen dat ik alles meehad.

Een hete dag

Gisteren was een hete dag. Voor veel mensen veel te heet. Voor mij viel het mee, in mijn bureau was de hitte niet echt te voelen. Het was aangenaam warm. Toch wilde ik 's avonds genieten van de zon. Het eerste plan was om opnieuw te fietsen. Maar uiteindelijk hebben we beslist om gewoon thuis te genieten van het mooie weer. Omstreeks 19u15 kon ik naar huis. Gino had een afspraak om 20u, die niet zo lang zou duren. Dan konden we rond 20u30-20u45 samen buiten eten. Toen ik thuis kwam, begon ik onmiddellijk aan het eten, min of meer gehaast, zodat ik nog kon genieten van het zonnetje. Ik was rond 20u klaar, maar tegen die tijd waren er al wolken voor de zon gekropen. Het stralend weer van heel de dag was voorbij. Gelukkig was het nog warm genoeg om buiten te eten. Gino was om 21u thuis, toch iets later dan hij gedacht had. Maar we hebben toch nog kunnen genieten van de zwoele avond. We hebben samen met de kinderen nog een gezellige avond gehad.

De kinderen nodigden uit

Zaterdag waren we uitgenodigd bij ons thuis. Ik weet dat het raar klinkt, maar toch is het zo. Onze kinderen zouden, samen met de kinderen van een bevriend koppel, een etentje verzorgen. Ze zijn vrijdag samen op boodschappen geweest. We hebben ze gebracht en teruggehaald, maar ik moest in de auto blijven zitten, zodat ik niet kon zien wat ze hadden gekocht. Ze hadden ook nog iets besteld bij de slager, maar ook dat mocht ik niet zien. Zaterdagmorgen zijn ze met 4 beginnen koken. Rond 15u hadden ze gedaan.


We waren uitgenodigd vanaf 19u45. Gino en ik hadden ons klaargemaakt op de zaak en van daaruit vertrokken. Toen we aankwamen kregen we een aperitief aangeboden. Dit was fruitsap met Pasoa. We kregen verschillende hapjes zoals kippeboutjes en loempia'tjes. Ze hadden ook nog toastjes gemaakt met 3 verschillende soorten beleg. Toen we aan tafel werden uitgenodigd zagen we hoe mooi ze de tafel hadden versierd met kaarsjes en potpourri. Het voorgerecht waren scampi's in een roomsausje met een fris slaatje. Heel lekker!




Daarna volgde ossetong in madeirasaus met frietjes. Dat was dus het vlees dat ze hadden besteld. Het was slim van hun om (voor de eerste keer) vlees te bestellen. Ze hadden een gepaste wijn voorzien, die ze elk om buurt kwamen bijschenken.


Daarna werden we buiten uitgenodigd. Ook daar hadden ze kaarsjes klaargezet. Gino werd gevraagd om een 'mojito' (cocktail) te maken. Dit was een leuke verfrissing tussendoor.


Het dessert was een groot dessertbuffet. Daar hadden ze heel de voormiddag aan gewerkt. Er was : chocomousse, fruitsla, metserstaart, appeltaart, cake, advocaat en zelfgemaakt chocoladeijs. Terwijl wij buiten aan het genieten waren van onze mojito, gingen de gordijnen dicht en hadden ze het buffet klaargezet.



De kinderen hadden een apart menu. Ze kregen als voorgerecht garnaalkroketjes en als hoofdschotel ...


Ik moet er waarschijnlijk niet bijvertellen dat we zeker genoeg hadden gegeten. We waren trots op onze kinderen. Ze hadden het helemaal alleen perfect georganiseerd en klaargespeeld. Chapeau!

Zomerse dag

Op een zomerdag zoals we deze week elke dag hebben, heb ik heimwee naar de periode toen ik ging werken. Tijdens de zomerperiode was het daar altijd kalm. Ik kon gemakkelijk een snipperdag (of halve dag) nemen. Het moest wel 2 dagen van voordien aangevraagd worden, alhoewel dit niet altijd strikt werd nageleefd. Ik nam toen verlof en ging met de kinderen ergens naartoe of zocht werk die ik buiten kon doen zoals gras afrijden of strijken. Zoiets is natuurlijk niet meer mogelijk. Aan de andere kant, hier kan ik mijn venster wagewijd open zetten en genieten van de warmte, op mijn werk was er airco en kon er geen enkele venster open. Zo heeft alles zijn voor- en nadelen.

Maar om toch te genieten van de zon, zou ik deze avond willen fietsen. We hebben deze zomer nog niet veel gefietst. Als we op tijd kunnen vertrekken, kunnen we toch nog een redelijke toer fietsen. Ik hoop dat het lukt. Want hier weet je dat nooit. Er kan altijd iets tussen komen.

Ons nieuwjaarscadeau

Ieder jaar houden we een nieuwjaarsfeestje met ons personeel en hun gezin. We hebben dan ook de gewoonte om een nieuwjaarscadeau te geven en de werkmannen op hun buurt geven ook aan ons een cadeau. Waarom ik daar nu (halfweg de zomer) over begin? Omdat we gisteren onze caceaubon hebben gebruikt.

Het was niet zomaar een bon voor een etentje of een uitstapje. Neen hoor, het was een bon voor een ballonvaart. De eerste afspraak was op 10 juli, maar het weer was niet gunstig. De volgende afspraak was eergisteren, maar ook toen was het geen 'ballonweer'. Maar gisteren kon het dan toch eindelijk doorgaan.

Het was een hele ervaring. Ik had schrik voor het opstijgen, maar dit is heel vlot verlopen. Eenmaal in de lucht was het gewoon het gevoel van zweven. We zweefden boven het landschap. We vertrokken vanuit Zevekote en vaarden dan richting Zande, Koekelare, Bovekerke om uiteindelijk in Staden te landen. Het is een heel apart gevoel om alles zo klein te zien. Kleine koetjes, auto's, traktors, ... De velden waren precies stukjes stof. Heel eventjes hebben we redelijk laag gevlogen, zodat we iets konden zeggen tegen de mensen onder ons. Heel leuk. We hebben 1,5 uur gevlogen. Het was zo vlug voorbij.

Het was een unieke belevenis. Bedankt mannen!

Ons "wagenpark"

Hierbij zien jullie foto's van onze bestelwagens, met de nieuwste vooraan (op de onderste foto). Zo zien jullie ook hoe ik het bordeaux heb proberen over te brengen op de witte bestelwagen. Het grootste werk was het vinden en aanvragen van de juiste foto's. Ik vind het resultaat geslaagd.

Iedereen geslaagd

Door de aankoop van onze nieuwe bestelwagen moesten 3 van onze werkcollega's een rijbewijs C behalen. Vorige week is de laatste geslaagd. Nu mag bijna iedereen met de nieuwe camionette rijden. We zijn blij.

Ondertussen ben ik het werkritme nog niet gewoon. Het was deze morgen weer moeilijk om uit mijn bed te geraken. Alhoewel we vorige week ook op hetzelfde uur opstonden, is het nu precies moeilijker omdat het echt moet. Ik heb deze morgen dus niet veel huishouden meer kunnen doen. Ik had nochtans veel gepland.

Deze avond zal ik het hopelijk ook niet kunnen doen, want er bestaat een grote kans dat we deze avond met de luchtballon zullen varen. Dit is een nieuwjaarscadeau van onze werkmannen. Deze vlucht is al 2x uitgesteld wegens te slecht weer, maar voor vandaag voorspellen ze toch goed weer hé? Het moet mooi weer zijn, maar het mag ook niet veel waaien en de wind moet in de juiste richting zitten. Deze namiddag weet ik als het vanavond kan doorgaan. Spannend.

We zijn er weer ingevlogen

Vandaag is de eerste dag na ons verlof. Vorige week ben ik al enkele uren naar de bureau gekomen, dus is kon ik direkt beginnen. Ik was van idee om eerst de winkel volledig in orde te brengen. De tafel had enkele 'lege' plaatsen door demo-materialen die we in bruikleen mochten hebben voor de opendeurdag. Deze waren nu weg. Ondertussen wilde ik de tafel ook nog afstoffen en zo. Ik wilde dit zo snel mogelijk gedaan hebben, zodat het vlug klaar was voor de klanten. Maar dat was zonder de klanten gerekend. De telefoon en de winkelbel stonden bijna niet stil. Zo zijn we er onmiddellijk weer ingevlogen. Geen tijd om er weer voorzichtjes in te komen, maar ik heb het het liefst op die manier. Ik had er onmiddellijk weer zin in.

Hierbij vind je nog een foto van ons gebouw met het nieuw spandoek. Zo zien jullie waar ik al een paar keer over heb verteld.

Verlof doet deugd

Jullie hebben al een tijdje niets meer van mij gehoord. Dat komt door ons verlof. We zijn een weekje naar nederland geweest. Ik ga niet graag ver. Ik vind dat een verlof dicht evenveel deugd doet als een ver verlof. Maar dat is mijn persoonlijke mening natuurlijk. Het enige wat je niet zeker bent, dicht bij België, is het weer. Maar daar hadden we geluk mee. We hadden 4 dagen prachtig weer, en daarna 3 dagen bewolkt, maar warm, weer. Meer mogen we toch niet verlangen hé. Voordat we konden vertrekken, moest er nog heel wat geregeld worden. Onze werkmannen werkten nog verder, dus moest het werk geregeld worden, de materialen besteld worden, de klanten verwittigd worden, enz. Het is gelukkig allemaal vlot verlopen tijdens onze week verlof.
Onze vakantie was prachtig. We hebben een boerderij vakantie gedaan. Net zoals vorig jaar. Dit is ideaal voor onze kinderen. Dit jaar hadden we het echt getroffen. We hadden een huisje op de boerderij die gelegen was aan het meer. De kinderen konden er bootje varen (roeibootje), zwemmen in het meer, in de zandbak of op de go-cart. Halfweg de week hadden de eigenaars een trampoline gekocht. Dat vonden ze natuurlijk ook leuk. De laatste dag zijn we doorgetrokken naar het eerste waddeneiland. Alhoewel het geen prachtig weer was, was het toch een rustgevende plaats.
Nu zijn we al enkele dagen thuis, en heb ik van de gelegenheid gebruik genomen om thuis ook nog één en ander in orde te brengen. Zo heb ik mij deze morgen bezig gehouden met onze wasplaats eens een grondige schoonmaakbuurt te geven, de garage eens flink op te ruimen, naar het containerpark te gaan en achter nieuwe broeken voor Mathias. Morgen zou ik graag verder doen met de garage, daarna de bureau of de zolder opruimen en naar de bank te gaan. Dit zijn allemaal werkjes waar ik anders geen tijd voor heb. Vanaf volgende week is ons verlof voorbij, dus ik moet er van profiteren.

Oh ja, ik heb beloofd aan mijn nichtje, die beweert mijn grootste fan van deze blog te zijn, de groeten te doen via mijn blog. Bij deze : de groetjes aan L.

Verslagje van het opendeurweekend

Het opendeurweekend is voorbij. We zijn moe, maar blij dat alles goed is verlopen. Een verslagje :

Donderdag

Donderdag was het alle hens aan dek. Al onze werkmannen waren in de loods bezig. Er waren 2 man bezig met de toonzaal. Twee andere waren rekken aan het verzetten om plaats te maken voor demo-materiaal. Een jobstudent hielp ook om nog de laatste materialen te sorteren en in de rekken te steken. Ikzelf kreeg hulp in de namiddag om de toonzaal aantrekkelijk te maken. Het was volop bedrijvigheid bij ons, waar er anders een redelijke rust heerst, als alle werkmannen op de baan zijn.
Natuurlijk liep er ook één en ander verkeerd. Het meubel dat in de toonzaal moest komen was de woensdag geleverd. Toen ze het aan het installeren waren, zagen ze dat het kolomkastje niet juist was. Er zat een kleurverschil op. We hebben onmiddellijk de vertegenwoordiger opgebeld. Deze zou dit zo snel mogelijk oplossen, maar daarmee hadden we geen kolomkast om er naast te hangen. Dit maakte dat we deze wand van de toonzaal anders moesten indelen. Gelukkig hadden we vlug een oplossing.
In de voormiddag werd er demo-materiaal opgehaald door één van onze mannen met de nieuwe bestelwagen. Deze was nog niet terug toen ze er al waren om deze nieuwe bestelwagen te bekleven. Zo hadden Gino en ik regelmatig een probleempje op te lossen.
Het was een drukte van jewelste. Het was laat toen we gedaan hadden, maar het was ondertussen ook allemaal geschuurd.

Vrijdag

Vrijdag moest nog vanalles worden klaargezet en bijgehaald, zoals drank, frigo's, tafels, bloemstukken, frietbakjes, ... De meeste medewerkers konden gaan installeren. We zijn nog heel de dag bezig geweest met een paar om alles klaar te zetten. Er moesten ook nog heel wat prijzen opgezocht worden. Dit was ook een enorm werk. Er moesten nog briefjes gemaakt worden met uitleg. Zo waren er vele kleine werkjes die de dag vulden. Het was weer laat toen we thuis waren. Maar we waren er klaar voor.

Zaterdag en zondag

Ik was vroeg wakker en op slag klaarwakker, want ik had bedacht dat ik nog prijzen was vergeten op te zoeken van de meubeltjes en van materialen die in de etalage stonden. Ik moest ook nog één en ander bijzetten op de grote tafel. Rond 8u brachten ze het frietkraam. Dit was blijkbaar zonder frituurolie, dus daar moesten we nog snel achter zoeken. Gelukkig konden we dit ophalen bij Specerijen Vandaele in Eernegem. Het springkasteel werd ook opgezet. Rond 10u kwamen de eerste bezoekers. Zaterdag was het niet overdreven druk, maar waren Gino en ik constant bezig met de bezoekers. Zondag was het heel wat drukker. Hoeveel mensen er precies geweest zijn kunnen we niet zeggen. Spijtig eigenlijk. Tegen 21u waren de laatste klanten vertrokken. We hebben dan samen nog iets gegeten met alle helpers van dit weekend. Om middernacht was iedereen vertrokken. Gino en ik hebben nog een uurtje opgeruimd, zodat er maandagmorgen opnieuw kon gestart worden met de gewone dagtaak. We waren heel moe, maar tevreden van het weekend. Zo'n opendeur is leuk, je ziet heel veel bekende mensen en kan eens iets uitleggen aan de hand van demo-materiaal.

Maandag

Maandagmorgen kreeg ik bijna mijn ogen niet open. Ook Gino was doodop. Maar het was weer een gewone werkdag. Alle werkmannen gingen op de baan, behalve 1. Deze mocht samen met de jobstudent weer alles op de normale plaats zetten. Gino en ik hebben ons beziggehouden met het opruimen en afbreken van de bar. Tegen de middag kon je niets meer merken van het voorbije weekend. We zijn die avond dan ook vroeg gaan slapen.

Nog 3 dagen

Ik weet dat ik jullie, lezers, wat verwaarloos, maar het zijn drukke tijden voor het ogenblik. We zitten bijna geen enkele avond voor middernacht in ons bed. Maar ons werk loont. De toonzaal is bijna volledig af. Er moet nog 1 badkamermeubeltje geplaatst worden, dat wordt morgen geleverd. Bij het ander badkamermeubeltje was de spiegelkast niet geleverd. Dat hebben we vandaag ontvangen.

De tafel die moest geschilderd worden staat er ook, met een nieuw structuur-verlichting er boven. Nu is het mijn taak om die tafel te 'vullen'. Ik heb al heel wat ideetjes van materialen die er op moeten komen. Maar voorlopig heb ik niet genoeg om de tafel volledig te vullen. Ik moet nog het één en ander bestellen. De bijkomende rekken zijn ook geplaatst. Dat hebben Gino en ik vrijdagavond gedaan. Ook deze moeten gevuld worden. Dat wordt mijn werk voor deze namiddag : de toonzaal aankleden.

Dit weekend zijn we al goed gestart met alles eens grondig te kuisen. Er is al een gedeelte geschuurd. De rest is voor vrijdag. Donderdag wordt de laatste hand gelegd aan de toonzaal.

Het reuzegroot spandoek is ook al geleverd, en het is prachtig. We zullen het vrijdag aan ons gebouw hangen. Ik zie het al een beetje voor me, en ik denk echt dat het mooi zal worden. Een blikvanger voor ons gebouw.

Zo komt alles op zijn pootjes terecht.

De laatste loodjes

"De laatste loodjes wegen het zwaarst", zegt het spreekwoord. Zo hebben wij een paar loodjes die beginnen te wegen. De kinderen zijn bezig met hun laatste dagen examens. Brecht is er vandaag van af. Die zal doodgelukkig thuiskomen. Mathias heeft donderdag zijn laatste examen. Ook voor hem begint het te vermoeien, heb ik gisteren gezien. Het zijn z'n laatste dagen in zijn school. Volgend jaar volgt hij een volledig andere richting in een school in Brugge. Het zal een hele aanpassing zijn.

Ook bij Gino en mij beginnen er loodjes te wegen. Vooral deze met de naam opendeur. De uitnodigingen zijn klaar en werden zaterdag geleverd. Zondagavond kregen we spontaan hulp om alles in omslagen te steken. Samen met de kinderen waren we met 10 personen hieraan bezig. Het was gezellig en zo was dit 'groot' werk in een mum van tijd geklaard. Nog eens een welgemeende bedanking aan de helpers. Gisterenavond hebben Gino en ik nog eens een laatste controle gedaan van de adressen en de enveloppen dichtgekleefd. Het was middernacht toen we de laatste enveloppe dichtkleefden. Vandaag kan dit dus ook naar de post.

Mijn schilderwerken hebben wat vertraging. Ik wil dit vooral 's avonds doen, maar ben ook niet iedere avond vrij deze week. Mijn nieuwe streefdoel is dat de tafel vrijdagavond klaar is.
Enkele weken geleden heb ik jullie ook verteld dat we het gebouw een andere look wilden geven. De mensen die hier vaak voorbijrijden, zullen gezien hebben dat er al een buizenstel aan ons gebouw hangt. Neen, dit is geen dakterras. Het is de bedoeling om een reuzegroot spandoek te plaatsen. Ik heb de finale proefdruk deze morgen goedgekeurd. Het zal mooi zijn! De toonzaal ook al heel wat veranderd. Zo geraken we er toch beetje bij beetje. We tellen af ...

Voorbereiding open deur weekend

Er komt toch heel wat bij kijken, bij een opendeur, zeker als je vanalles wil veranderen in het bedrijf. Ik heb zelfs een planning gemaakt om geen details te vergeten. Maar het begint vorm te krijgen. De toonzaal is geschilderd. Ik vind het resultaat mooi. Het is in een bleke kleur geschilderd met een gekleurde band erdoor. De tafels die in de toonzaal zullen komen, moeten nog geschilderd worden. Die zal ik zelf doen. Ik had die graag tegen dit weekend geschilderd, zodat ik al kan denken hoe ik alles zal indelen. Ik hoop dat de toonzaal er tegen volgende week min of meer afgewerkt zal uitzien.

Het magazijn hebben we ook heringedeeld. Het buizen- en kabelrek hebben een nieuwe plaats gekregen. We hebben nog een buizenrek bijgeplaatst, zodat de PVC buizen binnen kunnen liggen.

Vanaf zondag wordt alles opgeruimd en opgekuist. Alhoewel we iedere zondag de zaak komen kuisen en het magazijn om de 2 à 3 weken met water wordt gereinigd, zijn er toch nog hoekjes of kantjes die niet perfect proper zijn. Er zijn altijd hoekjes waar je niet direct tijd voor vrij maakt om die op te ruimen. Dit is nu de perfecte gelegenheid om alles perfect proper te krijgen.

Nog 2,5 weken ...

Burgerplicht

Het is alweer bijna een week geleden. De tijd gaat zo snel.

Zondag was het verkiezingsdag. Ik werd opgeroepen om te helpen tellen. Ik vond dit niet zo leuk, maar had me er maar bij neergelegd. Bij de vorige verkiezingen was ik ook opgeroepen, maar dan als plaatsvervangend bijzitter. Ditmaal stond 'plaatsvervangend' er niet bij. Om 15u30 moest ik aanwezig zijn. Ik was bewust op tijd gekomen, met het idee : hoe eerder we er aan beginnen, hoe vlugger we thuis zijn. We mochten blijkbaar nog niet in het lokaal (het was een refter van een school) omdat nog niet alle voorzitters aanwezig waren. Na ongeveer 10 min. mochten we binnen. Aan onze tafel stonden een voorzitter, een secretaresse, nog 2 bijzitters en 3 plaatsvervangende bijzitters. Er was nog 1 bijzitter te kort. Die kwam rond 15u45 aan. De plaatsvervangende mochten vertrekken. We konden er aan beginnen. Eerst moesten alle stembrieven geteld worden, om te controleren als ze in het stemlokaal correct geteld werden. Daarna moesten alle stembrieven per partij worden gesorteerd. We hadden ongeveer 1700 stembrieven te verwerken. De volgende stap was de stembrieven per partij tellen en de ongeldige en blanco's apart houden. Hier liep het eventjes fout, de telsom klopte niet. Ook niet na alle partijen een tweede maal geteld te hebben. De voorzitter besliste om toch door te gaan en de fout zou onderweg wel uitkomen. Dan moesten de stembrieven per partij nogmaals in 4 verschillende stapels gelegd worden : kopstemmen, titularissen, opvolgers en titularissen+opvolgers. Het volgende was de kopstemmen tellen. En dan kwam het leukste werk : turven. Per naamstem moest een streepje gezet worden naast de naam. Heel belangrijk natuurlijk voor de mensen die op de lijst staan, maar dit was een groot werk. Het minst leuk vond ik de stembrieven waarvan alle bolletjes van 1 partij waren gekleurd. Deze procedure moest uiteraard voor alle partijen gebeuren. Omstreeks 21u was alles geteld. De fout van in het begin was inderdaad ondertussen uitgekomen. Alles klopte, zei de voorzitter. Met deze resultaten moest de voorzitter naar het gemeentehuis om alles in te geven in de computer. Dat duurde meer dan een uur, want heel wat telbureau's waren op hetzelfde moment klaar met tellen, wat een file van voorzitters teweegbracht. Wij, bijzitters, moesten wachten tot de voorzitter terug was. Ondertussen zagen we een andere voorzitter terugkomen aan zijn tafel met de boodschap dat er iets niet klopte. Er moest 1 partij herteld worden. Eventjes later nog een tafel die de pakken opnieuw opendeed om te hertellen. Dat zag er niet zo belovend uit. Ook onze voorzitter kwam na meer dan een uur met de boodschap dat er een fout in zat. We zagen het eventjes niet zitten, maar toen hij vertelde dat de fout bij een kleine partij zat, begonnen we vlug die pak te zoeken. Na 2 minuten hadden we gelukkig de fout gevonden. De voorzitter vertrok opnieuw naar het gemeentehuis. Na 20 minuten was hij terug met het verlossend nieuws dat het klopte. Ondertussen waren al verschillende tafels leeg. We moesten nog alles inpakken in 3 verschillende pakken. We waren eindelijk klaar! Om 23u was ik thuis. Ik heb mijn burgerplicht volbracht, ben blij het eens meegemaakt te hebben, maar 1x is genoeg. Ik hou mijn hart vast voor volgende verkiezingen. Ik hoop dat ze nu een andere belg deze ervaring laten opdoen.

Examenstress en zelfstandige kinderen

Examenstress

De examenstress begint te komen. De examens zijn nog een 2-tal weken verwijderd, maar de voorbereidingen moeten er al zijn. Mathias is al heel wat vakken aan het 'voor-studeren'. Alhoewel ik hem vaak moet aansporen om er aan te beginnen. Brecht kwam gisteren ook al met een examenplanning. Hij moest een planning maken wanneer hij wat zou studeren en hij wou zo graag dat ik daar aan meehielp. Op zo'n momenten ben ik blij dat de kinderen na school bij mij zijn, ik kan ze helpen wanneer het nodig is. Tijdens zo'n examenperiode steek ik vaak zoveel tijd in de kinderen, dat ik nog weinig bureau-werk doe. Ik betrap mezelf er vaak op dat ik , tijdens de examens, bijna niets gedaan heb tussen 16u en 19u, behalve lessen opvragen, uitleg geven, enz. Maar ik vind het leuk. Als kind droomde ik er van om leerkracht te worden, en op zo'n momenten komt mijn droom dan toch een heel klein beetje uit.

Zelfstandige kinderen

Gisterenavond moest ik voor een klein uurtje weg. Ik had niets voorzien van eten, dan is macaroni vaak de oplossing. Toen we thuis kwamen, wilde Mathias de witte saus maken. Ik heb vlug de hesp gesneden en het water opgezet. De saus was klaar toen ik moest vertrekken. De spaghetti (bij gebrek aan macaroni) moesten de kinderen nog koken.
Toen ik terug thuis kwam, waren ze nog aan het eten. Maar als ik in de pot van de saus keek, was die ... leeg. Ze waren eventjes vergeten dat papa en mama ook nog moeten eten. Gelukkig had ik nog spaghettisaus in de diepvries zitten. Eerst was ik kwaad op mijn kinderen, maar achteraf bedacht ik dat ik heel zelfstandige kinderen heb. Ze hebben bijna volledig zelf het eten klaar gemaakt, de tafel gedekt en beginnen eten. Ze trekken hun plan!

Nieuwe camionette

We hebben een nieuwe camionette, of in het mooi nederlands : bestelwagen. We hebben hem al een tijdje. We hadden jammer genoeg geen tijd om hem in te richten. Een bestelwagen koop je leeg, hé. Daar moeten dan nog rekken in gemaakt worden. Er bestaan firma's die dat doen, in mooie metalen kasten en laden, maar dat is heel duur. Wij kopen telkens een paar ladenkasten van die firma en bouwen die dan in. De rekken zijn voor de rest allemaal in hout gemaakt. Daar kruipt heel wat tijd in, want het moet ook allemaal goed bedacht worden wat waar komt. Er moet ook rekening gehouden worden met het gewicht, dat het niet te veel wordt en dat het links en rechts gelijk verdeeld is. Het is een grote bestelwagen met een vierkante laadbak en een laadbrug (een lift). Deze zal gebruikt worden voor het plaatsen van sanitair en verwarmingsketels. Voor 1 onderdeeltje ben ik verantwoordelijk, namelijk de belettering van de bestelwagen. Ik heb al een ontwerp gemaakt en besproken met de 'beletteraar'. Het zal mooi worden. Bij de aankoop van onze eerste camionette stond ik er op dat het een gekleurde zou zijn. Mijn redenering was : iedereen rijdt met een witte, als je wil opvallen moet je een gekleurde nemen. Gino heeft dan finaal voor bordeaux gekozen. De tweede camionette was ook bordeaux. De 2 volgende camionetten kwamen van een overname en waren wit en blauw. We hebben eventjes getwijfeld om deze te laten herspuiten in bordeaux, maar wegens de kostprijs hebben we dit niet gedaan. Nu we aan het uitkijken waren naar een nieuwe camionette zou dit ook één worden in bordeaux. We zijn echter gevallen op een toonzaalmodel, ja hoor, in het wit. Nu wil ik er op één of andere manier ons bordeaux kleur toch in verwerken. Ik hoop dat deze ook volledig klaar is tegen de opendeurdag. Het zou toch een pronkstuk zijn. Ik zal zo vlug mogelijk een foto op mijn blog plaatsen.

Voor deze bestelwagen heb je een rijbewijs C nodig. Nu is het zo dat niet iedere werknemer een C-rijbewijs bezit, inclusief de persoon wie er mee zal mogen rondrijden. Dat betekende dus rijlessen, zowel theoretisch en praktisch voor 3 personen. Deze vallen natuurlijk tijdens de werkuren, wat voor extra werkregeling zorgde. Gelukkig is het allemaal vlot verlopen.

Toonzaal

Tijdens een vorig berichtje heb ik vermeld dat onze toonzaal volledig zal veranderen. De vorige toonzaal is al volledig afgebroken. Eén wand is al volledig bekleed met platen. Nu is het aan de schilder om deze te schilderen. Tijdens mijn vorige bericht heb ik niet zoveel prijs gegeven over onze plannen van de toonzaal. Ik kan wel al 1 tipje van de sluier oplichten. Deze morgen heb ik een badkamermeubeltje besteld voor onze toonzaal. Eén van de twee, want we zullen 2 badkamermeubeltjes hangen. Dit is één van de redenen waarom de muur moest bekleed worden. Nu het al een beetje vorm begint te krijgen, krijg ik toch kriebels in de buik. Het zal volgens mij een mooi resultaat worden. Voor de nieuwsgierigen : op 4 & 5 juli is onze opendeurdag.

Ik ben tante geworden

Mijn broer zijn vierde kindje is geboren. Een flinke zoon! Zo'n pasgeboren baby'tje is toch telkens weer schattig. Eigenlijk is het wel grappig. Mijn broer is 1 jaar ouder dan mij en zit nog in de baby-periode, terwijl mijn jongste zoon al in het vijfde leerjaar zit en mijn oudste zoon al een puber is. Maar ik ben blij voor hem! Gino is de peter van de jongste. Hij is echt blij met deze 'levensopdracht'. Ik zag hoe fier hij was, toen hij zijn petekindje op zijn arm had.

Voor Brecht is het natuurlijk niet zo leuk dat zijn nieuw neefje geboren is terwijl hij op bosklassen is. Maar ik heb foto's opgestuurd van de baby. En morgen is Brecht al thuis, dus kan hij hem dan nog bezoeken en 'live' bezichtigen.

Weeral Server problemen

Onze server heeft het weer begeven. Dezelfde oorzaak : stroomuitval. Ditmaal was de stroom uitgevallen door het onweer. Ze hebben hem weer meegenomen, want er moeten weer nieuwe geheugenkaarten geplaatst worden. Deze zijn in garantie. De werkuren niet. De vorige factuur was een serieuze, ik hou mijn hart nu al vast. De server is nog 4 maanden in garantie. Ik heb de vraag gesteld als we dit iedere keer zullen voorhebben als de stroom uitvalt. Het antwoord was : uw server is daar blijkbaar gevoelig aan. Dit wil zeggen dat, als we volgend jaar opnieuw zonder stroom zitten, we alle kosten zelf zullen moeten betalen. Ik weet niet hoeveel zo'n geheugenkaarten kosten, maar dat zal ook niet weinig zijn. Maar er is een oplossing! We kunnen een batterij laten plaatsen, die kost 495€. Weeral kosten. Een mens zou er soms groen haar van krijgen.

Bosklassen

Brecht is vertrokken op bosklassen deze morgen. Gisteren hebben we de laatste hand gelegd aan de valies. Alles stond klaar. Dat moest ook wel, want deze morgen was het vroeg dag. Brecht moest om 6u15 op de bus. We zijn dan ook met zijn allen om 5u15 opgestaan. Zo konden we samen ontbijten. Brecht wilde heel graag dat ook zijn papa en zijn broer hem kwam uitzwaaien. Om 6 uur stonden we bij de bus. Na inladen van de bagage en controleren van de aanwezige kinderen is de bus vertrokken. Ze zijn 5 dagen op bosklassen. Brecht had een paar keer gezegd : "ik ga jullie missen". Maar ik heb daar direkt op gereageerd : "je zult er de tijd niet voor hebben, om ons te missen." Nu is het afwachten op de eerste foto's op het internet.

Na het uitzwaaien van de bus, zijn we naar de zaak gereden. Om 6u30 zat ik al aan mijn bureau. Naar mijn weten is dit de eerste keer dat ik zo vroeg in de papieren zit. Het geeft wel een goed gevoel. Ook voor Mathias. Hij had alle tijd om zich klaar te maken en zijn boterhammen te smeren. Gino is onmiddellijk in het magazijn gegaan om alle materialen klaar te zetten.

Ik hoop vanavond niet te laat in bed te zitten, want het was toch vroeg opstaan. Ik heb dan nog eens niet goed geslapen, dus volgende nacht zou ik wat moeten kunnen inhalen.

Zonneboiler

Ondertussen doet onze zonneboiler het heel goed. De zonnepanelen liggen op de voorkant van ons huis en hebben tot 14 à 15 uur de volle zon. Na 15 uur liggen ze inde schaduw. Maar toch hebben we warm water genoeg. Het is een leuk idee tijdens het douchen, dat je 400 liter gratis warm water hebt. Onze CV ketel hebben we voor het eerst volledig afgelegd. Vorige zomers moest die voor ons warm water zorgen. Nu zullen we die toch 5 maanden kunnen stilleggen. Dit zal toch heel wat verschil maken in het mazoutverbruik.

Zonneboiler

Vaak stellen de mensen de vraag : plaatsen jullie ook zonnepanelen? En dan moeten wij vaak antwoorden met de vraag : "Is dit voor electriciteit of warm water?" We plaatsen ze allebei, maar voor warm water is er toch beduidend meer vraag naar. Ondertussen hebben we toch al zo'n 20 installaties geplaatst. Vorige week zijn we ook bij onze privé-woning gestart met het plaatsen van een zonneboiler. De zonneboiler was al enkele maanden geleden geleverd, maar door laattijdige leveringen voor andere klanten, zijn wij een paar weken opgeschoven. Voorlopig is onze nieuwe boiler nog gekoppeld aan onze bestaande mazoutketel. Volgend jaar zullen we dan ook nog eens een nieuwe ketel plaatsen. Dit zou toch heel wat stookolie moeten besparen. Een zonneboiler is misschien niet goedkoop, maar er wordt toch al een stuk terugbetaald via premies. Zo krijg je 40% belastingsvermindering van het totale facturatie-bedrag en via Infrax ontvang je ook nog eens 525€. Het is toch eventjes wennen dat er panelen op je dak liggen, maar mij stoort het helemaal niet. Bij ons liggen ze op de voorkant van ons gebouw. Dus heel goed zichtbaar. Ik weet nog niet hoe ik foto's op mijn blog moet plaatsen, anders had ik hieronder een foto gezet. Misschien in de nabije toekomst.

Betalingen en vertegenwoordigers

Gisteren wilde ik de betalingen in orde brengen. Ik steek daar toch wat tijd in, want ik wil heel wat controleren ondertussen. Dit is ook een werkje dat ik niet kan doen als de kinderen thuis zijn. Ik wil zo weinig mogelijk gestoord worden. Ik had de hele voormiddag nodig om mijn betalingen voor te bereiden. Toen ik in de namiddag een half uurtje bezig was, kwam er een vertegenwoordiger van Proximus. Die afspraak was ik vergeten. De GSM-operatoren willen altijd persé bewijzen dat ze beter en/of goedkoper zijn. Ik heb hem verteld dat ik mijn beslissing zou nemen tegen het eind van de week. Dan kon ik eindelijk weer verder doen met mijn betalingen, maar werd na een half uur weer gestoord door een vertegenwoordiger. Deze had ik in de voormiddag verwacht en dacht tegen de middag dat hij niet meer zou komen. Ook bij deze heb ik het zo kort mogelijk gehouden, want ik wist ondertussen dat ik mij zou moeten haasten om alles nog in orde te krijgen. En ja hoor, die ene vertegenwoordiger die ik wel had verwacht kwam ook nog. Deze is gelukkig ook niet lang gebleven, maar ondertussen waren de kinderen thuis en vroegen ze ook wat aandacht. Ik had een vergadering op school om 19u30, dus moest ik om 19u zeker klaar zijn. Gelukkig had ik weinig werk aan het eten. Enkel opwarmen. Voor mezelf heb ik een tas soep meegenomen naar mijn bureau. Ik besef dat het niet gezond is om te eten tijdens het werk, maar ik wou echt wel alles rond hebben. Ik was blij toen ik net op tijd klaar was. En ik was nog op tijd in de vergadering.

Dinsdag visdag

Bij ons is het niet vrijdag visdag, maar dinsdag visdag. De reden is heel simpel. Op dinsdag komt een visboer langs met zijn marktwagen. Vandaag is het pladijsfilet. Ik had deze morgen al puree gemaakt. Vandaag maak ik vis in papillot. Dit is gemakkelijk te maken terwijl ik op de buro bezig ben. Zo kan het niet aanbranden. Nog wat tomaat en champignons er bij en we hebben een volwaardige maaltijd. Ik ben blij dat ik zo winkels heb die aan de deur komen. Ik moet vaak de momenten 'stelen' om op boodschappen te gaan. Dat is al een zorg minder dan.

Het feest van de arbeid

Gisteren was het 1 mei, feest van de arbeid. Ik heb de kinderen verteld dat je de arbeid moet eren door ze uit te oefenen. Het was als grap bedoeld, maar ze vonden het niet grappig :) . Gino had 2 dringende herstellingen die 's morgens gebeld hadden. Nadat hij was vertrokken, heb ik nog wat huishouden gedaan en ben om 10u vertrokken naar de zaak. De kinderen zijn alleen thuis gebleven. Rond 12u was Gino klaar en ik had ook flink doorgewerkt, ik had toch alweer 10 facturen gemaakt. 's Middags hebben we samen gegeten en het was de bedoeling dat we daarna weer naar de zaak gingen. Maar de kinderen hadden de tuinslang en water-speeltjes uitgehaald. Het was ook prachtig weer. Ze hebben zich kostelijk geamuseerd. Ondertussen hebben Gino en ik het gras afgereden. We zijn dus met vertraging in de zaak geraakt. Om de dag af te sluiten hebben we de BBQ uitgehaald en hebben we zalm met gandaham om de BBQ gegeten. Zo was het voor ons ook een beetje feestdag.

Er is er één jarig ...

Gino is jarig vandaag en hij wilde trakteren met boterkoeken. Ik vond het een prachtig idee, maar dat betekende wel wat vroeger opstaan. Ik heb deze morgen eerst het eten voor vanavond klaargemaakt. Dan alles in de auto gezet voor de boterkoeken (tafeltjes, mandjes, tassen, koffie, servetten, ...) en ook voor vanavond (het eten, borden, bestek, extra kruiden, ...). Ik heb ook nog vlug wat aan de was gewerkt. Daarna ben ik vlug vertrokken richting bakker. Alles moest in een sneltempo, want ik wilde om 7u45 in de loods staan met de boterkoeken. Dan had ik nog 5 minuutjes tijd om alles klaar te zetten. Mijn opzet was geslaagd, ik was op tijd klaar met alles. De traktatie werd heel goed onthaald. Het heeft bij iedereen gesmaakt!

Vanavond moet ik jammer genoeg weg. Er is koorrepetitie, gelukkig maar een uurtje. Zondag moeten we zingen in de communie-mis en de bisschop zal aanwezig zijn, dus de repetitie is wel nodig. Maar daarna zullen Gino en ik wel nog een goeie drinken op zijn verjaardag. Op zo'n dag mag dat wel!

Warmtepompen

Gisteren was er een vergadering over warmtepompen. Ik wou er absoluut naartoe gaan, want ik wist niets van de werking van een warmtepomp. Gino had al de basis uitgelegd en al gauw snapte ik dat het eigenlijk een omgekeerde airco was. Voor ik bij Gino in de zaak stapte, heb ik nog gewerkt in een airco-fabriek als bediende. Daar heb ik ooit eens de kans gekregen (genomen) om een dagopleiding basis airco te volgen. Daardoor waren de termen condensor, verdamper en koelmiddel zeker niet vreemd voor mij. Er werd ook goed uitgelegd wat het principe lucht/lucht, lucht/water, water/water was. Voor de geïntereseerden : lucht/lucht = warmte uit de lucht halen en hier lucht mee opwarmen. Zo geldt dat voor alle begrippen, bv. water/water is de warmte uit het grondwater halen en hiermee water opwarmen voor bv. vloerverwarming. Het comprimeren (= samendrukken) van het koelmiddel met de compressor, zorgt er voor dat de temperatuur van de lucht of het water kan verhoogd worden. Zoals je diepvries ook warmte produceert aan de achterkant. De uitleg werd gegeven door de firma Baxi Belgium, dit is de overkoepelende firma voor de merken Chappee & Brötje. De warmtepomp is van Brötje. Het viel me wel op dat er weinig geïnteresseerden waren gisteren. Ik was de enigste vrouw, maar dat ben ik al gewoon.

Verloren papieren of verloren verstand ...

Ik zocht mijn facturen van begin 2009. Ik kon ze nergens vinden. Het bleek alsof de maand januari niet bestond. Ik had natuurlijk heel wat geklasseerd door mijn computer-problemen. En toch zat januari niet in de map. Ik begon in alle mappen te kijken, want misschien had ik ze verkeerd geklasseerd. Daarna keek ik thuis in de archiefdozen, misschien zaten ze daar in. Brecht had meegeholpen met alles in archiefdozen te steken, dus de laatste controle had ik niet gedaan. Ik probeerde mij te herinneren wanneer ik ze laatst had gezien, maar tevergeefs. Ik begon serieus aan mezelf te twijfelen. Wat kon ik toch met die facturen gedaan hebben? De maand februari zat in de map, de maand maart lag nog bij de boekhouder, ... Tot ik tenslotte de telefoon nam en de boekhouder opbelde. En ja hoor, de boekhouder had ze vergeten mee te geven ... Ik was zó opgelucht. Ik was toch mijn verstand niet verloren!

Update

Het is vlug gezegd hé : "ik zal beginnen met een blog", maar ik betrap mezelf er vaak op dat ik veel te weinig plaats op mijn blog. Bij deze beloof ik om jullie (lezers) minder te verwaarlozen.

Het paasweekend

Vrijdagavond. Ik had mijn boodschappen besteld via internet bij de Colruyt. Ik doe dit al enkele jaren en vind dit heel handig. Ik verlies weinig tijd en kan er tot 19u45 om gaan. Vrijdagavond ben ik deze dus gaan halen. Ik had heel wat bij. De koffer zat vol en ik moest nog de drank, zoals melk en fruitsap, op de zetels zetten. Ik was om 20u thuis. Het was dan nog een hele karwij om alles in de berging te zetten. Gelukkig heeft Mathias mij geholpen. Ondertussen was Brecht bezig met het avondmaal : tomaat met garnaaltjes. Tegen 21u zaten we allemaal aan tafel.

Zaterdag heb ik in de voormiddag geholpen met de paaseierenraap van de Gezinsbond in Zande. Tegen de middag was ik terug op de zaak. De kinderen bleven bij ons huis in Zande, want mijn schoonbroer kwam in de tuin werken en ze konden daar gerust bij helpen. Ik had afgesproken dat Gino in de namiddag op de zaak zou blijven. Ik wilde een nieuwe zomeroutfit halen. Onze winkel is 6 dagen op 7 open. Dus is het altijd goed afspreken dat 1 van ons 2 op de zaak blijft. Tegen 17u was ik terug op de zaak. Gino was al aan het kuisen. Normaal is dit het werk van de zondagvoormiddag, maar omdat het Pasen was, wilde Gino dit al vooraf gedaan hebben. Ondertussen waren de kinderen ook al gearriveerd op de zaak met hun fiets. We hebben met z'n vieren trekker en borstel in de hand genomen. Zo was die karwij ook gedaan. Gelukkig had ik 's morgens al het eten klaar gemaakt voor 's avonds.

Pasen zelf moest ik zingen in de kerk van Zevekote. Ik zing mee met Talentina. Een gelegenheidskoor uit Zevekote, die vooral tijdens de mis zingt en sporadisch eens optreedt. Na de mis was het paasaperitief van de Gezinsbond van Zevekote. Na het paasaperitief hebben we een bezoek gebracht aan de ouders. Een rustige dag, zonder werk. Onze jongens hebben er van genoten.

Gisteren was een verlofdag voor onze werknemers. Wij hebben er van geprofiteerd om nog wat papierwerk aan te pakken. Zo'n dag is ideaal om de 'moeilijkere' werkjes te doen. Het is een dag waarop je weinig gestoord wordt. We waren van plan niet zo lang te werken, maar hebben toch op die bureaustoel gezeten tot rond 20u.

Zo was ons paasweekend ...

Nummer 6

We hebben nu al een tijdje met 5 werknemers gewerkt. We waren er van overtuigd dat dit een goed aantal was. Vooral om ook nog de administratie de baas te kunnen. Hoe meer werknemers, hoe meer materiaal er moet besteld worden. Meer materiaal betekent meer controle bij het leveren, bij het stockeren, ... Meer installaties betekent ook meer werkbonnen, dus ook meer facturatiewerk. Het betekent ook meer offertes. Hoe je het ook draait of keert, meer personeel is meer administratie. Maar wat doe je als er te veel installatie-werk is en je het niet kunt bollen? Dus hebben we beslist nog een persoon te aanvaarden : nummer 6. Wel een beetje met schrik in het hart, want we kunnen nu al niet mee met de administratie. Ik vraag mij soms af hoe dit zal eindigen? Jammer dat we niet in een glazen bol kunnen kijken. "What will be, will be".