31 december 2010

Het is de laatste dag van dit jaar. Ik schrijf op het laatste blad van mijn agenda nog enkele depanages op. Een nieuw agenda ligt al klaar, want ook in het nieuwe jaar staan we weer klaar om iedereen zo veel mogelijk van dienst te zijn. Ik wil graag iedereen een prettig eindejaar en een gelukkig nieuwjaar wensen en tot in 2011!!

Kerstmis

Ons kerstfeest was geslaagd. Ik heb alles op tijd klaargekregen. Kerstavond had Gino jammer genoeg wel een depannage. Een klant had zijn tank laten vullen terwijl de CV-ketel nog aan het draaien was. Zo was er vuiligheid meegkomen in de zuigleiding en zaten alle filters verstopt. Gino was rond 20u30 thuis. Ik was nog bezig met kokerellen. De rest kon 's anderendaags wel. We zijn dan met de kinderen gestart met het aperitief en ondertussen cadeau'tjes uitdelen. Gezellig met ons 4. Daarna had ik kaasfondue voorzien. Ik ben om middernacht nog samen met de kinderen naar de middernachtmis geweest. Gino was te moe om mee te gaan. Achteraf is gebleken waarom hij zo moe was.

Op kerstdag ben ik om 7u opgestaan. Ik moest toch wel nog wat voorbereiden tegen de middag. Gino was ook al wakker, dus konden we er samen nog eventjes invliegen om alles klaar te krijgen. Tegen 11u30 was volgend menu klaar :
gegratineerde zalm met linguini in een zalfje van groene pesto, vergezeld van een roomsausje
Rosbief met rodewijnsaus met kroketjes en als groenten : wortel, gebakken schorseneren en een halve gegratineerde tomaat
Dessert : speculoosbordje met tiramisu, speculoosijs, creme brulée met speculoos en metserstaart met speculoos.
Alles was goed verlopen. Alleen voor het aperitief was er eventjes paniek, maar het probleem was snel opgelost.

2de kerstdag hebben we nog het laatste opgeruimd van het kerstfeest. Tegen de middag waren we klaar. We hebben onszelf dan een halve dag verlof gegund. We zijn samen met vrienden naar de kerstmarkt in Brugge gegaan. De kinderen hebben geschaatst terwijl wij een lekkere koffie hebben gedronken. Tegen de avond begon Gino zich niet lekker te voelen. Hij had koud en overal pijn. Rond 17u30 zijn we huiswaarts gereden. Daar heeft Gino een bad genomen, maar dat heeft niet geholpen. Hij begon koorts te krijgen. Ik ging samen met de kinderen naar Vlaanderen Zingt Kerst, waar we met ons koor gevraagd werden om mee te zingen. Gino bleef thuis om vroeg naar zijn bed te gaan. Na het zingen was er nog een gelegenheid om iets te drinken. Tegen 23u zei Brecht dat hij zich niet lekker voelde. Kort daarna moest hij overgeven. Ik ben dan maar vlug naar huis gekomen. Brecht heeft heel de nacht last gehad van overgeven en diarree. Gisteren heeft Brecht nog heel de dag geslapen. Het beetje soep van 's middags deed hem zeker geen goed! Ondertussen zat Gino met koorts aan zijn bureau. Hij had vooral last van zijn keel, hoesten en een lopende neus. In de namiddag begon ook ik koorts te krijgen door keelpijn. En om het compleet te maken voelde ook Mathias zich niet lekker. Tegen de avond begon ook hij over te geven. We zaten precies in een ziekenhuis. Het hele gezin ziek! We probeerden dan maar vroeg naar huis te gaan van de zaak om vroeg in ons bed te kruipen. Gino en ik voelden ons deze morgen nog niet lekker. De koorts blijft voorlopig nog en de keelpijn wordt erger. Mathias en Brecht hebben lekker lang geslapen en zijn redelijk fit opgestaan. Ik hoop dat we ons tegen oudejaar wat beter voelen. Mijn plan is alvast om ook deze avond vroeg in ons bed te kruipen!

Voorbereiding voor Kerstdag

Op kerstdag heb ik de hele familie op bezoek. In totaal zijn we met 28 mensen. Omdat koken één van mijn favoriete bezigheden is, maak ik graag alles zelf klaar. Dat vraagt natuurlijk wat voorbereiding. Ik heb al mijn boodschappen besteld bij de Colruyt. Deze mag ik vanavond ophalen. Het vlees heb ik al in de diepvries zitten. Het voorgerecht zit ook al (rauw) in de diepvries. Ik zal alles voorbereiden op 24 december. De truc om zoveel mensen eten te geven is vooral : hou het simpel. Wat er precies zal gegeten worden, zal ik hier niet verklappen, want ik weet dat de familie meeleest;

De tafel staat ook al klaar in de living. Daar hebben de kinderen flink aan meegeholpen, want het is niet simpel om zoveel mensen een plaats te geven. De tafel moet wel nog gedekt worden. Dat is één van de werkjes voor de kinderen. Zij blijven morgen een paar uur thuis om zo'n werkjes te doen. De tafellakens hebben we er deze morgen op gelegd. Brecht zou graag de servietten strijken, dat zal ik hem vanavond laten doen, onder toezicht. Zo zie je dat de voorbereiding een familie-werk is. En Gino? Die doet het meest op 25 december zelf. Hij is de chef van de keuken die dag.

Deze voormiddag hebben de kinderen nog genoten van de laatste sneeuw. Ze hebben er een sneeuwman mee gemaakt.

Voor Mathias was het zijn eerste vakantiedag. Zoals gewoonlijk laat ik hem dan gerust. Deze namiddag is hij naar de cinema met vrienden. Brecht is vandaag chef-kok. Ik heb de kinderen verwittigd dat ik geen tijd had om eten klaar te maken. Deze morgen heb ik verder gewerkt aan de voorbereidingen voor kerstdag en er is nog heel wat werk op de buro die deze week moet gedaan worden. De kinderen stelden zelf voor om bloemkoolschotel te maken. ik heb hier natuurlijk geen last van. Ik moet zeggen dat de kinderen al flink kunnen koken!

Examens en kerstsfeer

De kerstsfeer blijft in het land met deze sneeuwlaag. Voor de kinderen is het niet zo leuk. Ze zijn volop aan het studeren. Ditmaal vragen ze weinig hulp. Mathias leert nu echt zelfstandig. Ook Brecht leert liever alleen. Mathias komt iedere schooldag na de middag naar huis om te studeren. Brecht heeft in de voormiddag en in de namiddag, telkens voor ieder examen 1 of 2 uren studie. Hij mag om 15u de school verlaten. De bus is er pas om 16u15. Dat maakt dat hij ongeveer om 17u aankomt bij de bushalte. Met het koude en gladde weer heb ik hem iedere morgen naar de bushalte gebracht met de auto. Om 17u haal ik hem dan op. Voor die 10 minuutjes houdt Mathias de winkel wel open. Donderdagmiddag was Mathias zijn bus in Brugge voorbijgereden. Gewoon niet gestopt, omdat hij al vol zat. Hij had met een paar vrienden de bus tot in Jabbeke genomen. Daar konden ze niets anders dan een uur wachten. Ik vond dat zonde van de tijd, want vrijdag had hij 2 zware examens. Gelukkig kon Gino een klein uurtje op de zaak blijven, zodat ik Mathias kon ophalen. Ik ben met een auto vol pubers teruggekeerd, vrienden van Mathias die vriendelijk vroegen als ze ook mee mochten. Waarom niet! Vrijdag was weer hetzelfde. De bus was weeral doorgereden. Deze keer was het niet mogelijk voor mij om de winkel te verlaten. Ze hadden weer met het groepje vrienden de bus tot in Jabbeke genomen. Om niet koud te krijgen zijn ze beginnen stappen, tot bijna in Westkerke. Daar hebben ze de bus genomen richting Gistel. De wandeling had Mathias blijkbaar deugd gedaan, ze hadden zich geamuseerd.

Vorige zaterdag hebben we de kerstsfeer in de winkel gebracht. Ik had nieuwe lichtjes gekocht om buiten boven ons groot venster te hangen. Deze zijn ditmaal in 'coolwhite', een heel mooi kleur vind ik. Ook had ik nog 3 zwarte platte kerstboompjes met lichtjes mee. Ik had eerst geen inspiratie hoe ik de winkel wou versieren. Stilletjes aan is het toch gekomen. Ik ben blij met het resultaat. Deze keer zijn er heel veel lichtjes in de etalage.

Ook in de winkel hebben we versiering gehangen en gelegd : grote kerstballen aan onze verlichting en op de grote tafel ligt hier en daar nepsneeuw met andere kerstversiering. Zo is heel de winkel ook in kerst.

Jammer dat dit slechts voor een maand is. Het is nu zo gezellig in de toonzaal!

Een druk weekend

Meestal als ik over een druk weekend blog, gaat het vooral over weggaan. Ditmaal was het op een ander manier druk. De grote vrieskou zorgde voor heel wat problemen. Het begon donderdag. Ieder telefoon die ik niet mag vergeten, schrijf ik in mijn agenda. Normaal schrijf ik per dag 1 blad in mijn agenda vol. Donderdag had ik meer dan 1,5 bladzijden volgeschreven. het ging over : een hekken dat vast zat, een CV-ketel die niet meer ging, mensen zonder warm water, een kortsluiting, een volledig appartementsgebouw zonder verwarming. Het ging dan vooral nog over installatie die niet door ons werden geplaatst. Gino had donderdag niet alle herstellingen kunnen doen, dus zijn er doorgeschoven naar vrijdag. Het is dan wat uitzoeken welke herstellingen het dringendste zijn en welke eventueel een dagje kunnen wachten. Mensen zonder verwarming laten we zeker nooit in de kou zitten. De ellende bleef verder duren op vrijdag, toen het in onze streek tot -14°C had gevroren. Er waren waterleidingen bevroren, een kraan kapotgevroren, verschillende lekken, ... Zaterdag was het niet veel beter. De telefoon stond niet stil! Toen zondagnacht de dooi begon, was er weer ellende. Pas als het dooit, zijn bepaalde lekken in waterleiding zichtbaar. Dus ook zondagvoormiddag was Gino volop aan het werk. Gelukkig hadden we geen afspraken voor het weekend, want er was zeker niets van in huis gekomen. Gino had graag nog eens zijn moeder bezocht op vrijdagavond, maar dat was niet mogelijk natuurlijk. We zijn dan maar zondagnamiddag geweest. Sneeuw en vorst brengen mooie landschappen met zich mee, maar ook heel wat ellende!

Wat een winter

Vlug nog een blogje tussen de drukte in. Het is winter en dat zullen we geweten hebben!

Als het begint te vriezen is het bij ons altijd heel druk. De telefoon staat niet stil. Voorlopig zijn het vooral problemen met de centrale verwarming, zowel bij woningen als bij varkensstallen. De hele dag door ben ik bezig met het schikken en herschikken van de planning. We moeten ons best doen om bij iedereen te geraken. Zeker nu de wegen ondergesneeuwd zijn, gaat het rijden van de ene plaats naar de andere ook niet zo vlot! Ik hoop dat de vorst ook vlug voorbij zal zijn, want ook dat brengt vaak schade met zich mee.

Tussen de telefoons door probeer ik toch nog wat van mijn administratie te doen. Ik heb alweer bijna een week geen facturen kunnen maken, zo stapelen de papieren zich op natuurlijk. Ondertussen is het ook weer tijd om de betalingen te controleren, wat ook meer dan een dag inneemt. Ik zal gewoon systematisch aanpakken wat er moet gedaan worden.

Ook het huishouden loopt niet zoals ik gewoon ben. Iedere donderdag wil ik alle was geplooid en gestreken in de kasten hebben, maar deze week is dat niet gelukt. In tegenstelling tot vorige week, toen was ik zo vroeg in de week klaar dat ik ook nog de berging heb kunnen opruimen. Ik hoop morgenochtend toch klaar te zijn met de was, zodat ik het niet moet 'meeslepen' naar volgende week.

Feest

Dit weekend was het feest. Zondag werkte Geert exact 5 jaar bij ons. Dat was alvast een reden om te vieren. Toen Nick 5 jaar bij ons werkte, hebben we een verrassingsfeest georganiseerd. Nick werd met een smoes van verkeerde loonbrieven door zijn vrouw tot bij ons huis geleid. De verrassing was compleet toen hij al zijn collega's in de tuin zag zitten. Het werd gevierd met een lekkere BBQ.

Ditmaal was het de beurt aan Geert. Een verrassingsfeest zou moeilijk worden. Iedereen zat in het complot : de collega's, zijn vrouw, zijn kinderen, ... We zouden het zaterdagavond laten doorgaan. Geert had al eens gepolsd bij Nick, maar die stelde Geert gerust dat het pas in december zou gevierd worden. Een leugentje om bestwil! Tot zaterdagmorgen wist hij van niets, maar hij voelde aan dat er iets niet klopte toen hij zijn vrouw aansprak ivm die avond. Het was geen volledige verrassing meer, maar dat maakte de avond niet minder plezant. We waren in totaal met 22 personen. Er werd veel gelachen en gebabbeld. We hadden gourmet besteld voor de hele bende en hadden ook nog een dessert en koffie voorzien. Tegen 3u30 in de ochtend zijn de laatste naar huis gegaan. De verrassing was voor Geert nog niet gedaan. Zondagmorgen hebben we nog een ontbijtmand laten leveren als geschenk. 5 jaar trouwe dienst, dat mag al eens gevierd worden, hé!

Eetgewoontes & ontmoeting oud-collega's

Eetgewoontes & routines

In het verleden was ik een weinig georganiseerd persoon. Het enige wat vaststond was de vrijdagavond eten we frietjes, de zaterdag was mijn kuisdag. De rest was eigenlijk volgens het pluk-de-dag-systeem, dus volgens ik zin had. Ik was altijd bezig, maar niets stond vooraf vast. Toen Gino en ik nog allebei uit gingen werkten, moest ik als eerste vertrekken. Gino haalde toen het vlees uit de diepvries. Ik kwam altijd als eerste thuis, dus maakte ik een maaltijd met het vlees dat Gino had uigehaald. Vanaf het moment dat Gino zelfstandig was, werd het uithalen van het vlees ook mijn taak. Ik haalde uit volgens ik zin had. Omdat ik nu wat minder tijd heb voor alles in het huishouden, ben ik mij steeds meer beginnen organiseren en heb ik een beetje gewoontes ingevoerd. Zo is het ook voor ons eten. De maandag eten we altijd een broodmaaltijd, dat kan zijn : gewone boterhammen, boterhammen met een omelet of spiegelei, stokbroodjes, pitta, croque monsieurs, ... Omdat ik op maandagmorgen veel werk heb met het strijken en plooien van de was, komt dit goed uit dat ik 's morgens geen voorbereiding heb voor het avondeten. De dinsdag is bij ons visdag. Op dinsdag komt een visboer langs met zijn marktwagen. Zo moet ik 's morgens enkel zorgen dat er aardappelen zijn gekookt en eventueel de groenten klaargemaakt. De vis maak ik 's avonds klaar op de zaak. Dit is toch meestal gewoon bakken of stomen. Op woensdag eten we gewone kost, dat wil zeggen : aardappelen met vlees (meestal varkens of rundsvlees) en groenten, meestal voor een groot stuk al voorbereid thuis.Vanavond is het dus aardappelen met kotelet en tomaat. De donderdag is het vaak (maar niet altijd) pasta of rijst. Vrijdag is en blijft frietjesdag. De kinderen vinden dat een ideaal begin van het weekend. Zaterdag staat er niets vast, omdat we dan ook vaak weg zijn. Zondag eten we vaak kroketjes. Door er wat systeem in te steken, verlies ik veel minder tijd met het kiezen van "wat eten we vandaag".



Oud-collega's

Gisteren was ik uitgenodigd bij een ex-collega. Ik heb 12 jaar in een multinational gewerkt als secretaresse. We waren daar met verschillende secretaresses. Gisteren was het een gelegenheid om opnieuw samen te komen met de secretaresses. Het was er reuzegezellig. We hebben veel gekletst en gelachen. Jammer dat het al vlug tijd was om naar huis te gaan. Op weg naar huis haalde ik bij mezelf herinneringen op van toen. Ik heb een goede tijd gehad op mijn werk en veel plezier en steun bij mijn collega's. Alhoewel ik het niet meer gewoon zou worden om er te gaan werken, mis ik toch nog vaak de sfeer. Gelukkig bestaat er nog zoiets als e-mail, zo hou ik nog steeds contact!

Controle

Niemand heeft het graag : belastingscontrole. Wij hebben al bijna ieder jaar controle gehad. Dit keer was het nogal een zware controle. De boekhouder had ons woensdagavond heel wat voorbereidingswerk gegeven. Dit moest allemaal klaarliggen tegen vrijdagmorgen. Donderdagavond zaten we tot 1u 's nachts alles klaar te leggen. De boekhouder moest alles meenemen naar het belastingskantoor. Het was een spannende dag. Enkele malen kreeg ik een telefoontje van onze boekhouder met vragen over het kasboek, de stocklijst, details van facturen, ... De controle heeft een volledige dag geduurd. Gelukkig konden alle vragen en opmerkingen correct beantwoord of weerlegd worden. Dankzij ons voorbereidingswerk en dat van de boekhouder en zijn bediende kon ook alles perfect aangetoond worden. Ik was blij toen hij gisterenavond met goed nieuws kwam. Daar zijn we gelukkig weer van af. Ik hoop toch stilletjes dat we nu voor enkele jaren gerust zijn.

Gino's hobby

Nu denken er velen waarschijnlijk : heeft Gino een hobby? Ja, maar het is eentje die hij niet veel kan uitoefenen. Gino volgt de kooklessen voor mannen bij de Landelijke Gilde van Zande. Hij zegt vaak lachend : het is mijn enigste hobby. Dit is in totaal slechts 3 lessen en daarna een finale. De finale houdt in dat de dames uitgenodigd worden en dat de heren koken. Vrijdag was het de finale. Dit is 1x per jaar dat hij de zaak vroeger verlaat voor het 'plezier'. Gino houdt heel erg van koken, maar heeft daar anders heel weinig tijd voor. Ik gun het hem van harte! We waren uitgenodigd tegen 20u. Om 18u30 heb ik de zaak gesloten, want ik moest ook Mathias nog brengen naar Leffinge. Hij ging bowlen met het KLJ. Maar eerst moesten Mathias en Brecht nog eten en moest ik mij nog klaar maken. Mathias was op tijd, ik was zelfs iets te vroeg. We werden onthaald met een cava met zelfgemaakte hapjes. Daarna kregen we gerookte eendeborst met peer, gevolgd door een schorsenerensoepje. Het hoofdgerecht was fazant met opgevulde champignon en gevulde aardappel, allemaal heel lekker. Er werd afgesloten met een dessertbord gevolgd door koffie met versnaperingen. De mannen hadden hun best gedaan, want het was allemaal heel lekker!

Voorlopig is het kabeltje van mijn fototoestel zoek, maar binnenkort mag je wel foto's van deze avond verwachten.

Zondag is rustdag, ook bij ons, maar dat wil niet zeggen dat we stil zitten. Gisteren hebben we wat langer geslapen, want niet alleen vrijdagavond maar ook zaterdagavond was laat. Na het ontbijt ben ik groenten en fruit gaan halen. Gino en Brecht hebben ondertussen de was uitgehangen en nog een stuk van het huis gedweild. Daarna zijn we richting kliniek gereden om Gino's moeder een bezoek te brengen. Tegen 12u30 zijn we daar vertrokken. Het eten was gelukkig al wat voorbereid door Gino. Tegen 13u waren we aan het eten. Na de maaltijd zijn we richting Zevekote gereden. Na wat opzoekingen op de computer was het toch al ruim 15u30. We hadden de keuze : de loods opruimen of nog een rekening aanpakken. We zijn voor het eerste gegaan. Hier en daar waren rommelhoekjes ontstaan. We zijn er met z'n vieren ingevlogen. Na het opruimen hebben we nog eens de vloer met water gekuist. Het resultaat mag er wel zijn! Het is nog niet perfect, maar het is toch leuk om te zien. De kinderen zijn iets vroeger naar huis vertrokken, want ik had beloofd dat ze cake mochten bakken. Een lekker dessert als beloning!

Wat gaat de tijd toch snel. Ik heb bijna geen tijd om te internetten of laat staan te bloggen. Toch is er heel wat te vertellen.


Laten we beginnen met vorige week zaterdag. Zaterdagnamiddag heb ik mij beziggehouden met de toonzaal/winkel. Ik heb alles van de grote tafel weggepakt en alles opnieuw op een andere plaats gezet, nieuwe dingen bijgezet, andere dingen weggezet. Met wat herfstbladeren, denneappels en kleine pompoenen is de toonzaal in hersft- & halloweensfeer. Ik heb ook nog 2 grote spinnenwebben aan het raam hangen. Zo valt het nog op van op straat.

Deze week ben ik iedere avond weggeweest.

Maandagavond ga ik meestal naar de aerobic. Dit is van 20u tot 21u.


Dinsdagavond wilde ik graag naar de kookavond van het KVLV. Deze begon om 19u30. Ik had op tijd het eten klaar staan (een grote pot vissoep) en had samen met de kinderen gegeten. Omdat ik nog 10 minuutjes over had, wilde ik nog de etalage versieren met de reuzegrote spinnewebben. Gino had ondertussen gebeld dat hij onderweg was, dus had ik de soep vlug opgezet. Net toen ik wilde vertrekken, kwam Gino op de zaak en kwam ook een klant langs. Deze klant had nog een vraag in verband met een factuur, die ik nog vlug heb opgezocht. Ik begroette vlug de klant en vertrok. Met een half uur vertraging kwam ik op de kookavond aan. Ik had echter vergeten te vertellen aan Gino dat de soep opstond. Toen Gino het eenmaal ontdekte was de soep bijna volledig uitgekookt. Gelukkig had hij nog genoeg.

Woensdagavond moest Gino een herstelling doen in Izegem. Het was toch een eindje rijden. Gino en ik hadden ook nog heel wat te bespreken, maar hadden hier nog geen tijd voor gehad. Dus hebben we beslist dat samen zouden rijden. Zo konden we vanalles bespreken en moest Gino de rit niet alleen doen.


Donderdagavond hadden we vergadering. De firma Schneider Electric wilde hun nieuwe reeks van automaten en dergelijke promoten. Dit alles ging door in Kinepolis Brugge. Eerst werd de voorstelling gegeven in de bioscoopzaal. Daarna werd een avant-première getoond. Dit was jammer genoeg een thriller, niet precies de stijl waarvan ik hou. De avond werd afgesloten met een drankje en een babbel met collega-electriciens. Dat is altijd leuk.

Zo liep de week al naar zijn einde. Vrijdagavond was er een activiteit van de vereniging waarin ik actief ben, nl. een filmavond. We hadden gekozen voor "It's complicated", een romantische komedie. Een ontspannende avondfilm kon ik wel gebruiken. Vrijdag was superdruk geweest, ik liep nogal gestresseerd rond.

Zaterdagnamiddag toonden we de kinderfilm "de prinses en de kikker". Daarna moest de zaal opgeruimd worden en nog vanalles teruggebracht worden, zoals projector, box-installatie, de DVD's, de sleutel van het zaaltje, ... Tegen 17u was ik opnieuw op de zaak. 's Avonds zijn we naar de pompoenenavond van het plaatselijke KVLV gegaan. Een avond rond pompoenen, met pompoenensoep, pompoenenwedstrijd, mogelijkheid om pompoenen te versieren, ...


Deze week is het gelukkig niet zo druk in het weggaan, want het is altijd lopen en vliegen om overal op tijd te geraken : vlug de winkel sluiten, een laatste telefoon beantwoorden, alles afsluiten, naar huis rijden, ons klaarmaken en dan meestal net op tijd of net te laat aankomen.

Tussen al dat weggaan door heb ik ook nog gewerkt (al lijkt het niet direct zo, hihi). Ik ben vooral bezig geweest met betalingsherinneringen en ook met factureren. Ook deze week ben ik van plan een serieuze inspanning te doen om mijn facturatie-map af te slanken. Eerst zal ik nog wat offertes controleren die Gino zaterdag heeft gemaakt en dan vlieg ik er in!

Drukke tijden

Het is alweer een tijdje geleden dat ik heb geblogd. Ik hoop dat jullie het me vergeven. Het zijn hele drukke tijden geweest de laatste weken, maar eigenlijk is dat geen excuus. Door de drukte door had ik het idee dat ik geen interessant nieuws te vertellen had, maar wat voor mij mijn gewone doen is, is voor jullie, bloglezers, misschien gewoon leuk om weten.

Ik was met verschillende dingen bezig. Eerst en vooral was het vooral druk op de zaak. Er waren heel wat telefoons, klantbezoeken, ... Daarnaast probeer ik ook mijn facturatie bij te benen, want mijn map puilt uit! Als klap op de vuurpijl hadden we deze week een belastingscontrole. Dit zou doorgaan bij de belastingscontroleur op kantoor samen met de boekhouder. Ik moest er gelukkig niet bij zijn, maar had er wel wat voorbereidingswerk aan, zodat de boekhouder alle nodige papieren had. Maandag is de boekhouder ziek gevallen, dus de controle is uitgesteld, maar alles ligt mooi klaar! En dan zat ik nog in de organisatie van 'Zevekote in Zicht'. Een leuk initiatief van de gemeente, waarbij verschillende verenigingen moeten samenwerken om het dorp in de kijker te stellen. Dat vraagt natuurlijk een hele organisatie. Er is heel wat tijd ingekropen. Het was een leuke dag, maar toch ben ik blij dat het voorbij is. De voorbereidingen vroegen eigenlijk iets te veel van mijn kostbare tijd. Mijn schoonmoeder ligt nog steeds in het ziekenhuis. Ik probeer toch 2 à 3 maal per week te gaan, dus ook daar is er wat tijd ingekropen.

Thuis krijg ik het huishouden terug op de rails. Mijn streefdoel is om de donderdag alle propere was opgeplooid en gestreken in de kasten te krijgen. Deze week lukte dit mij gisteren (dinsdag-) avond al! Dat zorgt er voor dat ik wat extra tijd heb voor andere dingen deze week. Gisterenavond heb ik na mijn koorrepetitie nog 2 potten soep gemaakt. Met het programma 'hobbykok' op de achtergrond, had ik het gevoel dat ik niet alleen aan het koken was. Deze morgen heb ik ook volledig in de keuken gespendeerd : aardappelen schillen, worteltjes stoven, soep mixen, vlees bakken, ... het eten voor vanavond is bijna volledig klaar! Misschien lukt het me om vanavond vroeg te gaan slapen, want het al de hele week laat 's avonds. Gino komt telkens rond 22u30 - 23u thuis. Ikzelf blijf bezig met het huishouden tot rond 22u, en wacht dan wel op hem om dan samen te kunnen gaan slapen. Deze morgen voelde ik dat het moeilijk was om uit mijn bed te komen. Een hele goede reden om vanavond vroeg onder de wol te kruipen!

Traktaat

Eergisteren heb ik getrakteerd voor mijn verjaardag. Mijn verjaardag was zaterdag. Maandag had het wenig zin om te trakteren, want er waren maar 2 collega's aanwezig. Dinsdag was ik te laat toegekomen op de firma, waardoor er al een ploeg vertrokken was. Dus woensdag heb ik mijn doos 'quality street' bovengehaald en met veel plezier getrakteerd.

Zaterdag heb ik een dag verlof genomen (gekregen). Tijdens de week een hele dag niet op de zaak komen, is heel moeilijk. Omdat mijn verjaardag ditmaal op een zaterdag viel, wou ik hier wel van profiteren. Gino had geregeld dat er back-up was als er een dringende herstelling uit de bus kwam, zo was ik de hele dag vrij. Wat een zalig gevoel! In de voormiddag heb ik wat gewone boodschappen gedaan, die al lang op zich lieten wachten zoals gordijntjes voor de kinderen hun kamer besteld, naar de schoenmaker geweest, ... In de namiddag had ik afgesproken met een vriendin en zijn we samen naar Brugge geweest. Daar hebben we de hele namiddag geshopt. Ik heb er enorm van genoten. 's Avonds had Gino een leuk restaurant gevonden om samen met vrienden iets te gaan eten. Het was een leuke, ontspannende dag.

Ook zondag heb ik weinig gewerkt. In de voormiddag hebben we met het koor een mis voorgezongen in de kerk van Gistel, dit ter gelegenheid van "de dag van de landbouw". Daarna hebben we toch nog enkele uren op de bureau gewerkt. In de namiddag zijn we richting Middelkerke getrokken, waar er heel wat landbouwmachines uitgestald stonden ter gelegenheid van de dag van de landbouw.

Het was alles samen een heel ontspannen weekend!

En toen waren ze nog met 2 ...

Vandaag hadden we maar 2 werkmannen aan de slag. Er waren er 2 in verlof (aangekondigd, dus geen probleem). Gisteren kregen we al te horen dat er één ziek gevallen was. Deze morgen kregen we opnieuw telefoon van nog één van de collega's dat hij ook ziek gevallen was. Dat maakte dus dat er deze morgen maar 2 kwamen opdagen. Morgen beter? :-)

Foto's van onze trip naar Duitsland

Ik heb nog enkele foto's doorgemaild gekregen, die ik jullie zeker niet wil onthouden. Het zijn foto's van de avond in Ludenscheid.

Mannenwereld

Vorige week donderdag en vrijdag waren Gino en ik uitgenodigd naar Duitsland. Samen met nog 10 andere electriciens mochten we de fabriek van PEHA bezoeken. PEHA is fabrikant van o.a. schakelaars en domotica-modules. Wij gebruiken de domotica-modules.

Donderdagmorgen werden we om 5u opgepikt aan ons huis. De rit zou met auto's gebeuren. Het was ongeveer 5 uur rijden. Er werd een tussenstop gemaakt om een ontbijtje te nemen. Tegen 10u20 kwamen we aan bij de fabriek. De overige 3 auto's kwamen een half uurtje later aan. Tot mijn verbazing kwamen enkel mannen uit de auto's. Ik was de enigste vrouw. Na een koffietje werden we rondgeleid in de fabriek van het schakelmateriaal. Tijdens de middag werden er broodjes voorzien, waarna een volledig overzicht van het gamma werd gegeven. Het was een interessante uiteenzetting, met toch wat nieuwigheden. Om 16u30 reden we richting hotel. Daar kregen we een uurtje tijd om ons wat op te frissen en ons aan te kleden voor de avond. Er werd een gezellige avond voorzien : rondleiding in het stadje, bezoek aan een brouwerij en daarna het avondeten : Germanergeschmutz (als ik het goed heb begrepen), een typisch duitse maaltijd met worst, gehaktballen, gebakken spek, aardappelen in de pel, een pot groenten op tafel, ... en natuurlijk : bier. Aan tafel vertelde de vertegenwoordiger dat ik de eerste vrouw was in zijn carrière die naar een technische vergadering over domotica kwam. Toen ik ook enkele weken later de cursus voor het programmeren van domotica volgde, waren ze bij de firma verbaasd, vertelde hij. Het was mij natuurlijk ook al opgevallen tijdens vele vergaderingen dat ik vaak als enige vrouw aanwezig ben. Toch vind ik het niet meer dan normaal dat ik deze vergaderingen, opleidingen, ... meevolg. Ik wil tenslotte ook van alles op de hoogte zijn, zodat ik onze klanten een juist antwoord kan geven. Deze avond hebben we opnieuw een vergadering, nl. over Zuinig Verlichten. Ik ben benieuwd. Gelukkig kan ik mijn mannetje staan in die mannenwereld.

Vrijdagvoormiddag bezochten we 2 andere fabrieken van het merk PEHA. Dit werd echter gedaan in 2 groepen, van telkens 6 mensen. Dat maakt het bezoek natuurlijk interessanter, omdat we zo de kans kregen om gerichte vragen te stellen. Ik kreeg zeker en vast bewondering voor de dames die zo minitieus de kleine onderdelen op de domotica-modules installeerden. Het leek mij een vermoeiende job, want het vraagt veel concentratie. Na het fabrieksbezoek werden we opnieuw getrakteerd op broodjes. Na het middagmaal zijn we snel vertrokken richting België, zodat we voor alle filles thuis zouden zijn. Dat was zeker gelukt. Tegen 16u30 waren we terug thuis. Zo konden we nog wat werk inhalen. Dat was natuurlijk tegen de zin van de kinderen. We hebben er dan toch nog een gezellige zetel-avond van gemaakt.

Niet mijn favoriete werkje

Ik ben bezig met het controleren van de betalingen. En neen, dit is niet mijn favoriete werkje. Ik probeer dit iedere eerste week van de maand te doen. Zo zit er een vast stramien in. Het is telkens een hele karwei. Het eerste is de betalingen in mijn facturatieprogramma inputten. Daarna controleer ik de hele lijst openstaande facturen. Daar moet ik meestal nog tal van aanpassingen doen. Bijvoorbeeld een creditnota die een factuur opheft, beide moeten weggeboekt worden uit de lijst. Een ander voorbeeld is van een bepaalde klant die nog op een creditnota wacht. Als de volledige lijst afgewerkt is, klik ik op het knopje "aanmaningen". Dan komt een lijst te voorschijn van de (volgens de computer) af te printen aanmaningen. Eenmaal de aanmaningen afgeprint zijn, worden die nogmaals gecontroleerd. Sommige aanmaningen worden niet opgestuurd, omdat er wordt onderhandeld over de factuur, of omdat Gino nog een probleem moet gaan bekijken. In totaal zit ik hier vaak 1 à 2 dagen aan. Ik ben telkens blij als ik er mee klaar ben. Facturen maken geeft toch een beter gevoel, dan het opsturen van aanmaningen...

We zitten weer in het ritme

De schoolvakanties zijn voor ons altijd een rustperiode. We slapen ten eerste al iets langer (tot 6u45). Ten tweede is de schoolstress weg, hiermee bedoel ik het : op tijd zijn voor de bus, zijn de boekentassen klaar, heb je alles mee?, op tijd in bed, ... Het begin van het schooljaar heb ik altijd een dubbel gevoel. De tijdsdruk is er jammer genoeg weer, maar toch geniet ik van de rust in mijn bureau. Ik geniet tijdens de vakantie van de kinderen, maar toch vragen ze veel van mijn tijd (ook al zijn het al pubers). Maar nu zitten we weer volledig in het ritme.

De eerste schooldag verliep nogal stroef. Brecht, nog niet gewoon om een lijnbus te nemen, had zijn bus gemist. Er zat niets ander op dan hem op te halen aan de bushalte en hem met de auto te brengen naar school. Gino moest zo snel mogelijk mee met één van de werkmannen om uitleg te geven over de installatie. Dus moest ik zo snel mogelijk op de zaak zijn. Mathias mocht de eerste schooldag later starten. Hij moest de bus van rond 9u nemen. Ik was heel de voormiddag benieuwd hoe hun eerste dag was. Tegen 13u15 waren ze allebei terug op de zaak, allebei vol van de verhalen. Mathias heeft een bus die op enkele honderden meters van de zaak stopt. Brecht moet nog enkele kilometers met zijn fiets. Ze hadden woensdag nog geen les gekregen. De eerste dag was kennismaking, met de klas, en voor Brecht ook met de school. Het is toch een grote stap naar het eerste middelbaar. Jammer genoeg hadden we niet veel tijd om te luisteren naar hun verhalen, want daar stond al een vertegenwoordiger aan de deur. Brecht had ook een afspraak. Tegen 14u mocht hij naar een verjaardagsfeestje. Gelukkig hadden we 's avonds tijd om verder te praten.

Donderdag zaten we pas echt weer in het ritme. Mathias moest de vroege bus nemen, zoals de rest van het schooljaar, om 6u50. Of dat dachten we toch. Blijkbaar vertrekt de bus vroeger, omdat de bus door wegenwerken een omleiding moet maken. Dat wisten we niet. Gino heeft Mathias dan maar enkele kilometers verder gebracht, waar hij een latere bus kan nemen.

Deze morgen stond Mathias om 6u30 aan de bushalte. Dat betekent dus vanaf nu nog een beetje vroeger opstaan, maar zoals ik vaak zeg : de morgenstond heeft goud in de mond. Als ik vroeg opsta, kan ik heel veel huishouden doen. Deze morgen heb ik mij eerst gedouched, daarna de gesrreken was in de kasten gelegd, en opnieuw was gesorteerd, klaar om heel het weekend mijn wasmachine te laten draaien. Tussendoor heb ik ook nog stoofvlees klaargemaakt. Dat zal smaken vanavond.

De laatste dag van de vakantie

Vorige week donderdag was het moment om de boeken van school op te halen. In de voormiddag moesten we naar Diksmuide voor Brecht. Om 10u30 was Gino in de zaak, dus kon ik vertrekken. De boekenverkoop was goed georganiseerd, het ging vlot. We hadden naast boeken ook nog een stofjas mee voor de praktijklessen. Ik had nog wat tijd over voor de middag. Ze hadden allebei nog een nieuwe boekentas nodig. Gelukkig vonden we een gezellig winkeltje in Diksmuide die heel wat keuze had in boekentassen. Met wat deskundige uitleg hadden ze tegen de middag allebei een boekentas gevonden. 's Middags hebben we vlug gegeten, in de zaak samen met Gino. Daarna zijn we vertrokken richting Brugge. Eerst naar de school van Mathias, om zijn boeken op te halen. Ook daar ging het vrij vlot. Daarna zijn we naar het station gereden. Mathias zijn abonnement had ik reeds enkele weken betaald, maar nog niet ontvangen. Ik wou dat regelen in de lijnwinkel terwijl ik het abonnement voor Brecht ging kopen. Er stond natuurlijk een lange rij te wachten. De dame zei dat ik korting kon krijgen voor een tweede abonnement, als ik een document van de gemeente mee had. Dat had ik natuurlijk niet. Het probleem van Mathias zijn abonnement moest ze telefonisch melden en vragen wat er mee te doen. De telefoonlijn bleek telkens bezet. Na ongeveer 20 minuten wachten wist ze dat ik een verklaring moest tekenen dat we het niet hadden ontvangen. Ze zouden het abonnement opsturen. Daarna moesten we iets verder doorrijden in Brugge om kabel op te halen. De kabel zou klaar liggen. Dat was jammer genoeg niet het geval. Dus moest ik ook daar weer wachten. Toen we alle materiaal hadden, heb ik geprobeerd om zo vlug mogelijk een weg te banen door het drukke verkeer (het was ondertussen al rond 17u). Om 17u30 was ik terug thuis. Ik was blij dat ik weer op mijn bureau mocht werken. De baan doen is toch niets voor mij, ik zal het toch aan Gino overlaten.

Vandaag is de laatste dag van de vakantie. De kinderen zijn dan ook druk bezig met de voorbereidingen. Voor het ogenblik is dat boeken kaften. Daarna moet ik nog naar Oostende achter het abonnement voor Brecht. Gino ging nog samen met Brecht gaan kijken waar hij zijn fiets bij de bushalte kon 'parkeren'. De laatste voorbereidingen hé. Voor Brecht is het een volledige nieuwe start : nieuwe school, met de lijnbus, ... Ik ben benieuwd hoe het morgen zal verlopen.

Een bewogen weekend en een nieuwe kracht

Vorig weekend was een bewogen weekend. Vrijdagavond zijn we naar een BBQ van een plaatselijk KLJ geweest. We hebben het weekend (vrijdag de BBQ en zaterdag de fuif) van dit KLJ gesponsord en gingen ook graag naar de BBQ. We hadden het niet te laat gemaakt, want zaterdag was weer werkdag. Zaterdag zou een sollicitant langskomen, maar die had jammer genoeg laten weten dat hij zich had bedacht. We zijn dus nog steeds op zoek naar een technieker.

Zaterdagmiddag kregen we echter slecht nieuws. Gino's moeder werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Mijn schoonzus was meegekomen met de ziekenwagen. Ik heb (samen met een kleinkind) mijn schoonzus vergezeld in spoed. Tegen 17u was ik terug thuis. Ik had Gino regelmatig op de hoogte gehouden, want hij was in de zaak gebleven. Het ging al beter met zijn moeder, maar ze zou toch zeker een week in het ziekenhuis moeten blijven.

Zondag was er opendeur bij een klant nl. het baliehof in Zerkegem. Een boerderij die zich toespitst op het verwerken van melk tot hele lekkere dingen. We mochten (bij wijze van reclame, waarvoor onze dank) onze bestelwagen plaatsen aan de ingang van de parking. Dit hadden we zaterdagavond gedaan. Zondagmorgen was ik rond 7u opgestaan, want we hadden een druk programma. Ik wilde eerst en vooral de benedenverdieping van ons huis gekuist hebben. Tegen 10u was dat ons gelukt. Daarna trokken richting Baliehof. Eerst even langsgaan bij Gino's vader, want die was alleen, doordat Gino's moeder in het ziekenhuis verbleef. Op het baliehof was het al heel druk. Rond 13u30 zijn we dan vertrokken richting Oostende, om Gino's moeder te bezoeken. Ze was al beter, maar moet er zeker nog de hele week blijven. We hebben haar de hele namiddag gezelschap gehouden. Tegen 17u zijn we opnieuw richting Baliehof gereden. We hadden beloofd te helpen bij het opruimen van de tent en het afbreken van de tent-vloer. Dit was vanaf 18u, maar ik wou graag eerst nog langs hun nieuwe (hele mooie) winkel. Onze kinderen zijn vooral verzot op de chocomousse en de pudding met speculoos, maar ook in de grote keuze kaas, vinden ze hun smaak. Ik lust vooral hun plattekaas en de notekaas. Je kunt waarschijnlijk al raden dat ik een volle zak lekkers mee had. Voor de geïnteresseerden : http://www.baliehof.be/ . In het naar huis rijden zouden we de camionette meenemen. Net voor het vertrekken, kregen we telefoon : een depanage. Gino moest nog naar Slijpe. Gelukkig had hij een camionette, en moest hij niet eerst naar huis. Zo was ons weekend vlug voorbij.

Maandag is een nieuwe kracht gestart : Jurgen. Een technieker voor CV en sanitair. Deze persoon neemt de plaats in van de persoon die enkele weken geleden zijn ontslag heeft ingediend. Het ziet er naar uit dat Jurgen hier zijn 'draai' wel zal vinden.

Reisfoto's

Ik had jullie nog de foto's van op reis beloofd :

Dit is nog enkele honderd kilometer verder van ons huisje. Een hele mooie streek in Cherbourg.

De landing van Normandië moet je natuurlijk bezocht hebben als je daar verblijft.

Hier zie je ons bij een type vliegtuig gebruikt bij de landing van Normandië

Tijd voor wat ontspanning/inspanning.

De Mont Saint-Michel. Ook nog een paar uur rijden vanuit ons huisje, maar zeker de moeite waard!

En natuurlijk ... de calvados.

Dit is het huisje waarin we verbleven. Een heel oud huisje, maar de rust rondom was zalig!

Dit zijn slechts enkele sfeerbeelden natuurlijk, maar je ziet waarschijnlijk de ontspanning op ons gezicht staan.

Gino Annys - the movie

Onze bedrijfsfilm is klaar :
www.ginoannys.be
Wij zijn alvast tevreden met het resultaat. Laat gerust een reactie achter wat je er van vindt.

terug van weggeweest

Het is al een tijdje geleden sinds mijn laatste blog. We zijn namelijk 2 weken in verlof geweest. De eerste week zijn we een weekje naar Frankrijk getrokken. Zoals altijd was het weer kunst- en vliegwerk om te vertrekken. De laatste dagen voor het verlof zijn altijd superdruk. Ik wilde graag mijn facturenmap afgewerkt hebben. Gino moest alles goed voorbereiden, want al onze werkcollega's bleven aan het werk. Dus : de klanten moeten verwittigd worden, het materiaal moet klaar liggen, er wordt een lijst gemaakt per werknemer waar hij naartoe moet, de werknemers worden allemaal goed ingelicht, eventueel nog een werf gaan bezoeken zodat alles duidelijk is, ... een hele voorbereiding als je er een hele week niet bent. Op vrijdag bedacht Gino plots dat de auto nog naar de keuring moest. Ik zou dat maar doen, maar daardoor kon ik niet verder werken aan mijn facturen. Pfff. Er stonden natuurlijk een hele rij wachtenden voor mij op de autokeuring. Ik was pas om 17u terug. Die avond waren we uitgenodigd op het feest van Gino's broer en schoonzus die 30 jaar getrouwd waren. Ik had een afspraak met de kapster om 17u30, mijn haar moest toch bijgeknipt worden en dat was de perfecte combinatie om een mooie coupe te hebben op het feest. Ik vond het een ideaal begin van het verlof, of dat was toch de bedoeling. Maar doordat de keuring ertussen was gekomen, niet alleen voor de facturen, maar ook andere voorbereidingen die zeker moesten gedaan worden, was het toch geen begin van het verlof. Toch hebben we met volle teugen genoten van het feest. We zijn tot de laatste gebleven, ook de kinderen. De zaterdagmorgen zijn we toch niet lang blijven slapen, want er moest nog één en ander in orde gebracht worden. Uiteindelijk zijn we rond 12u kunnen vertrekken, richting Frankrijk. Het is de eerste maal dat we naar Frankrijk op reis gaan. We wilden eens iets anders dan nederland en het was een goede oefening voor onze kinderen om Frans te spreken. We hadden een huisje gehuurd in Normandië, 4 uur rijden. We zijn daar toch maar om 19u aangekomen. Het huisje lag heel landelijk, temidden van een weide tussen de bossen. Het was een mooie streek. We hebben veel bezocht, veel ontspannen, voor elk wat wils. Twee maal zijn we vroeg opgestaan, omdat we toch nog iets verder in Frankrijk wilden rijden. Eén maal om Cherbourg te bezoeken, en één maal om de Mont Saint Michel te bezoeken. Voor de rest hebben we iedere keer uitgeslapen, alhoewel we toch telkens rond 7 à 8 uur wakker waren. Toen we de volgende zaterdag klaar stonden om te vertrekken naar huis, kregen we telefoon van vrienden met de uitnodiging om 's avonds BBQ te eten. Dat sloegen we natuurlijk niet af. Dat was een leuke afsluiter van ons reisje. Omstreeks 19u waren we thuis. We hebben de auto leeggemaakt, want een mens sleurt wat mee voor een week, daarna gedoucht en ik heb terwijl al een wasmachine gevuld. Om 20u waren we bij onze vrienden waar de sangria al koud stond.

De tweede week van ons verlof was er eentje om wat te werken en wat te genieten. Gino heeft een nieuwe CV ketel bij ons geplaatst. Een condenserende ketel op mazout, een Brotje SOB. Dit zou heel wat moeten besparen op de mazoutrekening. Onze oude ketel was (pas) 15 jaar oud, maar we wilden toch dit jaar de ketel vervangen. Dit jaar kan hiervoor een groene lening worden genomen en krijg je nog 2770€ subsidie! Dat is toch mooi meegenomen. Gino is wel iedere morgen op de zaak geweest, om de werkmannen te helpen met het laden van de materialen en om de nodige uitleg te geven.
Ik heb mij vorige week vooral bezig gehouden met de grote kuis. Doordat wij de zondagmorgen kuisen, in de privé-woning en in de zaak, is er geen tijd meer over om eens iets grondig aan te pakken. Dat heb ik dus vorige week gedaan. Naast al dat werken hebben we ook boodschappen gedaan die samen moesten gedaan worden. Want dat is voor ons onmogelijk als we 6 dagen open zijn. Ik wou zondag ons verlof goed afsluiten met een grote fietstocht, maar daar heeft het weer een stokje voorgestoken. Toch waren het 2 ontspannende weken. Eventjes weg van de drukte en de telefoon. Onze batterijen zijn weer opgeladen! De foto's volgen zeker nog!

Werken en genieten

Vorige vrijdag is er een grote levering toegekomen. Onze toeleverancier van sanitaire en verwarmingsmaterialen is de volgende 2 weken gesloten. Deze firma levert anders tot 3x in de week. Om die periode te overbruggen, heeft Gino heel wat materiaal besteld. Dat materiaal moest natuurlijk allemaal gecontroleerd worden en in het magazijn gestoken worden. Het was een hele karwij. We hebben er aan gewerkt tot 21u. Ik had voorzien om kip met frietjes te eten, maar had nog niets voorbereid. Toen we met ons vier thuis kwamen moest er dus nog gekookt worden. Gelukkig gaat het snel met 8 handen samen. Na ongeveer 20-30 minuten hadden we gebakken kippefilet met versgesneden frietjes en tomaat op ons bord. Daarna hebben Gino en ik nog een half uurtje genoten van het mooie weer en de rust op ons terras.

Ook zaterdag hebben we heel wat doorgewerkt op de bureau. Toch waren we rond 19u30 thuis. Gino heeft spaghetti gemaakt, terwijl ik mij bezighield met het afnemen en ophangen van de was. Na het eten zijn we in de zetel geploft. Eerst was het plan om nog wat te fietsen of te wandelen. Maar het weer was niet meer zo stralend en zag er zelfs wisselvallig uit. Het was al eventjes geleden dat we met ons vier in de zetel hebben gezeten. De kinderen hebben er echt van genoten. Rond 10u zijn we gaan slapen.

Zondag is Gino vroeg opgestaan. Hij kon niet meer slapen en is dan maar beginnen dweilen. Ons huis wordt altijd de zondagmorgen gekuist bij ons. Ook de kinderen waren vroeg wakker en hebben geholpen. Toen ik om 8u beneden kwam, konden we beginnen ontbijten in een proper huis. Zalig! Na het ontbijt zijn we terug naar de zaak gekomen om facturen te maken. De moeilijkere facturen zijn weer aan bod gekomen. We hebben doorgewerkt tot de middag. De zondagmiddag eten we altijd in ons huis. Daarna zijn we nog voor 2 uurtjes naar onze bureau gekomen. Ik was blij dat er zo veel werk was geschoven op de bureau. Vanaf 15u hebben we ons klaargemaakt voor een fietstoer. Het was prachtig weer, dus volop genieten van het fietstochtje.

Het was een weekend van veel werken maar ook van veel genieten!

Vleermuisverhaal

Eergisterennacht klopt Mathias op onze deur met de boodschap : "er zit een klein beest met vleugels in mijn kamer". Ik begreep hem niet direct, zo midden in de nacht. Tot hij duidelijker zei : er zit een vleermuis in mijn kamer! Ik was op slag wakker. De vleermuis was Mathias tegengekomen in de gang, terwijl hij naar toilet wilde gaan. Mathias wou hem via zijn kamer naar buiten jagen, maar dat lukte hem niet. Het venster stond wagewijd open, maar de vleermuis wou er niet door vliegen. Toen ik ging kijken in zijn kamer, was er geen vleermuis te zien. Mathias beweerde dat hij onder zijn kast zat. Ik heb daar wat onder gerommeld, met een lat, maar er kwam geen vleermuis vanonder. We hebben dan maar besloten dat de vleermuis waarschijnlijk door het venster was gevlucht terwijl wij onder de kast aan het kijken waren. We gingen beiden weer slapen. De volgende nacht komt Mathias weer op de deur kloppen : "hij hangt nu aan mijn gordijnbak". Ik zei : "Zet gewoon je venster open en jaag hem er door". Toen Mathias terug in de kamer kwam, was de vleermuis alweer verdwenen". Weeral veronderstelde Mathias dat hij zelf door het venster naar buiten was gevlogen. Maar niets was minder waar. Rond 5u 's nachts was de vleermuis weer toertjes aan het vliegen in zijn kamer. Mathias was het beu. Hij heeft ons niet meer wakker gemaakt, maar heeft gewoon zijn kussen en laken meegenomen en zich in de zetel genesteld om verder te slapen. 's Anderendaags 's morgens was er weer geen vleermuis meer te zien. Gisterenavond hebben we de ramen van Mathias' kamer opnieuw wagewijd open gezet. Mathias besloot om opnieuw in de zetel te slapen. Toen de duisternis begon te vallen stak ik eventjes mijn hoofd door de deur van Mathias' kamer en ik zag dat er heel wat vleermuizen voor zijn raam aan het vliegen waren. Hoorden zij hun vriendje-vleermuis misschien? Een uurtje later keek ik opnieuw in de kamer en zag ik ons vleermuisje vliegen in de kamer. Ik wou het raam niet heel de nacht open laten, stel je voor dat heel de familie vleermuis bleef slapen, ik wou er niet aan denken. Dus zat er niets anders op dan op vleermuis-jacht te gaan. Gino en ik gingen zo vlug mogelijk de kamer binnen. De vleermuis was constant toertjes aan het vliegen. We probeerden eerst met de hand de vleermuis in de juiste richting te jagen, maar dat lukte niet. Gino is dan isolatieplaten gaan halen. Dit lukte al beter, maar toch wilde de vleermuis niet door het venstergat vliegen. Plots liet het vleermuisje zich vallen op de grond. Het viel op hoe klein zo'n vleermuisje wel is. Ik nam vlug een handdoek uit Mathias zijn wasmand en liet het op de vleermuis vallen. Ik nam heel voorzichtig de handdoek met vleermuis op en schudde de handdoek uit. Maar de vleermuis bleef eraan hangen. Gelukkig, na een derde poging, liet het de handdoek los. Vlug hebben we het venster gesloten. Einde vleermuisverhaal. Maar ... echt gebeurd!

Een beetje hulp

Ik heb sinds vorige week een beetje hulp in de bureau. Een jobstudente komt mij elke dag helpen. Ze houdt zich vooral bezig met het klasseren van documenten. Een belangrijke taak, die veel tijd in beslag neemt. Maar slecht of niet geklasseerde papieren vind je nooit terug. Ze is al een paar keer getuige geweest van een situatie waar ik heel snel een document nodig had. Klasseren is belangrijk.

Ook onze kinderen helpen natuurlijk. Mathias hebben we voor 2 maanden de functie van 'chef magazijn' gegeven. Hij controleert alle leveringen. Ook is hij bezig met het plaatsen van rekken zodat we eens een deftig archief hebben. Tot nu toe werd dit in een kast thuis bewaard, maar die kast zit overvol. Als die rekken er zullen staan, kan alles weer opnieuw geklasseerd worden in volgorde van datum.

Brecht helpt bij allerhande werkjes, soms maakt hij eten of gaat hij om kleine boodschappen, soms helpt hij met Gino of met mij. Hij is ook vaak weg. Zo is hij nu bij mijn broer op de boerderij. Hij is daar vooral om te helpen, maar speelt ook vaak mee met de kinderen. Gisteren is hij daar blijven slapen. Vanavond komt hij terug thuis. Zo gaat de vakantie snel voorbij natuurlijk. Hij is al voor een vierde gepasseerd.

Ik wil vooral mijn map 'te maken facturen' zo goed als afgewerkt hebben voor we in verlof gaan. Dit is eigenlijk een onhaalbaar doel, want er komen dagelijks nieuwe werkbonnen bij. Maar soms moet een mens zijn doel hoog zetten om het maximum te behalen.

Drukte ...

"Ze hebben me weer klein gekregen", zeg ik soms, al lachend. Als het heel druk is in telefoons, toonzaal- en winkelbezoeken, vertegenwoordigers, ... dan gebeurt het dat tegen de avond al mijn energie weg is. Gisteren was dit het geval. Vanaf 19u kon ik bijna geen pap meer zeggen. Het was zo druk geweest. Ook vandaag was een drukke dag. Vooral een dag met veel problemen, die onmiddellijk moesten opgelost worden. Er moest gebeld worden, oplossingen bedacht worden, ... Maar ze hebben me niet helemaal klein gekregen! Alhoewel mijn oudste zoon soms lacht, dat het niet moeilijk is om mij klein te krijgen, ik ben dan ook maar 1m52 groot. Het is eigenlijk ieder jaar zo dat het net voor het bouwverlof het drukker wordt. Dit is voor veel mensen precies een psychologische drempel. Ik krijg vaak de vraag : het zal toch nog voor het verlof zijn.

Ondertussen is ons 'personeelsbestand' veranderd. Er heeft een van onze werkmannen zijn ontslag ingediend. Het is de eerste maal dat iemand de firma verlaat. Gelukkig ligt de reden niet bij ons, maar bij het werk. Deze persoon wil meer buiten werken. Dit maakt wel dat we dringend een nieuwe collega zoeken. Eigenlijk kunnen we 2 mensen gebruiken : een loodgieter en een technieker Centrale verwarming. Ik hoop dat we snel iemand vinden. Want in deze drukte een persoon minder, vertraagt natuurlijk de planning. Dus ... vertel het verder ...

Zakenreizen

Vorige week donderdag zijn Gino en ik, samen met nog 15 anderen installateur-koppels, vertrokken richting zuid-Frankrijk. Het was een drie-daagse opleiding over CV ketels, warmtepompen en dergelijke van het merk Brotje en Chappee. Een hele interessante maar ook leuke studie-reis. Omdat het 3 dagen was, vroeg dit natuurlijk heel wat organisatie. Het werk werd geregeld voor deze dagen. Het materiaal moest op tijd besteld worden. Gino heeft woensdag tot 11u in de avond materiaal klaargelegd, terwijl ik de valies aan het maken was. Voordien hadden we de auto nog naar de garage gebracht, dat kwam goed uit terwijl we weg waren. De kinderen hadden we al bij Gino's broer gebracht. Ze mochten daar 3 dagen verblijven. Daar is een nichtje van in dezelfde leeftijd, dus die zagen het wel zitten. Woensdagavond rond 12u lagen we in ons bed. We hadden nog 5 uurtjes om te slapen, want om 5u30 werden we opgehaald door een collega-installateur om samen naar Lille te rijden. Van daaruit vertrok de groep met de TGV, richting Valence. Alhoewel het een studiereis was, is het toch ontspannend. Het feit dat de telefoon 3 dagen werd overgenomen door één van onze werkmannen, is al een grote rust. Zaterdagavond waren we rond 21u terug thuis. We zijn vlug onze kinderen gaan ophalen, want die hadden we natuurlijk gemist.

Maandag vertrok Gino weer op studie-reis. Ditmaal richting Duitsland, voor 2 dagen. Deze studiereis was gericht op vloerverwarming. Ik bleef ditmaal in de zaak. Zondag is Gino opnieuw een paar uur bezig geweest om materiaal klaar te leggen en het werk te regelen. Maandagmorgen heb ik de taak van Gino overgenomen : de zaak op tijd openen, zorgen dat iedereen alles begrijpt van de werkregeling, materiaal helpen laden, ...Het ging gelukkig vlot. Tegen de middag waren er al enkele problemen op 1 plaats, zodat de planning van dinsdag niet meer volledig klopte. Maandagmiddag ben ik dan materiaal gaan halen tegen dinsdag, want enkel over de middag kon ik weg. Ook dinsdag liep het niet zoals gepland. Maar dat is eigenlijk dagelijkse kost. De planning verandert hier constant wegens problemen met de installatie of met materiaal of andere factoren. Dinsdag rond 17u was Gino terug thuis.

Zo heeft hij in 3 weken tijd, 3 van onze buurlanden bezocht, en dat voor iemand die niet gewoon is om ver in het buitenland te gaan ...

Eventjes er tussen uit

We hadden het toch nodig om er eventjes tussenuit te zijn. We wilden het liefst een weekend weg, zonder kindjes. Gewoon om eventjes tijd te hebben voor elkaar, om met elkaar te praten over vanalles en nog wat, die niet met de zaak heeft te maken. En vooral om te genieten van rust en stilte. Ik had hiervoor een perfect hotel gevonden in Anna Jacobapolder in Nederland. De drukte liet het jammer genoeg niet toe om een volledig weekend weg te gaan. Zaterdagnamiddag zijn we vertrokken. Het was maar 2 uur rijden, dus tegen 16u waren we al dicht in de buurt, in het dorpje Tholen. Daar hebben we wat rondgewandeld en wat gedronken. Het was zalig warm, ideaal verlof-weer. Daarna zijn we naar het hotel getrokken. Daar was een visavond gepland en die startte om 18 uur. Omdat ik die visavond wel zag zitten, hebben we ons tijdig op het terras gezet en hebben we gezellig samen genoten van de maaltijd en van de avond. Na het eten hebben we nog meer dan een uur gewandeld langs het water. Zalig. Zondag was het bewolkt toen we wakker werden. Na het ontbijt wilden we toch genieten van onze dag. Na de namiddag begon het jammer genoeg te regenen. De kinderen vertelden aan de telefoon dat de regen daar gestopt was en dat de zon terug kwam piepen. Dat was reden genoeg voor ons om richting huiswaarts te rijden. Om 17 u waren we thuis. Daar hebben we nog van de zon genoten op ons terras. De kinderen waren blij dat we thuis waren en dat ze samen met papa wat konden voetballen. Na het avondeten was het 'back to reality'. De kinderen moesten slapen en ik heb nog wat aan de was gewerkt, terwijl Gino wat in de tuin heeft gewerkt.

3, 2, and ... action !

Binnenkort is een film van onze firma te zien op internet. Hiervoor hebben we natuurlijk alles netjes opgekuist. Zaterdag en ook een groot stuk van zondag zijn we er ingevlogen. Eerst heb ik de winkel en toonzaal aangepakt. Ik heb alle rekken een grondige beurt gegeven. Bepaalde rekken, zoals het lampenrek zijn een serieus werk. Ik heb hier maandag nog moeten aan doorwerken. Het was de ideale gelegenheid om de toonzaal nog eens een andere look te geven en wat nieuwe artikelen uit te stallen of artikelen op een andere plaats te zetten. Gino heeft het magazijn aangepakt, en eens heel grondig opgeruimd. We hebben ondertussen ook een rek bijgeplaatst. Enkel maanden geleden hebben we tweedehandsrekken op de kop kunnen tikken. Nu is er al één van geplaatst. Dit was geen simpele klus, maar we zijn blij dat hij er staat. Zo staan de paletten niet meer op de grond, maar netjes in het rek.

Vanmorgen stond de filmploeg aan onze deur. Iedereen was toch een beetje nerveus hiervoor, want eigenlijk is hier niemand die graag voor de camera staat. Eerst werd de toonzaal gefilmd, daarna de bureau, waar Gino en ik aan het werk zijn, en ook werd ons magazijn gefilmd. Daarna is Gino met de filmploeg vertrokken naar een werf, waar onze werkmannen in actie zullen gefilmd worden. Ik ben alvast benieuwd naar het resultaat. Jullie waarschijnlijk ook. Ik laat het jullie weten als het op internet staat!

Hier ben ik weer

Hier ben ik eindelijk terug. Nee, ik ben niet weggeweest, maar besef dat het al een tijdje geleden is dat ik heb geblogd.


Eerst en vooral de beloofde foto's :


De communie-receptie:



De tuin met de vijver, waar we hard aan gewerkt hebben (zie vorige blogs) :



Vorige week zondag was het communiefeest voor de familie. We hadden prachtig weer en konden daardoor buiten aperitieven. Na de middag werd onze vijver zelfs omgedoopt tot 'zwemvijver'. Dit is iets waar we niet aan gedacht hadden, maar de kinderen hebben er enorm van genoten. Het was een heel gezellig feest. Iedereen, en vooral Brecht, heeft er een mooie herinnering aan over.

Verslagje van de laatste weken

Ik ben jullie nog een verslagje schuldig van de communie.
Om 5u30 ben ik opgestaan om alles voor te bereiden. Om 7u30 zouden namelijk enkele helpende handen komen om nog hapjes en broodjes klaar te maken. Ik wilde graag nog kerstomaatjes snijden, cressonette snijden, bieslook snijden, peterselie malen, ... Gino stond om 7u bij zijn broer, de bakker, achter 180 broodjes. Zaterdag had ik al het beleg voor de broodjes gehaald : de kaas bij het baliehof in Zerkegem www.baliehof.be en ander beleg bij Jeroen en Anneleen www.jeroenenanneleen.be uit Oudenburg. Om 8u heb ik nog stokbroden gehaald bij Bakkerij Vandenberghe uit eernegem. Deze zaken zijn klant van ons, en we doen hen graag dit plezier. Om 9u15 mocht ik bij de kapper zijn. Om 10u15 was de kapper klaar. We moesten om 10u30 in de kerk zijn, de mis begon om 11u. Gelukkig had ik mij vooraf wat opgemaakt. Thuis moest ik alleen nog maar mijn kleren aandoen. Mijn mannen waren alledrie al klaar van 9u30.

Brecht deed samen met 7 anderen kinderen zijn vormsel. Dat maakte dat het een aangename mis in beperkte groep. Rond 12u30 waren we terug thuis. Onze 'helpende handen' stonden al klaar met het aperitief in de tent. Ook het springkasteel stond al opgeblazen. In totaal waren 65 volwassenen uitgenodigd en brachten samen ongeveer 25 kinderen mee. Het was een drukke maar leuke namiddag. Dankzij onze 'helpende handen' hebben we ons niets moeten aantrekken van de hapjes, broodjes en drank en liep alles gesmeerd. Tegen 18u30 waren de laatste vertrokken. We hebben nog een uurtje opgeruimd en zijn dan nog eventjes naar Gino's moeder geweest. Ze is moeilijk te been en kon er niet bij zijn op het feest. Zo had ze Brecht toch in zijn feestkleren gezien.

's Anderendaags was het wat moeilijker om uit ons bed te geraken, de vele weken voorbereiding (zowel in de tuin, ons terras als de andere voorbereidingen) waren toch in de kleren gekropen. Volgend weekend is het communiefeest voor de familie. Hier hebben we wat minder werk aan, maar toch moeten we een beetje voorbereiden. Dat wordt weer wat organiseren deze week.

Binnenkort zal ik hier een paar foto's posten : van het feest, van de tuin en van de vijver.

Ieder vrij moment wordt benut

Er moet toch nog vanalles gebeuren tegen morgen, tegen de communie. Al heel de week heb ik ieder vrij moment benut om voor te bereiden. Zo moest Gino nog schoenen hebben. Ik had er zaterdag meegebracht voor hem, maar hij vond ze te donker. Dinsdag zijn we dan maar over de middag naar de schoenwinkel geweest om ze te wisselen. Gelukkig is de winkel over de middag open. Dan was er nog het probleem van de broek van Mathias. Hij wilde een bepaald kleur broek (zal ik nu nog niet verklappen) die niet zo gemakkelijk te vinden was, zeker niet in zijn maat. Wel in volwassen-maat, maar ja. Woensdagnamiddag wou ik nog een poging doen om die broek te vinden. Gino zou op de winkel letten. Maar hij geraakte maar om 17u in de winkel, dus moest het vlug gaan. Gelukkig vonden we zo'n broek bij de jongeren-maten, maar de maat voor Mathias zat er niet bij! Ze hadden die wel in een ander filiaal. Dus ben ik donderdagmiddag, tussen 12u en 13u, de broek gaan halen en daarna ben ik ook nog doorgereden naar de Colruyt voor de laatste boodschappen. Deze morgen ben ik om 5u30 opgestaan. Ik kon al van 4u15 niet meer slapen. De zenuwen beginnen toch te komen. Maar zo heb ik nog veel kunnen in orde brengen deze morgen. Dat is het nadeel van een winkel hebben hé, je kunt niet zomaar 'verlof' nemen.

De laatste voorbereidingen

Ja, zondag is het feest bij ons. Brecht doet dan zijn plechtige communie. Na de mis houden we een receptie voor heel wat bekenden. We zijn druk bezig met de laatste voorbereidingen. Iedere morgen en avond staat in het teken van de communie. Deze morgen heb ik nog het nieuw raam ingeolied. De tuin is volledig in orde. Gino's garage is al volledig opgeruimd. Dat wordt de 'speelzaal' voor de kinderen. Voor de receptie hebben we een tent gehuurd. Toch moet er nog heel wat gebeuren, maar we geraken er wel. Het feest voor de familie is 2 weken later.

Vorige zondag was er ook feest bij ons. Vorige dinsdag werd Gino 40 jaar. Door de studiedag naar Philips op dinsdag en door de voorbereidingen voor de communie hadden we dit nog niet op een gepaste manier kunnen vieren. Daarom had ik alle broers en zussen van hem en mij, samen met onze werknemers en hun partners uitgenodigd voor een verrassingsfeest. Gino wist absoluut van niets. Hij was verrast door de eerste bezoekers, want hij was nog volop bezig in de tuin als die toekwamen. Hij is dan maar vlug in de douche gekropen en heeft andere kleren aangedaan. Geleidelijk aan kwam iedereen toe. Het was een heel gezellige avond.

Uitzonderlijk gesloten

Gisteren hebben we de winkel uitzonderlijk gesloten. Dit is iets wat we niet graag doen. Maar gisteren was het wel de moeite. We hadden kans om een volledige dag opleiding te volgen in de fabriek van Philips. Een volledige dag over verlichting, verschillende verlichtingsbronnen, lampen en hun specifiek gebruik. Zo zag ik zelf het verschil van het kleur van mijn eigen huid met verschillende lamptypes. Dit had vooral te maken met kleurweergave. Daarna werden we rondgeleid naar verschillende toepassingen. Zo hebben ze in het Light Application Center een montageband, een magazijn, een hotel met receptie, restaurant, bar en kamer met badkamer, en verschillende winkels werkelijk nagebouwd. Het was indrukwekkend te zien hoe je de sfeer bv. van een restaurant of een winkel kan doen veranderen door het aanpassen van de verlichting. Zo werd ons getoond dat een bepaalde doelgroep kan worden aangetrokken door een specifieke verlichting. Dit voorbeeld gaven ze in een kledingszaak, waar we werkelijk zagen dat de verlichting van bv. jonge jongens helemaal anders is als deze van bv. 30-plussers. Hoe je bv. met de verkeerde verlichting de vis in een viswinkel echt niet smakelijk laat uitkomen, terwijl met de juiste verlichting de vis er heel vers uitzag. De dag werd afgesloten met een soort lichtshow, waar nog eens theoretisch werd uitgelegd hoe licht invloed heeft op de mens. Het was een super interessante dag.

Stil

Het is wat stil geweest hier. Ik weet het. Ik had één en ander te verwerken. Iets waar ik lang over heb nagedacht als ik het hier op de blog zou zetten. Ze hebben namelijk ingebroken in onze zaak. Iets wat iedere zelfstandige vreest. Maar meer wil ik hierover niet kwijt.

Vakantie

De paasvakantie zit er bijna op. Ook wij hebben er een beetje van geprofiteerd door nu en dan eens een half uurtje later op te staan. Tijdens het schooljaar moet Mathias op tijd zijn voor de bus. Ik kan wel een pak minder doen doordat ik een half uur minder heb 's morgens. Toch slaag ik er in om mee te zijn in het huishouden. Ik steek wat minder tijd in het bereiden van het eten. Zo hebben we maandag de rest van zondag gegeten, dinsdag een broodmaaltijd gegeten en gisteren een omelet. Vanavond bak ik worst met rode kool. De rode kool is een overschot die nog in de diepvries zat. Deze morgen ben ik nog vlug eens door de kinderen hun kamer 'gewaaid' en heb wat vluchtig opgeruimd. De rest moesten ze zelf doen deze morgen. Maar als er al gestart is, dan gaat het nog zo snel. Ik heb wel gezien dat bij het opruimen, heel wat kleren in de wasmand zijn beland. Dus dat wordt een hele hoop was die moet verwerkt worden volgende week. Toch hoop ik tegen eind volgende week tijd te hebben gevonden om de garage op te ruimen.

De werken in de tuin zijn heel goed gevorderd. Vorige weekend is alles in gereedheid gebracht om de nieuwe beplanting aan te planten. Ook de rest van de tuin heeft een grondige voorjaars-opkuis gehad. Het is een hele mooie tuin!

Op mijn bureau gaat het werk wat minder vlot. Met de kinderen in de buurt is dat altijd wat moeilijker om door te doen. Volgende week zal ik het werk wel wat inhalen.

Flink gewerkt

Vorig weekend is er flink gewerkt in onze tuin. De terrastegels liggen er allemaal. We zitten verder dan verwacht. Gelukkig maar, want er is nog heel wat werk. Met dank aan de helpers.

Enkele sfeerbeelden :
Dit was ons vorig 'voorlopig' terras.


De grondwerken voor de vijver :

Het resultaat, zeg nu zelf, dit is een totaal ander zicht hé :


Je ziet dat het nog niet is afgewerkt, maar het ziet er al heel goed uit.

Examens en .. buizen

De examens zitten er op. Dat geeft toch al een beetje het vakantiegevoel. Mathias is sinds dinsdagmiddag thuis. Brecht is ook blij dat hij niet meer moet leren. Hij moet wel nog naar school, maar daar gaat het er ook kalmer aan toe. Gisteren hadden ze eucharistieviering. Vandaag komen ze nog eens samen met de kinderen van de andere afdeling van de school om herinneringen van de bosklassen op te halen. Morgen vieren ze Pasen. En dan komt de welverdiende vakantie. Vanavond mag ik het rapport van Brecht halen. Morgen is Mathias aan de beurt. Ik ben benieuwd.

En die buizen dan? Wel dat is een heel ander verhaal, dat niets te maken heeft met examens (of wat had u gedacht?). We hadden dringend buizen nodig voor een installatie in een varkensstal. We konden deze ten vroegste vorige donderdag bestellen. Ze werden ons beloofd tegen gisteren. Blijkbaar waren ze toch niet aangekomen, dus moesten we noodgedwongen kiezen voor kortere buizen. Maar beter dat dan geen buizen. Ze konden niet meer geleverd worden, maar we mochten ze zelf gaan ophalen. Ze zouden klaarliggen tegen 20u gisterenavond. Ikzelf was doodmoe en ook Gino was moe. Omdat ik aanvoelde dat ik nog weinig fut had om thuis nog veel aan het huishouden te werken, stelde ik aan Gino voor om mee te gaan. Het is ongeveer 45 minuten rijden naar die firma. Als ik weet dat Gino moe is, al voor hij vertrekt, ben ik toch een beetje ongerust. Als ik mee zou gaan, moest ik niet ongerust zijn, en zou de rit voor Gino aangenamer zijn. Na het avondeten zijn we vertrokken. De buizen moesten allemaal bovenop de camionette worden vastgebonden. We hadden de pech dat het serieus doorregende op dat moment. We waren allebei kletsnat om terug te keren. Rond 23u waren we terug. Een warme douche kan op zo'n moment wonderen doen. De buizen kunnen vandaag gelegd worden, zoals gepland.

Ditjes en datjes

Het worden drukke weken. Al sinds vorige week is het wat zoeken welk werk we nu eerst aanpakken. Zowel op privé-vlak als in de zaak.
Thuis willen we nog vanalles afgewerkt hebben tegen de communie van Brecht. Het belangrijkste werk is het terras met vijver. Vorig weekend werd er met man en macht ingevlogen. Alles is al afgegraven die moet afgegraven worden. Ook de put voor de vijver is gemaakt. Het schiet heel goed op. Als alles goed gaat kunnen we die volgend weekend metselen. Voor de rest wil ik nog alle ramen ingeolied hebben. Daarom heb ik deze morgen in een supertempo zo veel mogelijk gestreken en opgeplooid. Zodat ik de volgende dagen 's morgens de ramen kan schuren, met de bedoeling om in het paasweekend te schilderen. Gisterenavond hebben Gino en ik nog de geleverde terrastegels binnen gelegd. We zullen de avonden wat moeten doorwerken om er te geraken.

Ook in de zaak is het druk. Het is telkens een moeilijk werk om de werken te organiseren. Vooral omdat er vaak dringende installatie tussen komen, zoals het plaatsen van een CV ketel. Dit neemt meestal 2 dagen in beslag, maar als de klanten geen warm water hebben, is dit toch dringend.

Mijn map 'te maken facturen' heb ik vorige week kunnen doorwerken. Natuurlijk zijn er ondertussen al weer heel wat nieuwe bons ingeklasseerd, ik hoop hier morgen opnieuw aan te kunnen beginnen.

Examenstress

Voorlopig heerst hier een lichte examenstress. Mathias en Brecht zitten allebei in de examens. Brecht hoeft hier niet zo veel voor te leren. Hij heeft niet zo veel last van stress. Mathias heeft echter al zijn tijd nodig om te leren. 's Morgens is hij dan toch licht gespannen voor zijn examens. Ik ben telkens weer blij als de examens gedaan zijn. Want als moeder leef je hier toch ook in mee.

De facturen-molen draait hier op volle toeren. Vorige maand had ik bijna 100 facturen gemaakt. Het blijft een strijd om die map 'te maken facturen' zo dun mogelijk te maken. Ik heb dit jaar al 270 facturen gemaakt. Ik concentreer me vooral op de facturen voor het ogenblik.
Eventjes uitleggen hoe mijn werkwijze is. Per werk wordt door onze werkmannen een werkbon gemaakt. Deze werkbonnen sorteer ik in een map op alfabetische volgorde. Deze map werk ik van begin tot einde door. Ik neem dan de bons bv. de letter 'A'. Deze sorteer ik dan per klant, want sommige klanten hebben verschillende bons. Eenmaal gesorteerd per klant, kan ik beginnen met het maken van de facturen. Zo ga ik van A tot Z. Momenteel ben ik bezig met de letter 'V'. Dus mijn map is bijna opnieuw 'doorwerkt'. Ik probeer de map in 2 weken tijd uit te werken. Eenmaal mijn map is doorwerkt, laat ik die een paar dagen liggen om andere papieren aan te pakken. Ondertussen is het 19u30. Tijd om het eten klaar te maken. Smakelijk!

Nieuwjaarsfeesten

Het is wat laat op het jaar, maar vorig weekend hebben we het personeelsnieuwjaarsfeest gehouden. Het is niet zo simpel om een vrije datum te vinden voor 7 gezinnen. We waren samen met 14 volwassenen en 6 kinderen. Het feest gaat traditioneel door bij ons thuis. Het is een grote, gezellige groep. Tijdens het aperitief worden de geschenken uitgewisseld. Daarna gaan we aan tafel. Op het menu stond : farfale met spek en champignons (een pastagerecht), varkenshaasje in gandaham met peren-mosterdsaus en gekruide aardappeltjes, als groentjes aten we broccolitaartjes en gestoofde worteltjes, het dessert was een dessertbord met chocomousse, tiramisu, ijs, fruit en een gebakje. Alles zelfbereid. Ik wilde alles al op vrijdagavond voorbereiden, maar we wilden ook naar het toneelstuk gaan kijken waar mijn broer een rol in speelde. Na het toneelstuk zijn we dan ook zo snel mogelijk naar huis gegaan en hebben we het vlees al gebakken. De groentjes en aardappeltjes heb ik zaterdagmorgen klaargemaakt. Het dessert werd gedeeltelijk in de namiddag door de kinderen gemaakt. De tiramissu heb ik rond 17u30 klaargemaakt. Eerder had ik geen tijd. Het voorgerecht heeft Gino klaargemaakt.We waren net op tijd klaar om onze gasten te ontvangen. Het was weer een geslaagde avond.

Volgend weekend houden we een volgend nieuwjaarsfeest, ditmaal in de familie. Gino's broer komt langs, en ook vrienden van ons. Gelukkig is het groepje kleiner als vorig weekend, namelijk 6 volwassenen en 5 kinderen. Wat er op het menu zal staan, ligt nog niet vast.

Twee weken later wordt het laatste nieuwjaarsfeest gevierd bij ons, en dan nog wel op paaszaterdag. Dit gebeurt bij ons allemaal iets later op het jaar, omdat heel onze familie sociaal heel actief is, zodat het moeilijk is om een gezamelijke datum af te spreken.

Dan zijn we even af van de feesten bij ons thuis. Voorlopig toch. Want in mei doet Brecht zijn vormsel. Een grote dag, met natuurlijk een groot feest. Ook bij ons thuis. Dit vraagt wat meer voorbereiding natuurlijk. We willen de tuin en ons terras aangepakt hebben tegen dan. Dus er is nog veel werk aan de winkel voor het communiefeest.

Reacties

Vanaf nu is het mogelijk een reactie achter te laten onderaan mijn blog-berichtjes. Probeer het gerust eens uit, zo weet ik dat het werkt. Zo weet ik ook dat er toch mensen zijn die mijn blog lezen :) .

Om een reactie te plaatsen klik je onderaan mijn bericht op '0 reacties' of '1 reacties'. Er wordt een nieuw venster geopend met een tekstvak waar je je reactie kwijt kan. Die kun je plaatsen door te klikken op anoniem en vervolgens op 'reactie publiceren'.

Ik kijk al uit naar jullie reacties.

Op een drafje van het één naar het ander

Hier ben ik nog eens met een berichtje. Door de drukke bezigheden zou ik soms vergeten mijn blogje aan te vullen. Zoals vorig weekend een druk weekend was.
Vrijdagavond hadden we met het Davidsfonds (waarvan ik in het bestuur zit) een filmvoorstelling. Veel werk vraagt dit niet, maar toch enige organisatie. Het was weer kunst- en vliegwerk om daar op tijd aanwezig te zijn. Het was een mooie, ontspannende film.
Zaterdagvoormiddag moest ik nog wat dringende boodschappen doen zoals de fiets van Brecht binnenbrengen om in orde te zetten, brood en beleg halen, nog wat schoolmateriaal voor Mathias en Brecht en dan ten slotte het cadeau voor Brechts meter.
Zaterdagnamiddag was er dan opnieuw een filmvoorstelling, ditmaal voor de kinderen. Het liep allemaal niet zo vlot, want de DVD-speler liet het afweten halfweg de voorstelling. Gelukkig konden we via een laptop verder afspelen. Na wat zoeken met de kabels, kon de voorstelling doorgaan. Omstreeks 17u was ik terug op de zaak.
Gino had het plan om zaterdag een grote opruimactie door te voeren in de loods. Hij heeft bijna heel de dag opgeruimd. Enkel in de voormiddag moest hij ongeveer 2 uur weg voor een herstelling. Het eerste wat hij aanpakte was de berging. Die moest helemaal leeggehaald worden, om dan rekken in te kunnen plaatsen. Het plaatsen van die rekken ging niet zo vlot als gepland. Tegen de middag stond het geraamte van de rekken er. Gino had nog een paar uur werk om de planken te zagen en er in te leggen. Tegen de tijd dat ik terug was, rond 17u, was de berging volledig in orde, de rekken stonden er en alles stond in de rekken. Gino was al volop bezig met de rest van de loods op te ruimen. Ik heb direkt een handje toegestoken, want ik zag dat er nog veel werk was. Onze loods is 900m², wat niet weinig is om op te ruimen. Heel vol lag het natuurlijk niet, maar er stond hier en daar materiaal die nog geen plaats had gekregen. Beetje bij beetje schoven we verder in het opruimen. Jammer genoeg schoof de tijd ook goed vooruit. Maar we wilden niet stoppen voordat alles opgeruimd was. Zo zijn we bezig gebleven tot 23u30. Brecht had geholpen vanaf 18u en Mathias had, na wat studeren, rond 20u30 ook de handen uit de mouwen gestoken. Ze zijn blijven helpen tot het einde. Daarmee hadden ze toch wel een centje verdiend, vonden we. We waren blij met het resultaat.
Doordat we zaterdagavond zo hadden doorgewerkt, hadden we geen zin om zondagmorgen vroeg op te staan. Toch waren we rond 8u al wakker. Waarom dan nog blijven liggen? We maken opnieuw plannen. Ik zou thuis blijven om het hele huis te kuisen. Gino zou samen met Brecht de loods met water kuisen. Zo gezegd, zo gedaan.
Gelukkig konden we in de namiddag uitrusten. We waren uigenodigd bij de meter van Brecht voor een etentje. Een mooie afsluiter van het weekend.

Werken en ontspanning

Een verslagje van de week, omdat ik al een kleine week niet meer heb geblogd.

Maandagmorgen en dinsdagmorgen heb ik goed kunnen doorwerken aan de was. In het weekend was alles gewassen. Tegen dinsdagmorgen 8u was alles opgeplooid en gestreken. Ik was blij met mijn prestatie, te bedenken dat alles maandagmorgen nog aan het wasrek beneden en aan de wasdraad op zolder hangde. Woensdagmorgen heb ik dan alles in de kasten gestoken. Nu denk je misschien : en 's avonds? Maandag en dinsdag was ik niet voor 20u30 thuis. Doordat we in de zaak eten, heb ik altijd een hele verhuis mee. 's Morgens het (wel of niet bereidde) eten, de borden, bestek, ... 's Avonds heb ik dan de vaat mee naar huis. Meestal is dat een frigobox en nog een plooibox vol. Dat is toch altijd nog een half uurtje werk om alles in de vaatwas en op zijn plaats te krijgen. Daarna maak ik meestal nog soep. Dan nog een beetje opruimen hier en daar. Zo is de avond vlug gevuld.

Gisterenavond was anders. Ik ging met de dames van KVLV Zevekote naar 'ladies @ the movies'. Een cinema-avond uitsluitend voor dames. We werden eerst verwelkomd met een drankje. Daarna konden we verschillende standjes bezoeken van firma's van : juwelen, schoonheidsproducten, tupperware, een drukkerij, een bloemist, ... Daarna werden we gevraagd in de cinemazaal voor een romantische film. Het was een ontspannende avond, alhoewel het wel wat regelingen vroeg om op tijd (18u30) te vertrekken. Het is blijkbaar een formule die aanslaat, want er waren heel wat dames. Ik heb daar een ex-collega ontmoet. Het was leuk om nog eens te kletsen met haar. Het deed me weer terugdenken aan de tijd dat ik ging werken.

Deze morgen ben ik er weer ingevlogen en heb ik de ingewonnen tijd gebruikt om onze kamer een grondige poetsbeurt te geven, nadat ik de vaatwas had geleegd en opnieuw gevuld. Morgenochtend zou ik graag de kinderkamers aanpakken. Dan is de bovenverdieping al grotendeels gekuist. Dat is dan een werkje minder voor zondagvoormiddag. Maar eerst moet ik morgenochtend de was sorteren, zodat in het weekend de wasmachine weer op volle toeren kan draaien. Om maandag dan weer te kunnen plooien en strijken, ...

En wat heb ik vandaag gedaan?

"Wat heb ik vandaag eigenlijk gedaan". Dat is een vraag die ik mij soms 's avonds stel. Dat was ook zo woensdag. Ieder jaar zijn wij verplicht om een lijst door te sturen met alle ketels die gereinigd en onderhouden zijn. Per onderhouden ketel hebben we een attest. Dus ieder jaar in februari moet ik alle gegevens van de attesten samenvatten in een excel-bestand. Het gaat ieder jaar over 80 à 100 CV-ketels. Toen ik mij woensdagavond afvroeg wat ik had gedaan, dan kon ik zeggen dat ik die lijst had gemaakt, en niets meer. In totaal ongeveer 95 lijntjes in een excel bestand. Voor de rest had ik wel : getelefoneerd, vertegenwoordigers ontvangen, klanten ontvangen, de kinderen wat aandacht gegeven, ... Zo gaan de dagen snel voorbij.

Donderdag zijn we opnieuw naar Batibouw geweest. Ik kon mij herinneren dat we er vorig jaar pas rond de middag zijn aangekomen, doordat we wat later konden vertrekken en ook wat last hadden gehad van file. Donderdag zijn we omstreeks 9u vertrokken, nadat de kinderen vertrokken waren naar school en de werkmannen vertrokken waren naar de verschillende werven. Iets voor 11 uur zijn we aangekomen. Eerst hebben we de standen van gereedschap bezocht, om daarna de hal van sanitair, dan electriciteit en ten slotte centrale verwarming te doen. We hebben toch heel wat nieuwigheden gezien. Enkele voorbeelden :

Het nieuw waterdicht schakelmateriaal van Niko :

Bij centrale verwarming hebben we de nieuwigheden van Baxi (Brötje en Chappee) gezien o.a. de nieuwe CV-ketel op mazout, een gaswandketel met ingebouwde boiler en natuurlijk de warmtepomp.

Voor de rest hebben we ook kennis gemaakt met een firma waar we al een tijdje mee samen werken, maar telkens telefonisch contact hebben gehad. Het gaat over een firma van centrale stofzuigsystemen.

U zult het wel snappen, de dag was eigenlijk weer te kort. We hebben enkele fabrikanten niet kunnen bezoeken. Dat is altijd spijtig. Maar ik ben altijd blij als het bezoek aan batibouw interessant was.