De schoolvakanties zijn voor ons altijd een rustperiode. We slapen ten eerste al iets langer (tot 6u45). Ten tweede is de schoolstress weg, hiermee bedoel ik het : op tijd zijn voor de bus, zijn de boekentassen klaar, heb je alles mee?, op tijd in bed, ... Het begin van het schooljaar heb ik altijd een dubbel gevoel. De tijdsdruk is er jammer genoeg weer, maar toch geniet ik van de rust in mijn bureau. Ik geniet tijdens de vakantie van de kinderen, maar toch vragen ze veel van mijn tijd (ook al zijn het al pubers). Maar nu zitten we weer volledig in het ritme.
De eerste schooldag verliep nogal stroef. Brecht, nog niet gewoon om een lijnbus te nemen, had zijn bus gemist. Er zat niets ander op dan hem op te halen aan de bushalte en hem met de auto te brengen naar school. Gino moest zo snel mogelijk mee met één van de werkmannen om uitleg te geven over de installatie. Dus moest ik zo snel mogelijk op de zaak zijn. Mathias mocht de eerste schooldag later starten. Hij moest de bus van rond 9u nemen. Ik was heel de voormiddag benieuwd hoe hun eerste dag was. Tegen 13u15 waren ze allebei terug op de zaak, allebei vol van de verhalen. Mathias heeft een bus die op enkele honderden meters van de zaak stopt. Brecht moet nog enkele kilometers met zijn fiets. Ze hadden woensdag nog geen les gekregen. De eerste dag was kennismaking, met de klas, en voor Brecht ook met de school. Het is toch een grote stap naar het eerste middelbaar. Jammer genoeg hadden we niet veel tijd om te luisteren naar hun verhalen, want daar stond al een vertegenwoordiger aan de deur. Brecht had ook een afspraak. Tegen 14u mocht hij naar een verjaardagsfeestje. Gelukkig hadden we 's avonds tijd om verder te praten.
Donderdag zaten we pas echt weer in het ritme. Mathias moest de vroege bus nemen, zoals de rest van het schooljaar, om 6u50. Of dat dachten we toch. Blijkbaar vertrekt de bus vroeger, omdat de bus door wegenwerken een omleiding moet maken. Dat wisten we niet. Gino heeft Mathias dan maar enkele kilometers verder gebracht, waar hij een latere bus kan nemen.
Deze morgen stond Mathias om 6u30 aan de bushalte. Dat betekent dus vanaf nu nog een beetje vroeger opstaan, maar zoals ik vaak zeg : de morgenstond heeft goud in de mond. Als ik vroeg opsta, kan ik heel veel huishouden doen. Deze morgen heb ik mij eerst gedouched, daarna de gesrreken was in de kasten gelegd, en opnieuw was gesorteerd, klaar om heel het weekend mijn wasmachine te laten draaien. Tussendoor heb ik ook nog stoofvlees klaargemaakt. Dat zal smaken vanavond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten