Huishouden en magazijn

Ik krijg mijn huishouden nog niet direct terug op de rails. Maandag ben ik niet naar de zaak gekomen. Ik ben bijna de hele dag bezig geweest met het opkuisen na het feest en Gino heeft zich vooral bezig gehouden met het terugbrengen van tafels en stoelen. Hij is ook enkele uren naar de zaak geweest. Voor de rest van de week zijn we iedere morgen een half uur later opgestaan. Dat is natuurlijk een half uur minder tijd om aan het huishouden te werken. Woensdagavond heb ik ook niet aan het huishouden kunnen werken. Ik heb samen met de kinderen 480 nieuwjaarskaarten in enveloppen gestoken, een adressticker en een postzegel opgeplakt. Ik hoop dat de meeste klanten het kaartje nog op de valreep dit jaar krijgen.

Op de zaak zijn we vooral bezig met het magazijn. Voor een buitenstaander klinkt dit misschien raar, maar een magazijn is iets waar je voortdurend moet aan werken. Er komen nieuwe producten bij, er vallen producten weg, het aantal van bepaalde producten verhoogt en verlaagt. Dit zorgde er voor dat het magazijn niet meer logisch en ordelijk stond. Daarom hebben we er deze week ons 'project' van gemaakt om het magazijn weer in orde te krijgen. Zo proberen we voor ieder product een magazijnbakje te voorzien. Daar is natuurlijk plaats voor nodig, dus moet er geschoven worden, soms veranderen van rek, enz. Het is een hele karwei, maar het einde is in zicht. Ondertussen zijn de kinderen bezig met de voorbereiding van de stocktelling. Volgende week dinsdag zijn onze werkmakkers de hele dag bezig met de stocktelling. Mathias en Brecht zijn nu al op veel plaatsen voorgegaan en hebben de inhoud van de magazijnbakjes geteld. Ieder geteld bakjes kreeg een wit blaadje. Dat scheelt heel veel natuurlijk. Nu moet alles nog in een hele lange lijst ingevuld worden.

Zo weinig tijd ...

... en zo veel te vertellen.

Er is in de laatste 3 weken heel veel gebeurd wat ik wil vertellen.

Niko
2 weken geleden waren we uitgenodigd voor een opleiding en rondleiding bij Niko. Niko is vooral gekend voor zijn schakelaars en stopcontacten. Ook hebben ze al enkele jaren een domotica-systeem. Nu hebben ze een nieuw systeem en dat was dan ook de reden van de uitnodiging. In de voormiddag kregen we opleiding over het nieuwe systeem, in de namiddag was een fabrieksbezoek gepland. De dag werd afgesloten met een bezoek aan de brouwerij van Palm. Het was een interessante dag. Het was die dag op de bureau wel heel druk geweest. Onze bediende had heel de dag haar handen vol met opnemen van telefoons en bedienen van klanten. Die vrijdag ben ik heel de voormiddag bezig geweest met het regelen van zaken die de donderdag niet geregeld konden worden.

Kerstversiering
Het versieren van ons gebouw is precies een 3-stappenplan. Begin december heb ik de winkel versierd met kerstversiering. De week daarop werd de kerstverlichting buiten gehangen. Vorige week werd dan de kerstboom buiten geplaatst. Het is een mooie kerstboom van 3 meter hoog. Ik was zo blij dat de kerstversiering compleet was, maar sinds dit weekend slaat de electriciteit 's nachts uit, dus hebben we voorlopig de kerstlichtjes uitgelaten. Ik hoop dat we toch nog 2 à 3 weken kunnen genieten van de versiering en verlichting.

Eindejaarsdrink
Vorige donderdag was er bij ons eindejaarsdrink. Alle werknemers blijven dan na het werk om te drinken op het einde van het jaar. Het hele jaar door sparen we de champagnes/cava's/schuimwijnen die we kado krijgen van leveranciers. Deze worden dan uitgedronken op de eindejaarsdrink. Ik voorzie altijd een hele lading hapjes om de drank wat te neutraliseren. Er werden vorige donderdag gemiddeld 30 hapjes per persoon gegeten. Die hapjes zijn die mannen hun avondeten, en na een dag werken in de winterkou kunnen ze toch wat eten. Maar het is ze gegund!

Kerstdag
Ondertussen is kerstdag alweer gepasseerd. Kerstdag is bij ons een drukke dag, want dan komt de hele familie. Ik zeg wel "een drukke dag", maar het is vooral een dag van genieten, want wij houden graag feestjes. Zaterdag hebben we de hele namiddag met ons gezin gekookt. Gino was 'chef hapjes', ik was 'chef dessert', Mathias 'chef vlees' en Brecht 'chef patat'. De maaltijd was weer helemaal gelukt. Iedereen lustte wat we hadden klaargemaakt. En zoals de spreuk het zegt : "het mooiste moment is het complement".

Opnieuw een hectische dag

Het begon gisterenavond eigenlijk al. Ik had gisterenmorgen mijn wagen naar de garage gebracht voor een onderhoudsbeurt. Gisterenavond konden Gino en ik er onmogelijk vroeg geraken. Ik verwittigde de garage. De auto zou buiten staan en de sleutel zou in een kluis liggen. Dus gingen Gino en ik gisterenavond richting Diksmuide. Gino moest nog een kamerthermostaat herinstellen bij klanten in Diksmuide. Ik had de klanten gebeld als we nog na 21u mochten komen. Dat was geen probleem en dan was dat ook al opgelost voor die mensen. Toen we doorreden naar de garage was het al na 10u 's avonds. We kwamen aan bij de garage en zagen dat de auto nog achter de omheining stond. Ze hadden hem vergeten buiten de omheining te zetten. Omdat het al na 10u was, durfden we niet meer bellen.

Dus zijn we deze morgen opnieuw richting Diksmuide gereden. Gino is eerst nog naar de zaak geweest om één en ander van materiaal klaar te leggen. Om 7u zijn we opnieuw naar de garage gereden. Daar was al een bediende aanwezig. Zo kon ik vlug mijn auto nemen en zo rap als ik kon (en mocht) reed ik naar huis, want Brecht moest om 7u45 aan de bushalte zijn. Pff dat was gelukkig gelukt.

Eénmaal aangekomen op de zaak bleef de drukte voortduren. Ik belde klanten op om te vragen of de techniekers mochten langskomen. Er werd gebeld door klanten. Ik moest dringend een mail opzoeken. Ondertussen werd er geleverd en moesten leveringsbons getekend worden. enzovoort, enzovoort. Tegen 8u45 was iedereen van de techniekers vertrokken. De telefoon bleef echter rinkelen. Er kwamen heel wat herstellingen uit de bus, dus heel wat planningswerk. Gino moest halsoverkop nog een dringend probleem gaan oplossen. Halfweg de voormiddag bleek dat 2 van onze techniekers materiaal te kort hadden. Dus ben ik maar in de auto gesprongen en heb ik dat gebracht. Toen ik eindelijk aan mijn 'normale' werk kon beginnen was het 11u30!

In de namiddag was het niet beter ... telefoons ... problemen ... vertegenwoordigers ... klanten opbellen ...

Ik denk dat ik deze nacht goed zal slapen!

De eindejaarsdrukte

Het is aan verschillende dingen te merken dat het einde van het jaar nadert. Zo hebben we vorig weekend de kerstlichtjes buiten opgehangen. Wat ziet het er weer mooi uit! De kerstversiering in de winkel is er nog niet. Daar heb ik de tijd nog niet voor gehad. Dat staat op het programma voor volgend weekend. De kinderen beginnen ook al vlot met het studeren voor de kerstexamens. En vorig weekend hebben we (met ons gezin) het kerstmenu bepaald. Dus dat staat ook al vast.


Aan het aantal telefoontjes is het óók te merken dat het jaar op zijn einde loopt. Ieder jaar is het zo dat klante de laatste werkweken veel bellen om te vragen wanneer hun werk zal worden uitgevoerd. En met de nieuwsberichten dat de belastingsvermindering voor energiebesparende investeringen wegvalt, is het hier plots heel druk geworden. Heel wat klanten zitten met vragen over hun bestelling, hun factuur, hun groene lening, ... In totaal moeten er zeker nog 7 ketels geplaatst worden dit jaar. Hectische week achter de rug! Geen wonder dat ik plots een zwaar hoofd heb...

3 weken

Ja jullie hebben mij drie weken moeten missen. Het is hier een drukte van jewelste. Ook 's avonds heb ik wel telkens iets te doen, waardoor ik niet op mijn blog geraak. Maar nu zal ik de draad weer opnemen, zodat jullie weer op de hoogte zijn.

Weekendje weg

Het weekend van 11 november zijn we er eventjes tussenuit getrokken. We zijn richting Spa gereden samen met de kinderen. De eerste dag hadden we een verrassing voor de kinderen. We zijn naar het circuit van Francorchamps gereden. Daar was het circuit open voor liefhebbers. Neen, hoor, wij hebben niet meegereden, maar we hebben wel het circuit bezocht. Dat vonden de kids natuurlijk 'machtig'. Voor de rest van het weekend hebben we vooral veel gewandeld. Het was prachtig weer en daar hebben we van geprofiteerd. Alhoewel ik moet zeggen dat het soms puffen was met de steile hellingen. Maar lichamelijke inspanning is geestelijke ontspanning hé.

Een mooi einde van de vakantie

Herfstvakantie

De herfstvakantie loopt alweer op zijn einde. Mathias en Brecht hebben de hele vakantie goed geholpen in de zaak. Er was een grote bestelling binnengekomen. Ze hebben alle materialen gecontroleerd en gesorteerd. Ze hebben ook nog andere karweitjes gedaan zoals frigo uikuisen, gras afrijden, rekken afkuisen, ... Deze morgen belde hun neef met een leuke verrassing : ze mochten mee naar een winkel van miniatuurlandbouwmateriaal. Ze waren daar vroeger al eens geweest en vinden het een superwinkel. We gaven ze, als beloning voor hun werk, geld mee. Hetgeen ze overhadden mocht in hun spaarpot steken. Onze kinderen hebben een gezamelijke hobby, namelijk een miniatuurboerderij maken. We hebben ze hiervoor de ruimte gegeven op zolder. Ze hebben elk iets gekocht om hun boerderij uit te breiden :

Herfstversiering

Twee weken geleden heb ik de winkel in herfst-stemming gestoken. Alhoewel het warme weer niet echt herfst doet aanvoelen, zijn de blaadjes toch van de bomen aan het vallen.

21/10/11 : Bezoek aan Cheyns

Gisteren was weer een interessante dag. Al enige tijd hadden we (op vraag van ons personeel) geopperd aan de vertegenwoordiger van Cheyns dat een bedrijfsbezoek aan het hoofdfiliaal wel interessant zou zijn. Na wat heen-en weergepraat werd een datum vastgelegd. Gisteren was de dag. We werden hartelijk onthaald door 3 mensen van Cheyns en mochten onmiddellijk aanschuiven in de vergaderzaal. Daar kregen we een algemene uitleg over de firma Cheyns. Over de functie van een groothandel en de organisatie.

Daarna werden we begeleid tot in het magazijn.





Daar stond de verantwoordelijke van de logistiek ons op te wachten. We kregen een grondige rondleiding en de perfecte uitleg over de verschillende stappen die moeten doorlopen worden vooraleer een bestelling effectief in ons magazijn wordt afgeleverd. Een mens staat daar niet bij stil wat er daar allemaal achter steekt. Een hele organisatie moet er voor zorgen dat er (bijna) foutloos gewerkt wordt, want fouten kosten zowel een firma als cheyns als onze firma geld. Er wordt nagedacht over welke materialen waar in het magazijn moeten komen, over hoe de inkomende goederen simpel kunnen gecontroleerd worden, over hoe de materialen gemakkelijk kunnen gepicked worden, over hoe de vrachtwagens geladen worden, over welke route de vrachtwagens het best volgen (deze wordt dagelijks aangepast), ... Het was een hele interessante avond, met een aangename afsluiter.

PS de datum hierboven is op één of andere vreemde manier verkeerd

Facturen

Vorige week zondag heb ik onze facturenmap eens volledig doorbladerd. Omdat de facturatie nu volledig door onze bediende gebeurt, heb ik er al een tijdje geen zicht op wat wel en niet gefactureerd was. De facturenmap ziet er nog altijd even dik als begin dit jaar en dat wou ik eens aanpakken. Ik had een lijst opgesteld met de facturen die zeker mogen/moeten gemaakt worden. Dit was een leiddraad voor onze bediende. De facturen op de lijst waren vooral moeilijke of ingewikkelde facturen, met (heel) wat uitzoekwerk. Ik heb de "kleine" facturen voor mijn rekening genomen. Sommige bleven wat achter, omdat het voor Erika niet altijd duidelijk was.

Onze inspanning heeft toch wat resultaat. Samen hebben we 61 facturen gemaakt in 1 week tijd. Het lijstje is nog niet afgewerkt, maar dit is ons resultaat van vorige week :

Mijn ochtenden ..

Mijn ochtenden zijn heilig. Hiermee bedoel ik : ik heb graag dat alles dan verloopt zoals gepland. Iedere morgen staan we om 6u15 op. Om 6u30 vertrekt Gino samen met Mathias richting Zevekote. Mathias wordt daar afgezet aan de bushalte en Gino begint in de zaak alle materialen voor die dag klaar te leggen en de leveringen in het magazijn te steken. Ik blijf thuis tot rond 8u. Vanaf het moment dat Gino en Mathias vertrekken start ik als een duracel-konijn aan mijn huishouden. Dat is vooral plooien en strijken van de was en het eten klaarmaken voor 's avonds. Maar ook stofzuigen, stof af doen, opruimen, bedden verversen, ... Deze uren zijn voor mij heilig, omdat deze de enige zijn van een hele dag waarop ik zeker ben dat ik zoveel werk kan verzetten. 's Avonds weet ik nooit hoe laat ik thuis kom. Vele avonden ben ik ook weg. Zoals deze week : maandagavond sporten, dinsdagavond kookles van de plaatselijke vereniging, woensdagavond naar klanten voor de bespreking van verlichting, donderdagavond gewestvergadering van een vereniging en vrijdag ben ik gelukkig thuis en zal ik ook genieten van het 'thuis-zijn'.
Doordat ik iedere avond weg was, was het dan ook superdruk 's morgens. Mijn streefdoel is om alle opgeplooide en gestreken was tegen donderdag in de kast te krijgen. Donderdagmorgen (gisteren dus) moest Gino echter op een werf zijn om 7u30. Ik moest dus op de zaak zijn tegen 7u30. Dat half uur had ik echt te kort om mijn planning te volgen. Dat had ik niet graag! Deze morgen heb ik gelukkig de 'schade' kunnen inhalen. Ik heb alle was in de kast gestoken, de vuile was gesorteerd en tussenin nog 4 vispannetjes en een pot puree gemaakt. Ik ben blij dat ik terug op schema ben! Ik heb jammer genoeg geen 'extra' karweitjes kunnen doen, maar dat is dan maar voor volgende week.

Van een verrassing gesproken

Vorige zondag was ik jarig. Het was een speciale verjaardag, want ik werd 40 jaar. Een nieuwe voordeur! Gino had me beloofd om zaterdagavond iets te gaan eten voor mijn verjaardag. Of dat dacht ik toch. Zaterdagnamiddag moest ik nog boodschappen doen. Gino had een herstelling die ik beloofd had kort na de middag. Rond 15u was hij terug. Ik wilde echter nog de keuken in orde brengen in de zaak. Tegen 16u30 vertrokken Brecht en ik naar de winkel. Veel hadden we niet nodig. Tegen 18u waren we op de terugweg. Na een telefoontje naar Gino, reden we rechtstreeks naar huis. Gino zei dat hij gereserveerd had om 19u45. Ik had dus ruimschoots de tijd om me klaar te maken. Toen ik eenmaal klaar was, biechtte Gino op dat we niet alleen zouden gaan eten, maar dat een bevriend koppel zou meegaan. Hij had afgesproken bij ons thuis, zei hij. Dus installeerde ik mij in de zetel en keek wat TV. Toen de bel ging, was het niet dat koppel, maar Gino's broer en schoonzus die voor de deur stonden. Gino biechtte op dat zij ook zouden meegaan. Ik voelde dat er iets aan de hand was. De deurbel ging voor de tweede keer. Toen ik de deur ging opendoen, stonden 2 van onze werkmannen voor de deur. Mijn frank viel : we zouden dus niet gaan eten, maar Gino had heel de familie en alle werkmannen uitgenodigd voor een gezellige drink. De hele avond rinkelde de deurbel en kwam er volk toe. Zelfs gino's zus is speciaal voor mij uit het verre Oost-Vlaanderen langsgekomen. Het was een gezellige bende. Gino had zijn handen vol om iedereen te voorzien van drank en hapjes. Tegen 2u in de nacht zijn de laatste vertrokken. Van een verrassing gesproken ...

Verslagje over Agromarkt Gistel

Hier ben ik dan met een verslagje over de agromarkt.

Vrijdag om 14u30 kwam de persoon van de tent. We hadden zoals iedere keer een tent gehuurd. Ditmaal was het een andere firma, dus een andere tent. Gino was er aanwezig samen met Gino Demaegdt die samen met ons de stand deelt. Er was ook 1 van onze werkmakkers aanwezig. Mannen genoeg dus om de tent op te zetten. Ook de bar werd reeds op zijn plaats gezet. Toen viel het de mannen op dat de goot van de straat smerig was. Ook zorgde dit voor een oneffendheid op de stand. Dit kon opgevuld worden met planken. Wij hadden nog tapijttegels liggen, zodat de planken niet glad zouden zijn bij regen. Maar dit zouden ze dan maar op zaterdagmorgen doen.

Ikzelf moest naar een vergadering van het davidsfonds om 18u. Ik kon maar net op tijd vertrekken en had dus geen tijd meer om de stand te gaan bekijken. Op vrijdagavond start de agromarkt altijd met een BBQ. Om 19u30 had Gino afgesproken, samen met enkele van onze werknemers. Ik ben gevolgd om 20u. Het was een grote BBQ met meer dan 800 eters. We hebben het niet te laat gemaakt, want op zaterdagmorgen moest de stand nog 'aangekleed' worden. Gino vertrok zaterdagmorgen als eerste, samen met de kinderen. Ik had nog wat werk aan het wasgoed. De kinderen hadden afgesproken met hun neef Nico om de miniatuurstand op te zetten. Van 8u tot 9u heb ik nog geholpen met het opzetten van de stand, bistrotafels zetten, drank in de frigo, versnapringen op de tafels, folders uitleggen, ... En ziehier het resultaat :




Zaterdagavond hadden we de pech dat we een serieuze regenbui op ons hoofd kregen terwijl de tent aan het afsluiten waren. Daarvoor moet er 1 persoon buiten en 1 persoon binnen staan. Gelukkig was het vlug dicht. Alle materiaal werd mooi opgeborgen in de bestelwagens, zo konden we rond 8u de stand verlaten. Gino moest nog een laatste hand leggen aan een offerte die beloofd was tegen zaterdagavond. Gelukkig was dat vlug in orde
Op zondagmorgen was Gino al om 8u op de stand om alles terug op zijn plaats te zetten. Ik ging ondertussen naar de zaak om de offerte van zaterdagavond nogmaals te controleren en door te sturen naar de (mogelijke) klant. Daarna ging ik ook richting Agromarkt. Net zoals zaterdag was ook zondag vooral in de namiddag druk. Het is leuk om de klanten die langskomen eventjes te kunnen verwennen met een drankje.
Zondagavond, vanaf ongeveer 18u30, werd er stilletjesaan al wat afgebroken van de stand. We hadden enkele 'vrijwilligers' gevraagd bij onze werknemers om te helpen. Zo hadden we 3 extra helpers. Een vierde man wilde ook helpen, maar met 3 konden we het redden. Het was weeral puzzelen om alles in de bestelwagens te steken. Ongelooflijk wat een mens allemaal meesleurt voor zo'n relatief kleine stand. We hadden 4 bestelwagens nodig om alles mee te krijgen naar huis. Om 20u was de 'tentenman' er opnieuw om de tent af te breken. Dat was het laatste. Iedereen ging vermoeid, maar met een goed gevoel, naar huis. 2 bestelwagens werden nog zondagavond gelost. Maandag is Gino nog een halve dag bezig geweest om alles op zijn plaats te krijgen.


Het is telkens een heel werk, maar toch zijn we iedere keer blij dat we dit hebben gedaan.

Agromarkt Gistel

Een apart berichtje!



Volgend weekend gaat opnieuw de agromarkt in Gistel door. De agromarkt is een tweejaarlijkse landbouwbeurs waar we voor de zesde keer zullen aanwezig zijn.
Het vraagt natuurlijk wat voorbereiding om een mooie stand te voorzien. Het is een buitenbeurs, dus is een tent sowieso aangeraden. Om deze tent dan nog eens gevuld te krijgen moeten we toch wat versleuren. Vele dingen komen uit de toonzaal. Volgende week post ik hier wel wat foto's. We willen ditmaal onze stand wel volledig anders aanpakken, dus wie nieuwsgierig is : bij deze nodig ik iedereen uit om ons te bezoeken en iets te komen drinken volgend weekend.



alle info op : http://www.agro-markt.be/

wie nog benieuwd is hoe het er uit zag 2 jaar geleden moet maar eventjes surfen naar september 2009 (zie de pijltjes aan uw rechterkant)

Met enige fierheid geef ik ook de affiche mee. Mathias heeft namelijk meegeholpen aan het ontwerp van de affiche.

Wat een drukte

Maandag begon hectisch, al van de eerste minuut met vragen van de werkmannen (wil je de klant opbellen dat we komen, mag ik het juiste adres hebben, ...), met telefoons van de klanten, met vragen van Gino, ... Er waren heel wat telefoonoproepen tot rond 10u. Gelukkig viel alles toen stil. Tot Gino zelf wilde telefoneren naar de leverancier. Hij kreeg een bezettoon. Vreemd dacht hij. Een kwartier later probeerde hij opnieuw. Weer hetzelfde. Na de derde keer vond hij het verdacht. Ik probeerde ons huisnummer en kreeg ook een bezettoon. Ik probeerde met mijn GSM naar ons nummer van de zaak te bellen en kreeg een dame die zei : "Dit nummer is in storing." Dat verklaarde de grote stilte na 10u. We zeiden al lachend dat de lijn oververhit was geraakt door de vele telefoons. Ik belde naar Belgacom, waar ik te horen kreeg dat er inderdaad een storing was en dat een technieker zou langskomen. Gelukkig konden ze de inkomende oproepen doorschakelen naar mijn GSM.

Dinsdag kreeg ik een telefoon van de technieker van Belgacom dat hij alles in de centrale had kunnen oplossen.

Woensdag was opnieuw een superdrukke dag met heel veel telefoontjes, regelen van depannages, herregelen van de werkschikking, enz. Ook de kinderen waren behoorlijk druk. Dit was waarschijnlijk door de spanning voor de eerste schooldag.

Donderdag was het dan zover. De eerste schooldag. Ze zagen het allebei zitten. Brecht werd de eerste dag naar school gebracht door de mama van een vriend. Mathias moest pas om 10u20 in school zijn. Dat maakte de ochtend wat rustiger.

Vrijdag was alles weer op het tempo van het schooljaar. Dat gaf eigenlijk een goed gevoel.

Heen- en weervliegen

De laatste dagen is het nogal heen- en weervliegen. Gisteren moesten de kinderen hun boeken ophalen. Brecht mocht in de voormiddag. Dus kwam ik voor een uurtje naar de zaak. Omstreeks 9u vertrokken we naar zijn school. Alles verliep vlot. Om 10u stonden we terug in de zaak. Mathias moest tussen 13u30 en 14u30 in zijn school zijn. We moesten dus op tijd eten. Net toen we wilden vertrekken stond er een vertegenwoordiger aan de deur. Gelukkig kon Gino overnemen. Om 13u zaten we in de auto richting Brugge. Ook daar verliep alles redelijk vlot. Omstreeks 15u waren we terug. De kinderen hebben allebei hun boeken, en mijn geldbeugel was wat lichter.

Ook vandaag was het wat heen- en weerrijden. Ik wou graag met het koor meezingen op een begrafenis. Het was de begrafenis van een man die ook koorlid was. Deze man is spijtig genoeg gestorven aan ziekte. Ik had afgesproken om 2 koorleden op te pikken, dus vertrok ik om 9u15, met de bedoeling om er om 9u45 in de kerk te zitten. We repeteerden nog een laatste keer en wachtten tot de mis begon. Ook Gino wou naar de begrafenis komen. Brecht moest echter om 11u45 in Torhout zijn om zijn beugel te laten plaatsen. Na wat gepuzzel waren we er aan uit hoe we dit zouden geregeld krijgen. Gino heeft Brecht meegenomen tot bij zijn ouders. Na de begrafenis kon hij dan direkt van daaruit vertrekken met Brecht. Brecht moest daar 1u30 blijven. Ik kon de kerk verlaten om 12u45. Ik reed richting de zaak. Toen ik daar aankwam hoorde ik dat ik Brecht mocht gaan ophalen. Ondertussen belde Gino ook als ik materiaal wilde brengen naar onze werkmannen. Daarvoor moesten we onderweg afspreken, want Gino had het materiaal mee. Zo gezegd, zo gedaan : stoppen op de afgesproken plaats, materiaal overladen, Brecht ophalen, materiaal gaan afleveren en terug naar de zaak. Het was ondertussen rond 14u. Eindelijk tijd om te eten!

Oogst-kriebels

Dat het oogst is zien we wel aan het aantal tractors, karren en pickdorsers die hier passeren. We leven er ook in mee, omdat we allebei uit een landbouwersgezin komen. Ook (en vooral) onze kinderen leven er volop in mee, omdat dan veel tractors te zien zijn.

Soms wordt Gino gevraagd door zijn broer om met de pickdorser te rijden. Dat was ook vorige week het geval. Maar op de valreep kreeg Gino opnieuw telefoon van zijn broer dat het graan niet droog genoeg was. Brecht was teleurgesteld, hij was graag meegeweest. Dinsdagavond kwamen we te weten dat nonkel F. opnieuw aan het pickdorsen was. Brecht belde om te weten als hij mocht langskomen. Dat was geen probleem, maar ik wilde dat hij eerst zijn avondmaal opat. Maar ook deze keer was hij te laat, het graan was, door het wegvallen van de zon, niet meer droog.

Gisteren was dan eindelijk "derde keer, goede keer". Nonkel F. belde dat hij zou pickdorsen. Onze jongens stonden vlug klaar om te vertrekken. Ik bracht ze naar het veld. Ze konden nog eventjes mee met de pickdorser. Daarna brachten ze samen met hun nonkel het graan weg. Ik ging naar huis om nog wat aan de was te werken. Rond 21u45 belde een graanhandelaar dat hij problemen had met zijn electriciteit. Ongeveer op hetzelfde moment belde Mathias om hen op te halen. Brecht wilde dolgraag mee naar de graanhandelaar. Ik zette hem af bij Gino. Mathias was moe en wilde meekomen naar huis. Rond 22u45 reed Gino op de oprit.

Hier ben ik weer!

Ja, jullie hebben me een tijdje moeten missen hé. Zoals jullie misschien al konden raden waren we in verlof. 2 weken zijn we er uit geweest. Wat heeft dat deugd gedaan!

Het is altijd wel een hele regeling van voordien. Merendeel van onze werkmannen bleef doorwerken. Dat wil zeggen dat we de planning goed moeten opmaken. Ook het materiaal lag voor een groot stuk al klaar. Eén persoon neemt tijdens die weken de verantwoordelijkheid. Hij is dan ook van 'telefoondienst'. Op ons antwoordapparaat staat zijn nummer, zodat de mensen met een dringende herstelling worden geholpen. We werken al enkele jaren op die manier, en dat werkt goed. We kunnen telkens met een gerust hart in verlof gaan!

De eerste week zijn we naar de ardennen vertrokken. Het weer was niet denderend, maar dat heeft onze pret niet kunnen bederven. We hebben heel wat bezocht en ondernomen : maïsdoolhof, grotten van han, wandelen, fietsen, railbike, kasteelbezoek, ... . De kinderen hebben er ook van genoten. De tweede week verlof was vooral om thuis nog vanalles in orde te krijgen. Er moesten heel wat karweitjes gedaan worden, waar we tijdens het jaar geen tijd voor hebben. Omdat het weer beter was, hebben we toch kunnen genieten van het 'thuis zijn'. We hebben veel maaltijden buiten kunnen eten. Dat geeft echt vakantiegevoel. Eén dag hebben we er ook tussenuit getrokken om te fietsen. We zijn rond 11u vertrokken met picnick mee. We hadden thuis zelf onze broodjes gemaakt om mee te nemen. Rond de middag hadden we een bankje gevonden om te eten. Daarna hebben we verder gefietst. Op 10km van het eindpunt had Brecht een platte band. Dat maakte het wat spannend, maar met wat regeling zijn we toch thuisgeraakt. Ook hebben we vaak in de vooravond wat gedaan met de kinderen zoals naar de cinema gaan of naar het Q-beachhouse in Oostende. Zo hebben we werken en plezier met elkaar gecombineerd. De kinderen vonden het niet zo leuk dat we ook nu en dan eens op de zaak waren. Maar dat vonden wij niet zo erg. Gino was meestal 's morgens op post, om ze nog eventueel uitleg te geven. Daarna kwam hij soms naar huis, soms ging hij mee naar een werf, ... Maar in de loop van de voormiddag kwam hij al thuis, soms nog voor de kinderen wakker waren.

Sinds maandag zijn we terug begonnen met werken. Het is vreemd hoe snel het weer went om te werken. We kunnen er weer voor een tijdje tegenaan!

Een leerrijke avond

Zoals jullie wel al weten installeren we 4 technieken : elektriciteit, verwarming, sanitair en ventilatie. We voelden een nood aan technische kennis bij sommige van onze werkmannen voor sanitaire installaties. Sommige werkmannen hebben enkel electriciteit gevolgd in school en kennen het sanitair enkel van ervaring. Het is vaak goed om de theoretische uitleg hierover te krijgen. Na bespreking van dit probleem met onze vertegenwoordiger van de firma Claeys-verhelst kwam een oplossing uit de bus. Hugo Verheyde, de vertegenwoordiger van Claeys-Verhelst was bereid om een avond basiscursus sanitair te geven. De directie van de firma was hier ook mee akkoord. Hugo heeft zich enkele avonden achter zijn computer geplaatst om de cursus samen te stellen.

Gisteren waren we welkom vanaf 18u. Iedereen van ons personeel was mee, we waren met 10 personen. Eerst kregen we een rondleiding in het magazijn, met hier en daar technische uitleg over de onderdelen die er lagen. Daarna werden we begeleid naar de vergaderzaal :





Er lag een zwaarlijvig boek klaar vol met nuttige informatie. Het boek had een gepaste titel gekregen :





We kregen van allerhande een heel goede technische uitleg : afvoeren, diameters, uitzettingen, waterpompen, druk, ... Het was inderdaad een crash-cursus, maar heel interessant.



Daarna heeft Sabine Claeys persoonlijk, samen met Viviane, gezorgd voor een hele lekkere afsluiter. We voelden ons vereerd! Natuurlijk werd er nog wat nagepraat met nog een glaasje er bij. Het was zeker en vast een leerrijke avond, waarbij ons personeel kennis heeft kunnen maken met de firma Claeys-Verhelst, de onderdelen en de technieken. Nogmaals bedankt aan Sabine, Hugo en Viviane om er een leerrijke en aangename avond van te maken.

Vakantie !!

De vakantie is begonnen. Toch voor de kinderen, maar daar kan ik ook van genieten. Eventjes niet denken aan school, vroeg opstaan, zwemzakken, huiswerk maken, lessen opvragen, ... De kinderen zijn al een tijdje thuis. Na de examens hadden ze geen school meer, maar het is echt vakantie als het rapport werd afgehaald hé. Mathias weet sowieso wat gedaan in de vakantie. Hij heeft 2 restaurants waar hij kan helpen. Zo zal zijn vakantie snel gaan. Brecht helpt vooral met Gino of hier in het magazijn. Maar hij zal wel regelmatig een vriendje vragen om te komen spelen. Zo kennen we hem hé.

Zondag is de vakantie leuk gestart voor ons. Met onze plaatselijke vereniging gingen we op daguitstap naar Frankrijk. Frankrijk is voor ons niet ver. Na een half uurtje rijden stonden we op onze eerste plaats nl. Zuydcote, waar we het militair kerkhof bezochten. De rest van de voormiddag werd gevuld door een rondleiding in Duinkerke. Voor ons middagmaal en de namiddag verbleven we in Bergues. Dit is een charmant stadje, waar o.a. de film Bienvenue cheze les Ch'tis heeft gedraaid. Natuurlijk hebben we in de namiddag ook tijd gemaakt voor een picon. Het mooie weer maakte de dag compleet!

Op business trip

Mathias was trots om te kunnen vertellen dat zijn papa en mama op 'business trip' waren. We waren uitgenodigd in het buitenland om een opleiding met fabrieksbezoek te combineren. Het was de fabriek van 'Simes'. Dit zijn verlichtingsarmaturen die vooral gebruikt worden voor grote projecten, zoals grote gebouwen en bruggen. Maar nu willen ze ook de particuliere markt bespelen. Ze zijn vooral gespecialiseerd in led-verlichting. Enkele voorbeelden :

Het was wel een 'zware' reis. Donderdagmorgen moesten we om 3u45 in de ochtend in diksmuide staan. Daar werden we opgepikt door een bus. De rest van de groep stapte op in Kortrijk. Vanuit Kortrijk trokken we naar Zaventem, waar we het vliegtuig richting Milaan opstapten. Om 12u30 waren we in ons hotel waar we een half uurtje hadden om wat broodjes te eten. In de namiddag kregen we uitleg over de firma en kregen we een bedrijfsfilm te zien. Op vrijdag stond de bus al om 8u klaar om ons op te pikken. In de firma Simes hadden we vooral technische uitleg over de verschillende modellen en over hun led-technologie. Tijdens de middag werd een koud buffet voorzien. In de namiddag kregen we een presentatie van 3 grote projecten die ze hebben uitgevoerd. Om 17u30 hadden we de volledige opleiding gehad. Als ontspanning kregen we een rondleiding in een wijngoed waarna we lekker hebben gegeten in een buitenhuisje. Gezellig!

Zaterdag werden we rondgeleid in Verona door een gids en in de namiddag hadden we enkele uren vrij. Zondagmorgen om 10u30 stond de bus opnieuw klaar om ons naar het vliegveld te brengen. Tegen 19u30 waren we thuis.

Speciaal voor Lisa

Ons nichtje Lisa wordt vandaag 17 jaar.

Daarom speciaal voor haar :

PS :

Een bewogen morgen

Een tweede blogje op 1 dag? Ik mag mijn lezers toch wel eens verwennen hé.

Ik wou toch graag vertellen over deze morgen. Mathias en Brecht waren al vroeg opgestaan. Mathias zoals gewoonlijk om zijn bus op tijd te halen. Brecht was vroeg opgestaan omdat hij vandaag examen frans had. Hij wou het graag nog eens herhalen, want Frans is een moeilijk vak voor hem. Ikzelf had al de 2de dag op rij barstende koppijn. Ik heb wat geholpen met Brecht en de was gesorteerd, zodat ik vanaf volgende nacht kan beginnen wassen. Dat gebeurt altijd in het weekend. brecht vertrok met zijn fiets naar de bus en ik zette mij eventjes aan tafel om mijn boterham te eten, en met een stille hoop dat mijn hoofdpijn zou overgaan door het rustig aan te doen. Toen ging plots mijn GSM. Op mijn schermpje stond 'GSM Geert'. Geert is één van onze werkmannen. Ik dacht onmiddellijk 'ziek?'. Neen hoor, Geert meldde dat hij pech had met de camionette. Hij had de camionette meegenomen naar huis. Toen hij deze morgen wilde vertrekken viel de camionette enkele meters verder stil. Geert kreeg hem niet meer gestart. Gino was in de loods. Zowel Geert als ikzelf konden Gino niet bereiken. Ik heb dan maar vlug mijn boeltje gepakt en ben vlug naar de loods gereden. Toen Gino daar aan kwam was hij net aan het telefoneren met Geert. Gino zou er naartoe rijden. Ik bleef in de loods om de rest van de mannen de nodige uitleg te geven over de werkregeling. Ondertussen was Erika (onze bediende) al aangekomen. Gelukkig, want de telefoon bleef precies rinkelen. We kregen de ene telefoon na de andere. We waren met 2 telefoons aan het opnemen. Ondertussen werd er geleverd door 2 firma's en heb ik de leveringsnota's ondertekend terwijl ik aan het telefoneren was. Tussen de telefoongesprekken door was het nog één en ander regelen, zodat iedereen op de baan kon. Gino had Geert meegebracht naar de loods en zou zijn camionette afstaan. Alles werd dus in Gino's camionette geladen. Plots bleek dat de sleutels van die camionette verdwenen waren. Ze waren nergens te bespeuren, zelfs niet na een half uur zoeken. Dus heb ik de reservesleutels gehaald, want deze lagen thuis. Tegen 9u waren alle werkmannen vertrokken. De drukte van de telefoon heeft nog eventjes geduurd, maar uiteindelijk is de drukte voorzichtjes overgegaan...
Pfff ... tijd voor koffie!

Zoveel

Ik heb zoveel te vertellen. Maar geraak wegens tijdsgebrek maar niet op de blogsite om alles te delen met jullie.

Eerst en vooral over vorig weekend. Het was voor ons een druk weekend.

Het begon vrijdagavond. We hadden een etentje met het bestuur van het davidsfonds. Een gezellig samenzijn, waar we kunnen praten over koetjes en kalfjes (en niet over de aankomende activiteiten).

Zaterdag hadden we ons jaarlijkse personeelsetentje. Traditioneel verklappen we niet naar waar we gaan. We wilden er ook een actieve avond van maken, wat altijd goed is voor de groepssfeer, maar we wisten niet direkt welke activiteit we zouden doen. Ook onze mannen hadden geen idee. Na lang nadenken had ik het gevonden. Ik had voor de groep billenkarren gereserveerd in Middelkerke. Ik had ook geregeld dat we de dronkenput mochten bezoeken. Dus met onze billenkar reden we richting dronkenput. Dit is een oude regenwaterput die verzakt is. Door de verzakking geeft de dronkenput het gevoel dat je dronken bent. Na het bezoek aan de dronkenput hebben we getrakteerd met fruitjenever. Dan was het alweer tijd om de billenkarren terug te brengen, want om 8 uur hadden we afgesproken in het restaurant. De groep was te groot om aan 1 tafel te zitten, maar onze 2 tafels stonden naast elkaar, dus konden we goed met iedereen praten. We zijn in het restaurant gebleven tot 4u 's morgens. Ik moet er niet bij vertellen dat het een leuke avond was?

Op zondag hebben we vaderdag gevierd. Om 10u waren Brecht en ik verwacht in de kerk. Ik zou meezingen met het koor voor de eerste communie, Brecht was gevraagd om de mis te dienen. Tegen de middag waren we terug thuis. In de namiddag hebben we de vaders bezocht.

(Pinkster)maandag waren we uitgenodigd voor een communiefeest. De jongen in kwestie wou een groot feest met veel mensen. Het was lekkere beenhesp met frietjes om te eten. Dat is altijd lekker en ideaal voor kinderen. Daarna mochten we nog aanschuiven voor het dessertbuffet.

Een vervolg op vorig verhaal

Ik eindigde vorige blog met het vooruitzicht op een avondje zetel. Maar ook vrijdag gooide de telefoon roet in het eten. Om 19u30 hadden we ons werk afgerond. We vonden dat het welletjes was geweest voor die week en wilden wel eens vroeg naar huis. Zo gezegd, zo gedaan. We gingen rond 19u30 naar huis om dan samen onze koude schotel met frietjes klaar te maken. Tijdens het bereiden van het avondeten kregen we telefoon. Het was een boer die problemen had met zijn elektriciteit. Hij zou het zelf proberen op te lossen, maar had een onderdeel tekort. De boer in kwestie kwam bij ons thuis het onderdeel halen om het probleem op te lossen. Na het eten en opruimen van de keuken, nestelden we ons (met z'n vieren) in de zetel. We zapten naar de film van Asterix & Obelix en kwamen zo volledig tot rust. Tot 10 minuten later ... onze GSM begon te rinkelen. Het was de landbouwer niet gelukt. Hij had geen elektriciteit in zijn varkensstal. Deze moet zeker werken, vooral voor de ventilatie. Gelukkig was het in de buurt. Gino is in zijn camionette gesprongen en was na ongeveer 30 à 45 minuten terug en kon hij terug bij ons in de zetel kruipen.

Een drukke week na een ontspannend weekend

Vorig weekend was het een beetje verlof. Het was een uiterst kalm weekend. Het weekend werd leuk afgesloten. We waren uitgenodigd voor een communiereceptie. Het was er zeer gezellig. We hebben het toch niet te laat gemaakt, want we wilden fris zijn voor de nieuwe werkweek. Gelukkig maar, want deze week was superdruk geweest. Maandagavond rond 21u belde een klant met een probleem aan de CV ketel van de kaasmakerij. Deze ketel moest wel werken, want deze was gekoppeld aan de pasteur, die de melk moest voorbereiden voor de kaasbereiding van 's anderendaags. Gino was op dat moment bij een klant om een plan te bekijken. Dus omstreeks 22u kon Gino vertrekken naar die herstelling. Het zou uiteindelijk duren tot 2u 's nachts vooraleer het probleem was opgelost. Ik heb Gino dinsdagmorgen wat langer laten slapen, maar heel lang kon hij niet blijven liggen natuurlijk. Ook dinsdagavond was het niet vroeg. Gino had opnieuw een afspraak, maar gelukkig was hij rond 22u thuis. Ook woensdagavond zat het er niet in om vroeg te gaan slapen, want hij had een afspraak om een offerte uit te leggen. Dit keer was het rond 24u. Donderdagavond zag het er naar uit dat hij vroeg kon stoppen. Om 20u werd nog een herstelling doorgebeld, maar deze was vlug opgelost, zodat Gino toch om 21u30 thuis was. Vanavond is een avondje zetel gepland, maar ik vrees dat we vlug in slaap zullen vallen ...

Hoe de planning plots kan veranderen

Deze week zijn we gestart in een vleesverwerkend bedrijf voor het vervangen van stoombuizen. We zijn er met 4 man naar toe gegaan, want het was de bedoeling om heel vlug gedaan te hebben. Alle onderdelen waren besteld, maar nog niet alles was geleverd. Vorige week werd nog eens nagevraagd wanneer de tekorten zouden geleverd worden. Dit zou onze groothandel navragen of uitzoeken. Het ging slechts over ongeveer 10 koppelstukken. Toch bleek al snel (na een paar uur werk) dat de stukken spoedig zouden nodig zijn. Dus hebben we opnieuw gebeld naar de groothandel. De betreffende persoon zou het nakijken. Ongeveer een kwartier later belt deze persoon dat er geen enkel koppelstuk in "backorder" stond. Deze zouden waarschijnlijk al geleverd zijn bij ons. We keken alles na in ons magazijn en in de leveringsnota's. We vonden geen enkel spoor van deze levering. Ondertussen was Gino ter plaatse gegaan. Het was rond de middag. Daar ter plaatse bleek al snel dat er niets meer kon gedaan worden zonder die onderdelen. Daar stonden ze dan met 4 man met de vraag : wat moeten we nu doen. 1 persoon kon verder alles voorbereiden, maar de andere konden daar niet verder werken, dus moest Gino heel vlug bedenken waar de mannen naartoe konden. Gelukkig had Gino, na wat denkwerk, 2 werven in gedachten waar ze naartoe konden. Ondertussen kregen we telefoon van de groothandel dat de stukken klaarstonden in hun magazijn, maar nooit op de vrachtwagen zijn geraakt. Vergeten te leveren dus. De vertegenwoordiger van de firma zou de stukken leveren. 's Anderendaags zijn we dan terug geweest om verder te werken met alle stukken ...

Wat een drukte

Het is hier echt ongewoon druk de laatste week. Het is alsof de mensen na het genieten van een warme paasvakantie, meteen hun verbouwing/bouw willen zien vooruit gaan. Alles moet precies in maand mei gebeuren. We hebben de werken eens samen gelegd die in mei zouden moeten uitgevoerd worden. In totaal komen we aan 7 weken werk. In mei zijn er jammer genoeg maar 4 weken hé. Voor een buitenstaander is het soms moeilijk te begrijpen hoe je soms zo in de knoei kunt geraken met de planning. Maar een planning kan niet altijd perfect gevolgd worden. Sommige zijn niet op tijd klaar, of de bouw is uitgesteld, of we moeten vroeger komen omdat de plakker of de schilder ook vroeger wil komen, enz. Jaarlijks terugkomend zijn de communiefeesten. Klanten met een communiefeesten, willen hunn bouw graag afgewerkt zien tegen het feest, om het te tonen aan de familie. De planning wordt hier bijna dagelijks aangepast.

Ook in de herstellingen is het druk deze week. De telefoon staat hier niet stil. Mijn taak deze week is vooral de telefoon beantwoorden en het regelen van de herstellingen.
We hopen stilletjes dat volgende week weinig herstellingen uit de bus komen, zodat al onze werkmannen zich kunnen op het installeren concentreren. Er moet heel wat gebeuren volgende week.

Gelukkig zijn er leuke weekends in zicht. Zoals deze week : morgen zijn we uitgenodigd op een communiefeest. Met zo'n mooi weer zal zeker een leuke dag worden.
Volgende week zijn we dan uitgenodigd voor een trouwfeest. Het is al een tijdje geleden dat we een trouwfeest hebben meegemaakt. Ik ben dan ook van plan om ook de trouwmis mee te volgen. Dat is ook altijd een magisch moment. Ik kijk er al naar uit.

Een leuke week met een positief einde

Vorige week was een drukke maar leuke week. Bijna iedere avond stond er iets op onze agenda. Maandagavond hadden we afspraak met de tuinman, die kwam kijken voor nieuwe planten. Vorig jaar hebben we een groot deel van de tuin aangelegd. Er stond nog een stuk uitgetekend op plan, namelijk de zijkant, die nog niet was aangelegd wegens tijdsgebrek. Daar wilden we nu toch mee verder doen. Dinsdagavond had ik een sportieve avond, namelijk hoepelen of hoelahoepen. Iets wat georganiseerd wordt door een plaatselijke vereniging. Het is een leuke bezigheid. En het is goed voor het trainen van de spieren, vooral de buikspieren. Woensdagavond had ik koorrepetitie. Donderdagavond was het volledige koor met hun gezin uitgenodigd door een koorlid. Vorige week zondag hadden we hun jubileummis gezongen. Als dank werden we uitgenodigd voor een hapje en een drinkje. Het was een prachtige avond, die we dankzij het mooie weer volledig buiten hebben doorgebracht. Vrijdagavond stond er niets op het programma. Zaterdagavond waren we uitgenodigd bij tante Nadine en nonkel Patrick om Pasen te vieren. Om 18u hadden we al afgesproken, want om 19u30 moesten Brecht en ik in de kerk zijn voor de paaswake. Brecht om de mis te dienen en ik om te zingen. En zondag werd volledig ingepalmd door bezoekjes aan familie ter gelegenheid van Pasen. Gelukkig hadden we vandaag (maandag) nog om uit te rusten. Alhoewel, we hebben vandaag de tuin aangepland, met de planten die zaterdag werden geleverd. Daarna hebben we nog een paar uur in de bureau gewerkt. Om de dag te eindigen had ik nog een bestuursvergadering van een plaatselijke vereniging.

En dan dat positief einde! Wel, we hebben een nieuwe kracht bij. Dinsdagavond kwam Davy polsen als we nog iemand konden gebruiken. Na wat weg-en-weergepraat voelden we aan dat het zou klikken. Vrijdag heeft hij dan het contract getekend. We zijn blij na een zoektocht van meer dan 6 maanden een nieuwe werkman bij te hebben. Nu hebben we opnieuw 6 mannen op de baan.

Vakantie

Hier is het volop vakantie-sfeer. Toch bij de kinderen. Ze mogen 's avonds wat langer opblijven. 's Morgens moeten ze toch mee met mij naar de zaak. Dat is om 7u30 opstaan en om 8u vertrekken. Ook voor ons is het een beetje vakantie. Onze wekker staat op 6u30 in plaats van 5u45. Dat is toch iets langer slapen. . Sinds de examens zijn ze allebei al ziek geweest. Brecht was vorige week woensdag ziek. Mathias had het eergisteren zitten. Hij stond op met 39,6°C koorts. Hij heeft heel de dag in de zetel gelegen. Tegen de avond begon zijn eten weer te smaken. Hij ging vroeg slapen en 's anderendaags was hij al veel beter. . We waren jammer genoeg niet thuis woensdagavond. We waren uigenodigd naar de opening van een varkensstal, waar wij de electrische installatie hebben gerealiseerd. Het is voor mij telkens leuk om het resultaat te zien. Ik heb hiervoor niet zo vaak de kans. We werden hartelijk onthaald en kregen drank, pizza en chocomousse a volonté. Het was goed georganiseerd. . Gisterenavond was ik ook niet vroeg thuis. Ik had al meer dan een week nieuwe werkkledij liggen voor onze werkmannen. Het was er nog niet van gekomen om die te verdelen per persoon (en dus per maat). Daar heb ik me gisteren mee bezig gehouden. Nu ligt alles netjes klaar :

Ze kunnen weer voor een tijdje weg met deze nieuwe lading. Per persoon is er : 1 body-warmer, 2 truien en 5 T-shirts, telkens met op de voorkant ons logo en op de achterkant onze naam en 'activiteiten'. Zo zijn ze weer allen in uniform.

Wat gaat de tijd snel

Al enkele malen had ik gedacht : dat moet ik eens op mijn blog zetten, maar het is er telkens niet van gekomen. En ondertussen zijn we al enkele weken verder. Wat gaat de tijd toch snel. Ik heb vaak het gevoel : wat heb ik vandaag eigenlijk gedaan, terwijl ik toch heel de dag bezig ben. Erika is vooral bezig met de achterstand van de facturen in te halen, maar helpt ook met andere administratieve taken. Vandaag staat in het teken van de gezinsbond van Zande. Gino en ik zitten samen in het bestuur van de gezinsbond. Vanavond is het Bondsfeest met daarbijhorend een "koetjesreeptombola". We verkopen koetjesrepen in plaats van tombolabonnetjes.

Op ieder koetjesreep staat een nummer. Voor vanavond hebben we weer meer dan 100 tombolaprijzen. In totaal zijn we met 56 personen vanavond, dus bijna iedereen zal gemiddeld 2 prijzen meehebben. Het ophalen van de tombolaprijzen is een groot werk. Iedereen doet zoveel mogelijk zaken in de buurt en vraagt als een tombolaprijs mogelijk is. Sommigen geven echte prijzen, andere geven waardebonnen. Wij vragen tombolaprijzen aan onze groothandels. Ook daar zitten vaak mooie prijzen bij. Het hele jaar door spaar ik al heel wat bijeen. Vaak, als we een grote hoeveelheid materiaal kopen, zit daar een gratis geschenk bij. Dat gaat dan in de "tombolakast". In het aanbod van vanavond zit : een haardroger, een frietpan, een MP-3 speler, een weegschaal, een croque-machine, heel wat schoonheidsproducten, een tuinstoel, heel wat DVD's, boeken, ... Het gaat vaak niet over de prijzen, maar vooral de ambiance die er mee gepaard gaat. Het wordt zeker en vast een leuke avond.

Morgen hebben we geen verplichtingen. We zullen weer voor een groot stuk van de dag bezig zijn in de bureau, maar toch ben ik van plan om op één of andere manier te genieten van het mooie weer. Misschien fietsen of wandelen, of gewoon genieten van onze tuin, we zullen wel nog zien.

O ja, nog even een correctie. In mijn vorige blog vermeldde ik dat we 200 liter water hadden in onze zonneboiler. Maar Gino heeft me op de vingers getikt. Het zijn er wel degelijk 400 liter. Ondertussen hebben we nog steeds genoeg warmte van de zon om ons water op te warmen, alhoewel ik eerlijkheidshalve wel moet toegeven dat ik 1 dag heb moeten douchen met een watertemperatuur van ongeveer 35°C. Dat was toch wat frisjes.

Lang leve de zon!

Ik heb deze morgen de verwarmingsinstallatie afgezet. Misschien zal het 's morgens en 's avonds nog wat fris zijn, maar dan kan ik hem snel terug aan zetten. Voor het warm water is het alvast niet meer nodig. De zon scheen deze week zo goed dat we telkens genoeg hebben met onze zonnepanelen om warm water te maken. Donderdag had de zon zo goed haar best gedaan dat we 200 liter water hadden van 75°C! Het is toch genieten van het mooie weer, maar in de bureau kan ik de ketel nog niet afzetten. In de namiddag heb ik geen verwarming meer nodig, maar 's morgens en 's avonds wel nog. Je kunt je ook niet warm werken aan die papieren hé. Het venster van de bureau is naar het noorden gericht, dus de zon kan het niet opwarmen. Nog eventjes geduld, totdat de warmte binnen zit.

Vorige zondag hebben we genoten van het zonnetje op ons terras. In de voormiddag hadden we op de bureau gewerkt. In de namiddag had Gino samen met de kinderen verder gewerkt aan onze zolder. Om 16u had ik koffie met koekjes klaarstaan bij onze nieuwe tuinbank. Zo gezellig samen genieten van de zon! Ontspannend!

Dat was een voorloper van een hele drukke week. Gelukkig is het weekend kalm. Zowel vrijdagavond als zaterdagavond zijn we vrij. Zondag (morgen) is er de jaarlijkse happening bij de groothandel, waar verschillende fabrikanten hun producten en nieuwigheden tonen in een mini-beurs. Tegen 16u worden we verwacht in Kortrijk voor de baby-borrel van Jana. Jana is het eerste achterkleinkind in de familie Annys. Ik kijk er al naar uit!

een lange dag

Gisteren was een lange dag. Mathias ging namelijk met school naar Londen. De bus vertrok om 5u30 in Brugge. Dat betekende dus om 4u30 opstaan en om 5u vertrekken. Die spreuk van ochtendstond ... vond ik plots niet meer zo interessant. De avond voordien geraakte ik maar om 11u in mijn bed, dus het was een korte nacht. Door de schrik om mij te overslapen, ben ik dan nog een paar keer wakker geweest tijdens de nacht. Mijn biologische klok heeft mij gewekt om 4u25 's morgens. Toch raar hé. Maar zo was ik op tijd wakker en is Mathias op tijd bij de bus geraakt. Tegen 6u was ik weer thuis. Zo kon ik rustig de tijd nemen om te douchen en wat aan de was te werken. Tegen 8u zat ik weer aan mijn bureau. Daar had ik het toch soms moeilijk om mij te concentreren. De vermoeidheid nam soms de overhand. Om 19u30 heb ik de bureau verlaten, want ik had boodschappen besteld die ten laatste 19u45 moesten opgehaald worden. Als ik terug was van het grootwarenhuis, was ook Gino aangekomen. Samen met Brecht hebben we dan de boodschappen weggestoken en het eten klaargemaakt. Echte vlaams kost : biefstuk friet met sla. Tegen 22u hebben we ons in de zetel geploft. Mathias zou om middernacht terug zijn, dus moesten we nog eventjes opblijven. Maar ik ben in slaap gevallen in de zetel. Om 23u15 kregen we bericht van Mathias dat we mochten vertrekken. Gino zou Mathias wel gaan ophalen. Ik wilde wel meegaan, als gezelschap, zo zou hij niet in slaap vallen, hé. Brecht wilde ook mee, want hij is graag op de baan. Dus zijn we met 3 vertrokken om Mathias op te halen. Mathias stond ons al op te wachten als we daar aankwamen. Mathias vertelde dat hij niet had geslapen op de bus, dus het was ook voor hem een lange dag. Tegen 12u30 's nachts waren we terug thuis, met 2 slapende kinderen op de achterbank... Het zijn geen schoolreizen meer zoals vroeger hé!

Pfff

Een mens zou er van beginnen blazen.

Wat is er allemaal gebeurd sinds 1 maart. Toch enkele belangrijke 'gebeurtenissen'.

Vorig blogje liet ik jullie al weten dat er een spannende dag in aantocht was. Op 1 maart is er namelijk een nieuwe kracht bij gekomen. Ditmaal geen arbeider om mee te gaan installeren, maar een iemand om mij bij te staan in de bureau. 1 maart is Erika bij ons aan de slag gegaan. De eerste dag was voor allebei een spannende dag. We zijn gestart met een tas koffie om eventjes het ijs te breken. Erika had een mandje paaseitjes mee voor haar nieuwe collega's. Zo was de eerste spanning er van af. Het zal toch een hele aanwinst zijn met een extra kracht. Gelukkig heeft Erika al ruim ervaring in de administratie. Het is wat wennen aan onze software en manier van werken, maar dat gaat vlot. Haar eerste werk was de befaamde lijst maken van de gereinigde CV ketels. Geen klein werkje. Ondertussen is ze vooral bezig met de facturatie. Zo krijg ik tijd om alle andere administratie in orde te maken.

Dat brengt me bijna naadloos naar het volgende puntje : de belastingscontrole. Door ziekte van de boekhouder was de controle een week uitgesteld. Het verschil met de vorige controle was dat ik mij volledig kon concentreren op de voorbereiding, doordat Erika de rest van de administratie in handen nam. Dat maakte dat ik niet extra lang heb moeten werken hierdoor. Toch was ik er niet gerust in. De eerste controleur stond zo'n 10 minuutjes te vroeg voor de deur. Al snel volgde zijn collega. De boekhouder stond me gelukkig bij met zijn bediende. Al vlug werd er van start gegaan met de controle. Alle vragen konden beantwoord worden. Alles kon aangetoond worden op papier. Tegen de middag had ik er een goed gevoel bij. Ook de controleurs vielen goed mee. Waarom heeft een mens daar toch altijd schrik voor, hé. Al bij al is alles goed afgelopen, alhoewel ik letterlijk gezweet heb. Tegen 15u was de controle voorbij. Ik heb daarna nog zo'n uurtje samengezeten met de boekhouder, om nog heel wat dingen te bespreken. Tegen 16u zat ik terug in Zevekote aan mijn bureau. Ik heb mijn restje energie moeten samenrapen om nog wat te werken. De fut en de goesting waren volledig weg. Toch heb ik nog facturen gecontroleerd en de betalingen voorbereid. Om 19u heb ik mijn bureau verlaten en ben ik nog eventjes binnengesprongen bij mijn schoonouders. Die avond was ik snel moe. Een dag belastingscontrole is toch vermoeiend!

Gisteren was ook een vermoeiende dag. Het begon nogal rustig. Een dag zoals een ander. Tot rond 18u plots enkele klanten belden met een probleem. Gino moest nog een klant helpen die geen warm water had en bij een andere klant een kortsluiting oplossen. Om 21u waren we thuis. We moesten nog beginnen met het bereiden van ons eten. Gelukkig had ik al de aardappelen geschild voor de frieten. Maar om 21u30 ging de telefoon opnieuw : Een varkensboer die problemen had met zijn voedersysteem. Gino heeft eerst gegeten en is daarna vertrokken. tegen 12u45 's nachts was hij terug thuis. Ik heb ondertussen de tafel klaargezet in de living, want vanavond hebben we bezoek. Onze kinderen zijn in januari een jaartje ouder geworden. Dit wordt vanavond in familiekring gevierd. Morgenochtend zal ik toch de wekker later zetten!

Drukke week

Het belooft een drukke week te worden. De hoofdreden is een aankomende belastingscontrole. Ja, ik hoor jullie al denken : weeral? Zo dachten wij ook toen we 2 weken geleden een brief kregen met de melding van een nieuwe controle. Het gaat nu over een ander boekjaar dan de vorige controle en het zijn andere personen van de dienst financiën. Ditmaal komen ze bij ons ter plaatse. Donderdagvoormiddag staan 2 controleurs voor de deur. Ik hoop dat het goed gaat. Een mens is toch altijd bang om iets verkeerd gedaan te hebben. Dat wil wel zeggen dat ik deze week weer heel wat papieren zal moeten klaarleggen. Deze namiddag heb ik een samenkomst met mijn boekhouder, zodat ik weet wat er allemaal moet voorbereid worden. Gelukkig zal de boekhouder er donderdag ook bij zijn.
Wat deze week ook moet aangepakt worden : de lijst van alle gecontroleerde CV-installaties van 2010. Iedereen is verplicht om jaarlijks of tweejaarlijks zijn verwarmingsinstallatie te laten controleren. Om dit te kunnen controleren vraagt de overheid aan alle installateurs om jaarlijks een lijst op te sturen. Dat is toch telkens weer een hele karwei. En dan wordt morgen ook nog een drukke en spannende dag, maar daarover lees je meer in mijn volgend blogje ...

Vorig weekend was het ook druk. Maar dan wel in het weggaan. Het begon eigenlijk donderdag al. Dan zijn we naar Batibouw getrokken. Door werken aan onze server konden we maar om 10u45 vertrekken. Ik was een beetje spijtig dat we wat laat waren vertrokken. We hadden toch wat file te verduren. Maar blijkbaar hadden de mensen die vroeger vertrokken waren een zware file moeten verwerken en waren niet veel voor ons toegekomen. Onze trektocht door de paleizen ging vlot. Tegen 20u30 waren we terug thuis. Vrijdagavond hadden we filmvoorstelling met onze vereniging. Het was weer kunst- en vliegwerk om er op tijd klaar te staan, zeker als de DVD-speler niet wil meewerken! Maar het was toch een ontspannende avond, met een komische film. Zaterdagnamiddag was het de beurt aan de kinderen. Met 36 kwamen ze naar de kinderfilm kijken. Tegen 19u30 moesten Gino en ik op het Elooi-feest van Zande zijn. Een avond waar ambiance altijd verzekerd is! En ten slotte was er zondagmiddag familiefeest. Tussenin hebben we natuurlijk nog wat werk verzet. Zondagvoormiddag had Gino zelfs nog een depannage en zondagavond zijn we nog voor 2 uurtjes achter ons computerscherm gekropen.

De dagelijkse gang van zaken

Hier loopt alles gewoon door. Het komt er wel eventjes niet van om facturen te maken. Ik moet de nodige papieren klaarleggen voor het boekhoudkantoor. Ook heb ik me weer bezig gehouden met het controleren van betalingen en ook met het uitvoeren van betalingen. Ik ben zo druk bezig met het papierwerk, dat ik er niet in slaag om de kinderen op tijd in hun bed te krijgen. Meestal geraken we maar aan tafel om 20u30 's avonds. Het is dan al vlug nog een uur voor ik thuis ben. Eenmaal thuis moet ik dan nog de vaat uitladen, in de vaatwas steken, de keuken nog wat opruimen en zo. Met nog het laatste beetje energie heb ik dan nog telkens wat aan de was gewerkt. Tegen 22u30 heb ik mij meestal voor de TV gezet. Gino werkt al de hele week tot 22u30 à 23u. Dat wil zeggen dat we niet voor 23u in ons bed geraken. En ja jullie raden het al : deze morgen hadden we ons bijna overslapen. Om 6u20 word ik wakker (wat normaal om 6u moet zijn). Gelukkig was Mathias al in de weer, maar die was ook nog maar pas op. In 10 minuten tijd moesten Mathias en Gino klaar zitten om te vertrekken. Oef! net op tijd gelukt. Ik had deze morgen gehoopt om de deurtjes van mijn keukenkasten onder handen te kunnen nemen, maar dat is niet gelukt. Eerst heb ik de propere was in de kast gestoken. Brecht vroeg om hem naar de bushalte te brengen, want hij moest een steen meenemen naar school en zijn boekentas woog heel veel. Brecht beloofde om dan wat met mij te helpen. Deal! Toen ik terugkwam van de bushalte had ik ongeveer nog 15 minuten. Het had geen zin om nog aan de keukenkasten te beginnen. Ik heb dan nog vlug een pot soepgroenten gesneden en al voorgestoofd. Zo had ik soep voor deze middag. Ik zal wel zien wanneer de keukenkasten aan de beurt komen.

Eindelijk

Het is (zoals ik had voorspeld) wat kalm geweest op mijn blog. De reden was mijn facturen-map. Maar ... ik ben eindelijk door mijn map 'gewerkt'. Dat wil zeggen dat ik van de A tot de Z alle werkbonnen en dergelijke heb verwerkt tot facturen. Het is exact 34 dagen na mijn eerste bericht over mijn facturenmap. Die zag er toen zo uit :

Dit is de pak papieren die uit de map werden genomen om er facturen van te maken. Natuurlijk letter per letter, gesorteerd per naam :

Niet weinig toch? Dit zijn in totaal 176 facturen geworden.

Nu vraagt iedereen zich natuurlijk af hoe mijn map er nu uit ziet. Ziehier het resultaat :

Volgens mij is er weinig verandering. De map is lichtjes gezakt. Gelukkig maar. Maar toch heel weinig. Dat wil dus zeggen dat ik de strijd niet mag opgeven, ik moet blijven doorgaan. In die 34 dagen zijn er natuurlijk ondertussen nieuwe documenten bijgekomen in de map.

Ik moet er ook eerlijk bij vertellen dat er nog wat werk is achtergebleven. Van deze bons kon ik (nog) geen factuur maken, omdat ik nog één en ander moest bespreken met Gino :

Toch ben ik blij en een beetje trots met mijn werk. Om mezelf toch wat te belonen, doe ik vandaag geen 'zwaar' werk meer. Ik ga nog wat post sorteren, klasseren en sorteren. En vanaf morgen gaan we er weer tegenaan! Hierbij sluit ik het hoofdstuk 'facturenmap' (voorlopig) af.

Personeelsnieuwjaarsfeest

Ik heb jullie nog niet verteld over ons personeelsnieuwjaarsfeest. Dat is doorgegaan zo'n 10 dagen geleden, op zaterdag 22 januari. Het is in de eerste plaats niet gemakkelijk om een datum vrij te krijgen. Na een rondvraag bleek in maart de eerste datum te zijn waarop iedereen vrij was. Tot plots, enkele dagen vooraf, bleek dat 22 januari toch vrij was. Zoals ieder jaar worden alle werknemers met gezin bij ons thuis uitgenodigd. Gino en ik maken een lekker feestmaaltijd voor hen klaar. Die zaterdag was er veel werk in het magazijn, gino kon niet meehelpen met het voorbereiden van het feest. Gelukkig heb ik wat hulp gekregen van de kinderen en was ik ruim op tijd klaar met het eten.

Het was een gezellige avond. Tijdens het aperitief geven we hun nieuwjaarscadeau. Dit jaar was het een werfradio voor de mannen en een glazen schaal met drijfkaarsen voor de dames. Na het uitdelen van de cadeaus gingen Gino en ik vlug naar de keuken om alles klaar te maken. Iedereen werd aan tafel gevraagd en we konden beginnen aan de maaltijd. Het was leuk en gezellig. Op het einde van de avond werd ons verteld dat ons cadeau nog onderweg was. We stelden ons geen vragen. Tot zondagmorgen een lieve dame voor de deur stond met een gigantische ontbijtmand, met de complimenten van ons personeel. Zo leuk en onverwacht! Ik zal proberen op te sommen wat er allemaal in zat : vers fruitsap, koffie, warme melk, chocoladelolly's om chocomelk te maken, champagne, donkerbruin brood, pistolets, een brochette met chocoladebroodje, croissant en suisse, vers fruit, chocoladereep, pralines, gerookte zalm, kaas, salami, preparé, hesp, yoghurt en ik ben vast wel nog iets vergeten. We kregen toch niet alles in 1 keer op. Zondagavond hebben we er nog een maaltijd van kunnen maken. Aan onze werkmakkers : nogmaals bedankt, het heeft heel zeker gesmaakt!

Update facturatiemap

Ik blijf "vechten" met mijn facturen-map. Het ziet er nog niet beter uit. Hij is nog niet platter geworden. Toch heb ik dit jaar al in totaal 100 facturen gemaakt, sinds mijn eerste berichtje 3 weken geleden heb ik 88 facturen gemaakt, wat niet slecht is hé. Er komen natuurlijk dagelijks papieren bij in de map : werkbons, kopies van leveringsbons, orderbevestigingen, ... De inkomende stroom papieren is blijkbaar gelijk aan de uigaande .... Ik blijf ervoor gaan ...

Er zijn er 2 jarig ...

Vorige week was Brecht jarig. 13 jaar! Bij ons wordt dat gevierd met een avondmaal gekozen door de jarige. Brecht heeft gewone kost gekozen, maar vooral veel werk : kippefilet met verse champignonsaus, bloemkool met witte saus in de oven en puree, ook liefst in de oven. Het was wel een lekkere maaltijd. We eten dan ook niet op de zaak, maar thuis. De kinderen kunnen daar echt van genieten om thuis te eten.

Vandaag hebben we ook een jarige : Mathias. Mathias wordt vandaag 16 jaar! Een belangrijke leeftijd in het leven van een puber. Ik herinner mij nog de dag dat ik 16 werd. Ik voelde me half-volwassen. Voorlopig staat op het menu balletjes in tomatensaus met puree. Misschien verandert dit nog, want ik zal Mathias laten kiezen bij de slager.

En nu ga vlug opnieuw aan de slag : facturen maken, natuurlijk.

Update map

We zijn nu 2 weken verder. Mijn map ziet er niet platter of magerder uit. Ik had graag een foto gepost met een dunne map, maar dat zal ik nog eventjes uitstellen. Ik kan evengoed dezelfde foto hier plaatsen, er is weinig of geen verschil. Ik heb wel al 50 facturen gemaakt in die 2 weken, dus ik heb niet stilgezeten. Er zaten natuurlijk veel kleine maar ook een paar grote facturen in. Sommigen weten dat ik alfabetisch werk. Momenteel zit ik aan de letter K. Dus ik zit ook maar 10 letters ver in het alfabet.

Tot zover de korte update. En nu ga ik ... facturen maken ... :)

Mijn map

Ziehier mijn map 'te maken facturen'.

Als het wat stiller is op mijn blog zal het vooral door die map zijn. Ik heb mij voorgenomen die binnen 2 weken minimum tot de helft te brengen.

Hoe is die map zo dik kunnen worden? Ik stel mij die vraag toch. Tegen het einde van het jaar is er natuurlijk heel wat ander papierwerk te doen, zoals de stocktelling, het kasboek afwerken, nieuwe lijsten maken, ... Tussen kerst en nieuw zijn we toch wat ziek geweest, waardoor ik toch minder productief was, mag ik wel zeggen. Maar ik ben strijdlustig : die map moet vermageren!

Ondertussen probeer ik het huishouden ook weer op rails te krijgen. Door ons kerstfeest heb ik de rest wat laten liggen, zoals de was bijvoorbeeld. Sinds gisterenavond ben ik weer mee met de was. Enkel de berging vertoont nog sporen van het kerstfeest, dat moet nog wat opgeruimd worden. Tegen eind volgende week moet dat wel lukken.

Eergisteren heb ik eventjes de zaak verlaten om te gaan shoppen. De kinderen konden wel wat kleren gebruiken. Ik had gevraagd aan Gino om zo snel mogelijk in de namiddag de winkel over te nemen. Tegen 4u was Gino daar. Ik ben snel mijn auto ingesprongen en heb naar de 2 winkels kunnen gaan waar Mathias en Brecht toch meest hun keuze kunnen vinden. Ze kunnen alleszins de rest van de winter door met hun nieuwe kleren. Het moest snel gaan, maar het is gelukt.