Pfff

Een mens zou er van beginnen blazen.

Wat is er allemaal gebeurd sinds 1 maart. Toch enkele belangrijke 'gebeurtenissen'.

Vorig blogje liet ik jullie al weten dat er een spannende dag in aantocht was. Op 1 maart is er namelijk een nieuwe kracht bij gekomen. Ditmaal geen arbeider om mee te gaan installeren, maar een iemand om mij bij te staan in de bureau. 1 maart is Erika bij ons aan de slag gegaan. De eerste dag was voor allebei een spannende dag. We zijn gestart met een tas koffie om eventjes het ijs te breken. Erika had een mandje paaseitjes mee voor haar nieuwe collega's. Zo was de eerste spanning er van af. Het zal toch een hele aanwinst zijn met een extra kracht. Gelukkig heeft Erika al ruim ervaring in de administratie. Het is wat wennen aan onze software en manier van werken, maar dat gaat vlot. Haar eerste werk was de befaamde lijst maken van de gereinigde CV ketels. Geen klein werkje. Ondertussen is ze vooral bezig met de facturatie. Zo krijg ik tijd om alle andere administratie in orde te maken.

Dat brengt me bijna naadloos naar het volgende puntje : de belastingscontrole. Door ziekte van de boekhouder was de controle een week uitgesteld. Het verschil met de vorige controle was dat ik mij volledig kon concentreren op de voorbereiding, doordat Erika de rest van de administratie in handen nam. Dat maakte dat ik niet extra lang heb moeten werken hierdoor. Toch was ik er niet gerust in. De eerste controleur stond zo'n 10 minuutjes te vroeg voor de deur. Al snel volgde zijn collega. De boekhouder stond me gelukkig bij met zijn bediende. Al vlug werd er van start gegaan met de controle. Alle vragen konden beantwoord worden. Alles kon aangetoond worden op papier. Tegen de middag had ik er een goed gevoel bij. Ook de controleurs vielen goed mee. Waarom heeft een mens daar toch altijd schrik voor, hé. Al bij al is alles goed afgelopen, alhoewel ik letterlijk gezweet heb. Tegen 15u was de controle voorbij. Ik heb daarna nog zo'n uurtje samengezeten met de boekhouder, om nog heel wat dingen te bespreken. Tegen 16u zat ik terug in Zevekote aan mijn bureau. Ik heb mijn restje energie moeten samenrapen om nog wat te werken. De fut en de goesting waren volledig weg. Toch heb ik nog facturen gecontroleerd en de betalingen voorbereid. Om 19u heb ik mijn bureau verlaten en ben ik nog eventjes binnengesprongen bij mijn schoonouders. Die avond was ik snel moe. Een dag belastingscontrole is toch vermoeiend!

Gisteren was ook een vermoeiende dag. Het begon nogal rustig. Een dag zoals een ander. Tot rond 18u plots enkele klanten belden met een probleem. Gino moest nog een klant helpen die geen warm water had en bij een andere klant een kortsluiting oplossen. Om 21u waren we thuis. We moesten nog beginnen met het bereiden van ons eten. Gelukkig had ik al de aardappelen geschild voor de frieten. Maar om 21u30 ging de telefoon opnieuw : Een varkensboer die problemen had met zijn voedersysteem. Gino heeft eerst gegeten en is daarna vertrokken. tegen 12u45 's nachts was hij terug thuis. Ik heb ondertussen de tafel klaargezet in de living, want vanavond hebben we bezoek. Onze kinderen zijn in januari een jaartje ouder geworden. Dit wordt vanavond in familiekring gevierd. Morgenochtend zal ik toch de wekker later zetten!