Vrijdag had Mathias geen school en was hij samen met mij op de zaak. Dat kwam goed uit, want er was in de namiddag een carnavalstoet in de school van Brecht. De school ligt op een paar honderd meters van de zaak. Zo kon ik Mathias alleen laten in de zaak. Als er een probleem was, dan stond ik in geen tijd terug in de zaak. Zo gebeurde het ook. Er kwam een klant materiaal halen die Mathias niet wist liggen. Gelukkig was de stoet al voorbij en kon ik vlug terug.
Na de stoet mochten de kinderen naar huis komen. Brecht en ik, samen met Brecht's meter, zijn dan vertrokken om Brecht zijn communiekleren te kopen. Ik kreeg al schrik niets meer te vinden, want iedereen had blijkbaar al zijn kleren en ik kreeg hier en daar te horen dat er niet veel keuze meer was. Toch heeft Brecht vrij snel zijn keuze gevonden. Ik ben blij dat ik daar niet meer moet aan denken. De rest van de 'regelingen' zijn niet zo dringend.
Gisteren, zondag, was het valentijn. In ons dorp heb je verschillende restaurants. Die zaten blijkbaar redelijk volboekt, zagen we in het voorbij rijden. Onze valentijn zag er anders uit. Wij hebben samen op de bureau gewerkt. Er lagen verschillende werkjes klaar, die niet zo gemakkelijk waren. Die doen we liefst de zondag, zo worden we niet gestoord. We zijn gestart om 9u30. Voor het middageten zijn we wel naar huis gereden. Daarna zijn we terug naar de zaak gereden en hebben we doorgewerkt tot 19u. Dan was ons kaarsje toch bijna uit. We hadden er zowat genoeg van. Toch ben ik blij dat we onze zondag hiervoor hebben opgeofferd. Er is heel wat werk geschoven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten