Ik weet dat ik jullie, lezers, wat verwaarloos, maar het zijn drukke tijden voor het ogenblik. We zitten bijna geen enkele avond voor middernacht in ons bed. Maar ons werk loont. De toonzaal is bijna volledig af. Er moet nog 1 badkamermeubeltje geplaatst worden, dat wordt morgen geleverd. Bij het ander badkamermeubeltje was de spiegelkast niet geleverd. Dat hebben we vandaag ontvangen.
De tafel die moest geschilderd worden staat er ook, met een nieuw structuur-verlichting er boven. Nu is het mijn taak om die tafel te 'vullen'. Ik heb al heel wat ideetjes van materialen die er op moeten komen. Maar voorlopig heb ik niet genoeg om de tafel volledig te vullen. Ik moet nog het één en ander bestellen. De bijkomende rekken zijn ook geplaatst. Dat hebben Gino en ik vrijdagavond gedaan. Ook deze moeten gevuld worden. Dat wordt mijn werk voor deze namiddag : de toonzaal aankleden.
Dit weekend zijn we al goed gestart met alles eens grondig te kuisen. Er is al een gedeelte geschuurd. De rest is voor vrijdag. Donderdag wordt de laatste hand gelegd aan de toonzaal.
Het reuzegroot spandoek is ook al geleverd, en het is prachtig. We zullen het vrijdag aan ons gebouw hangen. Ik zie het al een beetje voor me, en ik denk echt dat het mooi zal worden. Een blikvanger voor ons gebouw.
Zo komt alles op zijn pootjes terecht.
dinsdag 30 juni 2009
dinsdag 23 juni 2009
De laatste loodjes
"De laatste loodjes wegen het zwaarst", zegt het spreekwoord. Zo hebben wij een paar loodjes die beginnen te wegen. De kinderen zijn bezig met hun laatste dagen examens. Brecht is er vandaag van af. Die zal doodgelukkig thuiskomen. Mathias heeft donderdag zijn laatste examen. Ook voor hem begint het te vermoeien, heb ik gisteren gezien. Het zijn z'n laatste dagen in zijn school. Volgend jaar volgt hij een volledig andere richting in een school in Brugge. Het zal een hele aanpassing zijn.
Ook bij Gino en mij beginnen er loodjes te wegen. Vooral deze met de naam opendeur. De uitnodigingen zijn klaar en werden zaterdag geleverd. Zondagavond kregen we spontaan hulp om alles in omslagen te steken. Samen met de kinderen waren we met 10 personen hieraan bezig. Het was gezellig en zo was dit 'groot' werk in een mum van tijd geklaard. Nog eens een welgemeende bedanking aan de helpers. Gisterenavond hebben Gino en ik nog eens een laatste controle gedaan van de adressen en de enveloppen dichtgekleefd. Het was middernacht toen we de laatste enveloppe dichtkleefden. Vandaag kan dit dus ook naar de post.
Mijn schilderwerken hebben wat vertraging. Ik wil dit vooral 's avonds doen, maar ben ook niet iedere avond vrij deze week. Mijn nieuwe streefdoel is dat de tafel vrijdagavond klaar is.
Enkele weken geleden heb ik jullie ook verteld dat we het gebouw een andere look wilden geven. De mensen die hier vaak voorbijrijden, zullen gezien hebben dat er al een buizenstel aan ons gebouw hangt. Neen, dit is geen dakterras. Het is de bedoeling om een reuzegroot spandoek te plaatsen. Ik heb de finale proefdruk deze morgen goedgekeurd. Het zal mooi zijn! De toonzaal ook al heel wat veranderd. Zo geraken we er toch beetje bij beetje. We tellen af ...
Ook bij Gino en mij beginnen er loodjes te wegen. Vooral deze met de naam opendeur. De uitnodigingen zijn klaar en werden zaterdag geleverd. Zondagavond kregen we spontaan hulp om alles in omslagen te steken. Samen met de kinderen waren we met 10 personen hieraan bezig. Het was gezellig en zo was dit 'groot' werk in een mum van tijd geklaard. Nog eens een welgemeende bedanking aan de helpers. Gisterenavond hebben Gino en ik nog eens een laatste controle gedaan van de adressen en de enveloppen dichtgekleefd. Het was middernacht toen we de laatste enveloppe dichtkleefden. Vandaag kan dit dus ook naar de post.
Mijn schilderwerken hebben wat vertraging. Ik wil dit vooral 's avonds doen, maar ben ook niet iedere avond vrij deze week. Mijn nieuwe streefdoel is dat de tafel vrijdagavond klaar is.
Enkele weken geleden heb ik jullie ook verteld dat we het gebouw een andere look wilden geven. De mensen die hier vaak voorbijrijden, zullen gezien hebben dat er al een buizenstel aan ons gebouw hangt. Neen, dit is geen dakterras. Het is de bedoeling om een reuzegroot spandoek te plaatsen. Ik heb de finale proefdruk deze morgen goedgekeurd. Het zal mooi zijn! De toonzaal ook al heel wat veranderd. Zo geraken we er toch beetje bij beetje. We tellen af ...
woensdag 17 juni 2009
Voorbereiding open deur weekend
Er komt toch heel wat bij kijken, bij een opendeur, zeker als je vanalles wil veranderen in het bedrijf. Ik heb zelfs een planning gemaakt om geen details te vergeten. Maar het begint vorm te krijgen. De toonzaal is geschilderd. Ik vind het resultaat mooi. Het is in een bleke kleur geschilderd met een gekleurde band erdoor. De tafels die in de toonzaal zullen komen, moeten nog geschilderd worden. Die zal ik zelf doen. Ik had die graag tegen dit weekend geschilderd, zodat ik al kan denken hoe ik alles zal indelen. Ik hoop dat de toonzaal er tegen volgende week min of meer afgewerkt zal uitzien.
Het magazijn hebben we ook heringedeeld. Het buizen- en kabelrek hebben een nieuwe plaats gekregen. We hebben nog een buizenrek bijgeplaatst, zodat de PVC buizen binnen kunnen liggen.
Vanaf zondag wordt alles opgeruimd en opgekuist. Alhoewel we iedere zondag de zaak komen kuisen en het magazijn om de 2 à 3 weken met water wordt gereinigd, zijn er toch nog hoekjes of kantjes die niet perfect proper zijn. Er zijn altijd hoekjes waar je niet direct tijd voor vrij maakt om die op te ruimen. Dit is nu de perfecte gelegenheid om alles perfect proper te krijgen.
Nog 2,5 weken ...
Het magazijn hebben we ook heringedeeld. Het buizen- en kabelrek hebben een nieuwe plaats gekregen. We hebben nog een buizenrek bijgeplaatst, zodat de PVC buizen binnen kunnen liggen.
Vanaf zondag wordt alles opgeruimd en opgekuist. Alhoewel we iedere zondag de zaak komen kuisen en het magazijn om de 2 à 3 weken met water wordt gereinigd, zijn er toch nog hoekjes of kantjes die niet perfect proper zijn. Er zijn altijd hoekjes waar je niet direct tijd voor vrij maakt om die op te ruimen. Dit is nu de perfecte gelegenheid om alles perfect proper te krijgen.
Nog 2,5 weken ...
vrijdag 12 juni 2009
Burgerplicht
Het is alweer bijna een week geleden. De tijd gaat zo snel.
Zondag was het verkiezingsdag. Ik werd opgeroepen om te helpen tellen. Ik vond dit niet zo leuk, maar had me er maar bij neergelegd. Bij de vorige verkiezingen was ik ook opgeroepen, maar dan als plaatsvervangend bijzitter. Ditmaal stond 'plaatsvervangend' er niet bij. Om 15u30 moest ik aanwezig zijn. Ik was bewust op tijd gekomen, met het idee : hoe eerder we er aan beginnen, hoe vlugger we thuis zijn. We mochten blijkbaar nog niet in het lokaal (het was een refter van een school) omdat nog niet alle voorzitters aanwezig waren. Na ongeveer 10 min. mochten we binnen. Aan onze tafel stonden een voorzitter, een secretaresse, nog 2 bijzitters en 3 plaatsvervangende bijzitters. Er was nog 1 bijzitter te kort. Die kwam rond 15u45 aan. De plaatsvervangende mochten vertrekken. We konden er aan beginnen. Eerst moesten alle stembrieven geteld worden, om te controleren als ze in het stemlokaal correct geteld werden. Daarna moesten alle stembrieven per partij worden gesorteerd. We hadden ongeveer 1700 stembrieven te verwerken. De volgende stap was de stembrieven per partij tellen en de ongeldige en blanco's apart houden. Hier liep het eventjes fout, de telsom klopte niet. Ook niet na alle partijen een tweede maal geteld te hebben. De voorzitter besliste om toch door te gaan en de fout zou onderweg wel uitkomen. Dan moesten de stembrieven per partij nogmaals in 4 verschillende stapels gelegd worden : kopstemmen, titularissen, opvolgers en titularissen+opvolgers. Het volgende was de kopstemmen tellen. En dan kwam het leukste werk : turven. Per naamstem moest een streepje gezet worden naast de naam. Heel belangrijk natuurlijk voor de mensen die op de lijst staan, maar dit was een groot werk. Het minst leuk vond ik de stembrieven waarvan alle bolletjes van 1 partij waren gekleurd. Deze procedure moest uiteraard voor alle partijen gebeuren. Omstreeks 21u was alles geteld. De fout van in het begin was inderdaad ondertussen uitgekomen. Alles klopte, zei de voorzitter. Met deze resultaten moest de voorzitter naar het gemeentehuis om alles in te geven in de computer. Dat duurde meer dan een uur, want heel wat telbureau's waren op hetzelfde moment klaar met tellen, wat een file van voorzitters teweegbracht. Wij, bijzitters, moesten wachten tot de voorzitter terug was. Ondertussen zagen we een andere voorzitter terugkomen aan zijn tafel met de boodschap dat er iets niet klopte. Er moest 1 partij herteld worden. Eventjes later nog een tafel die de pakken opnieuw opendeed om te hertellen. Dat zag er niet zo belovend uit. Ook onze voorzitter kwam na meer dan een uur met de boodschap dat er een fout in zat. We zagen het eventjes niet zitten, maar toen hij vertelde dat de fout bij een kleine partij zat, begonnen we vlug die pak te zoeken. Na 2 minuten hadden we gelukkig de fout gevonden. De voorzitter vertrok opnieuw naar het gemeentehuis. Na 20 minuten was hij terug met het verlossend nieuws dat het klopte. Ondertussen waren al verschillende tafels leeg. We moesten nog alles inpakken in 3 verschillende pakken. We waren eindelijk klaar! Om 23u was ik thuis. Ik heb mijn burgerplicht volbracht, ben blij het eens meegemaakt te hebben, maar 1x is genoeg. Ik hou mijn hart vast voor volgende verkiezingen. Ik hoop dat ze nu een andere belg deze ervaring laten opdoen.
Zondag was het verkiezingsdag. Ik werd opgeroepen om te helpen tellen. Ik vond dit niet zo leuk, maar had me er maar bij neergelegd. Bij de vorige verkiezingen was ik ook opgeroepen, maar dan als plaatsvervangend bijzitter. Ditmaal stond 'plaatsvervangend' er niet bij. Om 15u30 moest ik aanwezig zijn. Ik was bewust op tijd gekomen, met het idee : hoe eerder we er aan beginnen, hoe vlugger we thuis zijn. We mochten blijkbaar nog niet in het lokaal (het was een refter van een school) omdat nog niet alle voorzitters aanwezig waren. Na ongeveer 10 min. mochten we binnen. Aan onze tafel stonden een voorzitter, een secretaresse, nog 2 bijzitters en 3 plaatsvervangende bijzitters. Er was nog 1 bijzitter te kort. Die kwam rond 15u45 aan. De plaatsvervangende mochten vertrekken. We konden er aan beginnen. Eerst moesten alle stembrieven geteld worden, om te controleren als ze in het stemlokaal correct geteld werden. Daarna moesten alle stembrieven per partij worden gesorteerd. We hadden ongeveer 1700 stembrieven te verwerken. De volgende stap was de stembrieven per partij tellen en de ongeldige en blanco's apart houden. Hier liep het eventjes fout, de telsom klopte niet. Ook niet na alle partijen een tweede maal geteld te hebben. De voorzitter besliste om toch door te gaan en de fout zou onderweg wel uitkomen. Dan moesten de stembrieven per partij nogmaals in 4 verschillende stapels gelegd worden : kopstemmen, titularissen, opvolgers en titularissen+opvolgers. Het volgende was de kopstemmen tellen. En dan kwam het leukste werk : turven. Per naamstem moest een streepje gezet worden naast de naam. Heel belangrijk natuurlijk voor de mensen die op de lijst staan, maar dit was een groot werk. Het minst leuk vond ik de stembrieven waarvan alle bolletjes van 1 partij waren gekleurd. Deze procedure moest uiteraard voor alle partijen gebeuren. Omstreeks 21u was alles geteld. De fout van in het begin was inderdaad ondertussen uitgekomen. Alles klopte, zei de voorzitter. Met deze resultaten moest de voorzitter naar het gemeentehuis om alles in te geven in de computer. Dat duurde meer dan een uur, want heel wat telbureau's waren op hetzelfde moment klaar met tellen, wat een file van voorzitters teweegbracht. Wij, bijzitters, moesten wachten tot de voorzitter terug was. Ondertussen zagen we een andere voorzitter terugkomen aan zijn tafel met de boodschap dat er iets niet klopte. Er moest 1 partij herteld worden. Eventjes later nog een tafel die de pakken opnieuw opendeed om te hertellen. Dat zag er niet zo belovend uit. Ook onze voorzitter kwam na meer dan een uur met de boodschap dat er een fout in zat. We zagen het eventjes niet zitten, maar toen hij vertelde dat de fout bij een kleine partij zat, begonnen we vlug die pak te zoeken. Na 2 minuten hadden we gelukkig de fout gevonden. De voorzitter vertrok opnieuw naar het gemeentehuis. Na 20 minuten was hij terug met het verlossend nieuws dat het klopte. Ondertussen waren al verschillende tafels leeg. We moesten nog alles inpakken in 3 verschillende pakken. We waren eindelijk klaar! Om 23u was ik thuis. Ik heb mijn burgerplicht volbracht, ben blij het eens meegemaakt te hebben, maar 1x is genoeg. Ik hou mijn hart vast voor volgende verkiezingen. Ik hoop dat ze nu een andere belg deze ervaring laten opdoen.
donderdag 4 juni 2009
Examenstress en zelfstandige kinderen
Examenstress
De examenstress begint te komen. De examens zijn nog een 2-tal weken verwijderd, maar de voorbereidingen moeten er al zijn. Mathias is al heel wat vakken aan het 'voor-studeren'. Alhoewel ik hem vaak moet aansporen om er aan te beginnen. Brecht kwam gisteren ook al met een examenplanning. Hij moest een planning maken wanneer hij wat zou studeren en hij wou zo graag dat ik daar aan meehielp. Op zo'n momenten ben ik blij dat de kinderen na school bij mij zijn, ik kan ze helpen wanneer het nodig is. Tijdens zo'n examenperiode steek ik vaak zoveel tijd in de kinderen, dat ik nog weinig bureau-werk doe. Ik betrap mezelf er vaak op dat ik , tijdens de examens, bijna niets gedaan heb tussen 16u en 19u, behalve lessen opvragen, uitleg geven, enz. Maar ik vind het leuk. Als kind droomde ik er van om leerkracht te worden, en op zo'n momenten komt mijn droom dan toch een heel klein beetje uit.
Zelfstandige kinderen
Gisterenavond moest ik voor een klein uurtje weg. Ik had niets voorzien van eten, dan is macaroni vaak de oplossing. Toen we thuis kwamen, wilde Mathias de witte saus maken. Ik heb vlug de hesp gesneden en het water opgezet. De saus was klaar toen ik moest vertrekken. De spaghetti (bij gebrek aan macaroni) moesten de kinderen nog koken.
Toen ik terug thuis kwam, waren ze nog aan het eten. Maar als ik in de pot van de saus keek, was die ... leeg. Ze waren eventjes vergeten dat papa en mama ook nog moeten eten. Gelukkig had ik nog spaghettisaus in de diepvries zitten. Eerst was ik kwaad op mijn kinderen, maar achteraf bedacht ik dat ik heel zelfstandige kinderen heb. Ze hebben bijna volledig zelf het eten klaar gemaakt, de tafel gedekt en beginnen eten. Ze trekken hun plan!
De examenstress begint te komen. De examens zijn nog een 2-tal weken verwijderd, maar de voorbereidingen moeten er al zijn. Mathias is al heel wat vakken aan het 'voor-studeren'. Alhoewel ik hem vaak moet aansporen om er aan te beginnen. Brecht kwam gisteren ook al met een examenplanning. Hij moest een planning maken wanneer hij wat zou studeren en hij wou zo graag dat ik daar aan meehielp. Op zo'n momenten ben ik blij dat de kinderen na school bij mij zijn, ik kan ze helpen wanneer het nodig is. Tijdens zo'n examenperiode steek ik vaak zoveel tijd in de kinderen, dat ik nog weinig bureau-werk doe. Ik betrap mezelf er vaak op dat ik , tijdens de examens, bijna niets gedaan heb tussen 16u en 19u, behalve lessen opvragen, uitleg geven, enz. Maar ik vind het leuk. Als kind droomde ik er van om leerkracht te worden, en op zo'n momenten komt mijn droom dan toch een heel klein beetje uit.
Zelfstandige kinderen
Gisterenavond moest ik voor een klein uurtje weg. Ik had niets voorzien van eten, dan is macaroni vaak de oplossing. Toen we thuis kwamen, wilde Mathias de witte saus maken. Ik heb vlug de hesp gesneden en het water opgezet. De saus was klaar toen ik moest vertrekken. De spaghetti (bij gebrek aan macaroni) moesten de kinderen nog koken.
Toen ik terug thuis kwam, waren ze nog aan het eten. Maar als ik in de pot van de saus keek, was die ... leeg. Ze waren eventjes vergeten dat papa en mama ook nog moeten eten. Gelukkig had ik nog spaghettisaus in de diepvries zitten. Eerst was ik kwaad op mijn kinderen, maar achteraf bedacht ik dat ik heel zelfstandige kinderen heb. Ze hebben bijna volledig zelf het eten klaar gemaakt, de tafel gedekt en beginnen eten. Ze trekken hun plan!
woensdag 3 juni 2009
Nieuwe camionette
We hebben een nieuwe camionette, of in het mooi nederlands : bestelwagen. We hebben hem al een tijdje. We hadden jammer genoeg geen tijd om hem in te richten. Een bestelwagen koop je leeg, hé. Daar moeten dan nog rekken in gemaakt worden. Er bestaan firma's die dat doen, in mooie metalen kasten en laden, maar dat is heel duur. Wij kopen telkens een paar ladenkasten van die firma en bouwen die dan in. De rekken zijn voor de rest allemaal in hout gemaakt. Daar kruipt heel wat tijd in, want het moet ook allemaal goed bedacht worden wat waar komt. Er moet ook rekening gehouden worden met het gewicht, dat het niet te veel wordt en dat het links en rechts gelijk verdeeld is. Het is een grote bestelwagen met een vierkante laadbak en een laadbrug (een lift). Deze zal gebruikt worden voor het plaatsen van sanitair en verwarmingsketels. Voor 1 onderdeeltje ben ik verantwoordelijk, namelijk de belettering van de bestelwagen. Ik heb al een ontwerp gemaakt en besproken met de 'beletteraar'. Het zal mooi worden. Bij de aankoop van onze eerste camionette stond ik er op dat het een gekleurde zou zijn. Mijn redenering was : iedereen rijdt met een witte, als je wil opvallen moet je een gekleurde nemen. Gino heeft dan finaal voor bordeaux gekozen. De tweede camionette was ook bordeaux. De 2 volgende camionetten kwamen van een overname en waren wit en blauw. We hebben eventjes getwijfeld om deze te laten herspuiten in bordeaux, maar wegens de kostprijs hebben we dit niet gedaan. Nu we aan het uitkijken waren naar een nieuwe camionette zou dit ook één worden in bordeaux. We zijn echter gevallen op een toonzaalmodel, ja hoor, in het wit. Nu wil ik er op één of andere manier ons bordeaux kleur toch in verwerken. Ik hoop dat deze ook volledig klaar is tegen de opendeurdag. Het zou toch een pronkstuk zijn. Ik zal zo vlug mogelijk een foto op mijn blog plaatsen.
Voor deze bestelwagen heb je een rijbewijs C nodig. Nu is het zo dat niet iedere werknemer een C-rijbewijs bezit, inclusief de persoon wie er mee zal mogen rondrijden. Dat betekende dus rijlessen, zowel theoretisch en praktisch voor 3 personen. Deze vallen natuurlijk tijdens de werkuren, wat voor extra werkregeling zorgde. Gelukkig is het allemaal vlot verlopen.
Voor deze bestelwagen heb je een rijbewijs C nodig. Nu is het zo dat niet iedere werknemer een C-rijbewijs bezit, inclusief de persoon wie er mee zal mogen rondrijden. Dat betekende dus rijlessen, zowel theoretisch en praktisch voor 3 personen. Deze vallen natuurlijk tijdens de werkuren, wat voor extra werkregeling zorgde. Gelukkig is het allemaal vlot verlopen.
Abonneren op:
Posts (Atom)