Vandaag is de eerste zieke van deze winter gevallen in ons gezin. Mathias heeft het nogal zwaar te pakken. Het verdict is een zware bronchitis. Hij heeft hoge koorts en hoest heel hard. Volgens de dokter kan het een week duren vooraleer hij terug naar school kan. We zullen zien. Op zo'n moment ben ik toch weer blij zelfstandige te zijn. Mathias ligt voorlopig hier in de zaak in een zetel te slapen. Wat doe je anders met een 15-jarige (bijna toch) jongen die ziek is, als je gaat werken?
De dagen en weken hebben ondertussen weer hun gewone routine aangenomen. 's Morgens vroeg opstaan, wat huishouden doen, rond 8u naar de zaak en rond 19u30-20u terug naar huis. Ook in het huishouden heb ik opnieuw het juiste ritme gevonden. Alles was een beetje aan het slabakken in de kerstvakantie.
Gino is deze morgen wel wat later naar de zaak vertrokken. Zowel zaterdag als deze morgen moest hij een dringende herstelling uitvoeren. We werden telkens wakker gebeld om 3u30 door de desbetreffende firma. Het is een firma die om 3u 's morgens begint. Door de panne konden ze niets doen en stond het personeel te wachten. Leuk of niet, dan moet Gino er uit om de panne op te lossen. Deze morgen was hij om 5u30 terug thuis en heeft hij nog een goed uur geslapen. Ik zou Mathias wel naar de bus brengen, maar dat bleek een beetje later niet nodig te zijn. Met zo'n koorts kon hij niet naar school gaan. Gino is tegen 7u30 naar de zaak gegaan.
Ik ben nog steeds bezig met het oude jaar af te sluiten, boekhoudkundig gezien dan toch. Ik heb dit jaar nog geen factuur kunnen maken, doordat ik de andere zaken in orde moet brengen. Ik hoop toch deze week opnieuw te kunnen starten met het maken van facturen. Mijn map 'te maken facturen' wordt er niet magerder op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten