Als de ziektekiemen in huis zijn ...

... dan maken ze vaak nog slachtoffers.

De volgende in de rij was ikzelf. Ik voelde mij dinsdagmorgen niet zo best en nam een pijnstiller. Maar al tegen de middag voelde ik dat het niet echt verbeterde. Om 16u heb ik Gino opgebeld om niet te lang meer weg te blijven, ik voelde me echt niet lekker. Ik reed rechtstreeks van de zaak naar de dokter. Daar bleek waarom ik mij niet lekker voelde. Ik had 39,9°C koorts. Met een waslijst aan medicijnen kreeg ik het bevel om snel iets te nemen om de koorts te doen zakken en mij onder een dekentje te installeren.

Mathias was heel de dag alleen gebleven. Ik heb mij maar bij hem in de zetel genesteld. Ik had echter niet gedacht dat de bronchitis zo lang zou blijven hangen. Gisteren (vrijdag)namiddag ben ik voor de eerste keer weer naar de zaak komen werken.

Doordat ik niet op kantoor was, moest Gino de zaak openhouden. Hij heeft heel wat afspraken verzet en de werkmannen verwittigd dat hij niet met materiaal kon komen. Het is gelukkig allemaal vlot verlopen. Donderdagavond moest ik wel eventjes overnemen vanaf 17u. Deze afspraak kon hij absoluut niet verzetten. Om 18u30 kon ik terug naar huis. Ik voelde me tegen dan gelukkig al beter, maar de koorts was nog niet weg. Vanmorgen ben ik toch weer op een normaal uur opgestaan en probeer ik weer in het normaal ritme te komen, alhoewel ik nog moe ben. Alsof ik nog niet genoeg geslapen heb ...