Op business trip

Mathias was trots om te kunnen vertellen dat zijn papa en mama op 'business trip' waren. We waren uitgenodigd in het buitenland om een opleiding met fabrieksbezoek te combineren. Het was de fabriek van 'Simes'. Dit zijn verlichtingsarmaturen die vooral gebruikt worden voor grote projecten, zoals grote gebouwen en bruggen. Maar nu willen ze ook de particuliere markt bespelen. Ze zijn vooral gespecialiseerd in led-verlichting. Enkele voorbeelden :

Het was wel een 'zware' reis. Donderdagmorgen moesten we om 3u45 in de ochtend in diksmuide staan. Daar werden we opgepikt door een bus. De rest van de groep stapte op in Kortrijk. Vanuit Kortrijk trokken we naar Zaventem, waar we het vliegtuig richting Milaan opstapten. Om 12u30 waren we in ons hotel waar we een half uurtje hadden om wat broodjes te eten. In de namiddag kregen we uitleg over de firma en kregen we een bedrijfsfilm te zien. Op vrijdag stond de bus al om 8u klaar om ons op te pikken. In de firma Simes hadden we vooral technische uitleg over de verschillende modellen en over hun led-technologie. Tijdens de middag werd een koud buffet voorzien. In de namiddag kregen we een presentatie van 3 grote projecten die ze hebben uitgevoerd. Om 17u30 hadden we de volledige opleiding gehad. Als ontspanning kregen we een rondleiding in een wijngoed waarna we lekker hebben gegeten in een buitenhuisje. Gezellig!

Zaterdag werden we rondgeleid in Verona door een gids en in de namiddag hadden we enkele uren vrij. Zondagmorgen om 10u30 stond de bus opnieuw klaar om ons naar het vliegveld te brengen. Tegen 19u30 waren we thuis.

Speciaal voor Lisa

Ons nichtje Lisa wordt vandaag 17 jaar.

Daarom speciaal voor haar :

PS :

Een bewogen morgen

Een tweede blogje op 1 dag? Ik mag mijn lezers toch wel eens verwennen hé.

Ik wou toch graag vertellen over deze morgen. Mathias en Brecht waren al vroeg opgestaan. Mathias zoals gewoonlijk om zijn bus op tijd te halen. Brecht was vroeg opgestaan omdat hij vandaag examen frans had. Hij wou het graag nog eens herhalen, want Frans is een moeilijk vak voor hem. Ikzelf had al de 2de dag op rij barstende koppijn. Ik heb wat geholpen met Brecht en de was gesorteerd, zodat ik vanaf volgende nacht kan beginnen wassen. Dat gebeurt altijd in het weekend. brecht vertrok met zijn fiets naar de bus en ik zette mij eventjes aan tafel om mijn boterham te eten, en met een stille hoop dat mijn hoofdpijn zou overgaan door het rustig aan te doen. Toen ging plots mijn GSM. Op mijn schermpje stond 'GSM Geert'. Geert is één van onze werkmannen. Ik dacht onmiddellijk 'ziek?'. Neen hoor, Geert meldde dat hij pech had met de camionette. Hij had de camionette meegenomen naar huis. Toen hij deze morgen wilde vertrekken viel de camionette enkele meters verder stil. Geert kreeg hem niet meer gestart. Gino was in de loods. Zowel Geert als ikzelf konden Gino niet bereiken. Ik heb dan maar vlug mijn boeltje gepakt en ben vlug naar de loods gereden. Toen Gino daar aan kwam was hij net aan het telefoneren met Geert. Gino zou er naartoe rijden. Ik bleef in de loods om de rest van de mannen de nodige uitleg te geven over de werkregeling. Ondertussen was Erika (onze bediende) al aangekomen. Gelukkig, want de telefoon bleef precies rinkelen. We kregen de ene telefoon na de andere. We waren met 2 telefoons aan het opnemen. Ondertussen werd er geleverd door 2 firma's en heb ik de leveringsnota's ondertekend terwijl ik aan het telefoneren was. Tussen de telefoongesprekken door was het nog één en ander regelen, zodat iedereen op de baan kon. Gino had Geert meegebracht naar de loods en zou zijn camionette afstaan. Alles werd dus in Gino's camionette geladen. Plots bleek dat de sleutels van die camionette verdwenen waren. Ze waren nergens te bespeuren, zelfs niet na een half uur zoeken. Dus heb ik de reservesleutels gehaald, want deze lagen thuis. Tegen 9u waren alle werkmannen vertrokken. De drukte van de telefoon heeft nog eventjes geduurd, maar uiteindelijk is de drukte voorzichtjes overgegaan...
Pfff ... tijd voor koffie!

Zoveel

Ik heb zoveel te vertellen. Maar geraak wegens tijdsgebrek maar niet op de blogsite om alles te delen met jullie.

Eerst en vooral over vorig weekend. Het was voor ons een druk weekend.

Het begon vrijdagavond. We hadden een etentje met het bestuur van het davidsfonds. Een gezellig samenzijn, waar we kunnen praten over koetjes en kalfjes (en niet over de aankomende activiteiten).

Zaterdag hadden we ons jaarlijkse personeelsetentje. Traditioneel verklappen we niet naar waar we gaan. We wilden er ook een actieve avond van maken, wat altijd goed is voor de groepssfeer, maar we wisten niet direkt welke activiteit we zouden doen. Ook onze mannen hadden geen idee. Na lang nadenken had ik het gevonden. Ik had voor de groep billenkarren gereserveerd in Middelkerke. Ik had ook geregeld dat we de dronkenput mochten bezoeken. Dus met onze billenkar reden we richting dronkenput. Dit is een oude regenwaterput die verzakt is. Door de verzakking geeft de dronkenput het gevoel dat je dronken bent. Na het bezoek aan de dronkenput hebben we getrakteerd met fruitjenever. Dan was het alweer tijd om de billenkarren terug te brengen, want om 8 uur hadden we afgesproken in het restaurant. De groep was te groot om aan 1 tafel te zitten, maar onze 2 tafels stonden naast elkaar, dus konden we goed met iedereen praten. We zijn in het restaurant gebleven tot 4u 's morgens. Ik moet er niet bij vertellen dat het een leuke avond was?

Op zondag hebben we vaderdag gevierd. Om 10u waren Brecht en ik verwacht in de kerk. Ik zou meezingen met het koor voor de eerste communie, Brecht was gevraagd om de mis te dienen. Tegen de middag waren we terug thuis. In de namiddag hebben we de vaders bezocht.

(Pinkster)maandag waren we uitgenodigd voor een communiefeest. De jongen in kwestie wou een groot feest met veel mensen. Het was lekkere beenhesp met frietjes om te eten. Dat is altijd lekker en ideaal voor kinderen. Daarna mochten we nog aanschuiven voor het dessertbuffet.