Lang leve de zon!

Ik heb deze morgen de verwarmingsinstallatie afgezet. Misschien zal het 's morgens en 's avonds nog wat fris zijn, maar dan kan ik hem snel terug aan zetten. Voor het warm water is het alvast niet meer nodig. De zon scheen deze week zo goed dat we telkens genoeg hebben met onze zonnepanelen om warm water te maken. Donderdag had de zon zo goed haar best gedaan dat we 200 liter water hadden van 75°C! Het is toch genieten van het mooie weer, maar in de bureau kan ik de ketel nog niet afzetten. In de namiddag heb ik geen verwarming meer nodig, maar 's morgens en 's avonds wel nog. Je kunt je ook niet warm werken aan die papieren hé. Het venster van de bureau is naar het noorden gericht, dus de zon kan het niet opwarmen. Nog eventjes geduld, totdat de warmte binnen zit.

Vorige zondag hebben we genoten van het zonnetje op ons terras. In de voormiddag hadden we op de bureau gewerkt. In de namiddag had Gino samen met de kinderen verder gewerkt aan onze zolder. Om 16u had ik koffie met koekjes klaarstaan bij onze nieuwe tuinbank. Zo gezellig samen genieten van de zon! Ontspannend!

Dat was een voorloper van een hele drukke week. Gelukkig is het weekend kalm. Zowel vrijdagavond als zaterdagavond zijn we vrij. Zondag (morgen) is er de jaarlijkse happening bij de groothandel, waar verschillende fabrikanten hun producten en nieuwigheden tonen in een mini-beurs. Tegen 16u worden we verwacht in Kortrijk voor de baby-borrel van Jana. Jana is het eerste achterkleinkind in de familie Annys. Ik kijk er al naar uit!

een lange dag

Gisteren was een lange dag. Mathias ging namelijk met school naar Londen. De bus vertrok om 5u30 in Brugge. Dat betekende dus om 4u30 opstaan en om 5u vertrekken. Die spreuk van ochtendstond ... vond ik plots niet meer zo interessant. De avond voordien geraakte ik maar om 11u in mijn bed, dus het was een korte nacht. Door de schrik om mij te overslapen, ben ik dan nog een paar keer wakker geweest tijdens de nacht. Mijn biologische klok heeft mij gewekt om 4u25 's morgens. Toch raar hé. Maar zo was ik op tijd wakker en is Mathias op tijd bij de bus geraakt. Tegen 6u was ik weer thuis. Zo kon ik rustig de tijd nemen om te douchen en wat aan de was te werken. Tegen 8u zat ik weer aan mijn bureau. Daar had ik het toch soms moeilijk om mij te concentreren. De vermoeidheid nam soms de overhand. Om 19u30 heb ik de bureau verlaten, want ik had boodschappen besteld die ten laatste 19u45 moesten opgehaald worden. Als ik terug was van het grootwarenhuis, was ook Gino aangekomen. Samen met Brecht hebben we dan de boodschappen weggestoken en het eten klaargemaakt. Echte vlaams kost : biefstuk friet met sla. Tegen 22u hebben we ons in de zetel geploft. Mathias zou om middernacht terug zijn, dus moesten we nog eventjes opblijven. Maar ik ben in slaap gevallen in de zetel. Om 23u15 kregen we bericht van Mathias dat we mochten vertrekken. Gino zou Mathias wel gaan ophalen. Ik wilde wel meegaan, als gezelschap, zo zou hij niet in slaap vallen, hé. Brecht wilde ook mee, want hij is graag op de baan. Dus zijn we met 3 vertrokken om Mathias op te halen. Mathias stond ons al op te wachten als we daar aankwamen. Mathias vertelde dat hij niet had geslapen op de bus, dus het was ook voor hem een lange dag. Tegen 12u30 's nachts waren we terug thuis, met 2 slapende kinderen op de achterbank... Het zijn geen schoolreizen meer zoals vroeger hé!

Pfff

Een mens zou er van beginnen blazen.

Wat is er allemaal gebeurd sinds 1 maart. Toch enkele belangrijke 'gebeurtenissen'.

Vorig blogje liet ik jullie al weten dat er een spannende dag in aantocht was. Op 1 maart is er namelijk een nieuwe kracht bij gekomen. Ditmaal geen arbeider om mee te gaan installeren, maar een iemand om mij bij te staan in de bureau. 1 maart is Erika bij ons aan de slag gegaan. De eerste dag was voor allebei een spannende dag. We zijn gestart met een tas koffie om eventjes het ijs te breken. Erika had een mandje paaseitjes mee voor haar nieuwe collega's. Zo was de eerste spanning er van af. Het zal toch een hele aanwinst zijn met een extra kracht. Gelukkig heeft Erika al ruim ervaring in de administratie. Het is wat wennen aan onze software en manier van werken, maar dat gaat vlot. Haar eerste werk was de befaamde lijst maken van de gereinigde CV ketels. Geen klein werkje. Ondertussen is ze vooral bezig met de facturatie. Zo krijg ik tijd om alle andere administratie in orde te maken.

Dat brengt me bijna naadloos naar het volgende puntje : de belastingscontrole. Door ziekte van de boekhouder was de controle een week uitgesteld. Het verschil met de vorige controle was dat ik mij volledig kon concentreren op de voorbereiding, doordat Erika de rest van de administratie in handen nam. Dat maakte dat ik niet extra lang heb moeten werken hierdoor. Toch was ik er niet gerust in. De eerste controleur stond zo'n 10 minuutjes te vroeg voor de deur. Al snel volgde zijn collega. De boekhouder stond me gelukkig bij met zijn bediende. Al vlug werd er van start gegaan met de controle. Alle vragen konden beantwoord worden. Alles kon aangetoond worden op papier. Tegen de middag had ik er een goed gevoel bij. Ook de controleurs vielen goed mee. Waarom heeft een mens daar toch altijd schrik voor, hé. Al bij al is alles goed afgelopen, alhoewel ik letterlijk gezweet heb. Tegen 15u was de controle voorbij. Ik heb daarna nog zo'n uurtje samengezeten met de boekhouder, om nog heel wat dingen te bespreken. Tegen 16u zat ik terug in Zevekote aan mijn bureau. Ik heb mijn restje energie moeten samenrapen om nog wat te werken. De fut en de goesting waren volledig weg. Toch heb ik nog facturen gecontroleerd en de betalingen voorbereid. Om 19u heb ik mijn bureau verlaten en ben ik nog eventjes binnengesprongen bij mijn schoonouders. Die avond was ik snel moe. Een dag belastingscontrole is toch vermoeiend!

Gisteren was ook een vermoeiende dag. Het begon nogal rustig. Een dag zoals een ander. Tot rond 18u plots enkele klanten belden met een probleem. Gino moest nog een klant helpen die geen warm water had en bij een andere klant een kortsluiting oplossen. Om 21u waren we thuis. We moesten nog beginnen met het bereiden van ons eten. Gelukkig had ik al de aardappelen geschild voor de frieten. Maar om 21u30 ging de telefoon opnieuw : Een varkensboer die problemen had met zijn voedersysteem. Gino heeft eerst gegeten en is daarna vertrokken. tegen 12u45 's nachts was hij terug thuis. Ik heb ondertussen de tafel klaargezet in de living, want vanavond hebben we bezoek. Onze kinderen zijn in januari een jaartje ouder geworden. Dit wordt vanavond in familiekring gevierd. Morgenochtend zal ik toch de wekker later zetten!