rode wangetjes

Ik krijg rode wangetjes als ik zie hoe lang het is geleden dat ik nog heb geblogd.


Ik kan hier heel wat excuses neerpennen (waarvan het sterfgeval van Gino's vader en het verlof de belangrijkste zijn), maar met excuses help je de wereld niet, zg ik altijd. Tijd om de draad weer op te pikken!

Normale routine

Met de start van het schooljaar is het hier weer een normale routine. Dat betekent dat we toch iets vroeger moeten opstaan, want dat was met de vakantie geleidelijk aan wat later geworden. Ook de drukte is teruggekeerd. De klanten zijn ook uit verlof, dus ook de telefoon rinkelt weer als voorheen. Ook onze avonden zijn weer goed gevuld. De vergaderingen zijn weer van start gegaan. En ik heb mijn avond sport ook weer opgepikt. Dat maakt dat het soms lopen en vliegen is. Het is weer even wennen!


Om jullie een idee te geven :
Maandagavond : geen afspraken.
Dinsdagavond : Gino zou met een rekening naar een klant gaan, ik moest Brecht brengen naar de traktor-rijles tegen 18u, en om 20u had ik een afspraak ivm het Davidsfonds. Eten hebben we achteraf gedaan (om 21u30)
Woensdagavond : Gino en ik waren ingeschreven op een vergadering ivm mazout in energiezuinige woningen. Deze begon om 18u met een mini-beurs. De effectieve presentatie begon om 19u. Gino is pas om 18u thuis gekomen, want hij moest nog een dringende herstelling oplossen. Gelukkig waren we net op tijd om de presentatie mee te maken.
Donderdagavond : dit is mijn vaste sportavond. Het sporten is van 20u30 tot 21u30. Door de drukte (en ook wel omdat ik het niet meer gewoon ben) hadden we nog geen tijd gehad om te eten vooraf. Gino zou (tijdens mijn sporten) nog een herstelling doen. Dus hebben we ook weer veel te laat gegeten.
Vanavond : Brecht zou graag naar de jeugdvereniging gaan. Gino gaat naar de kookles voor mannen(georganiseerd door de plaatselijke vereniging). Dus ben ik een avondje alleen thuis. Eventjes rustig (voor mij toch). Relax!

Duivelse actie

Ik heb al enkele keren gedacht aan een actie voor in de winkel. Ik heb er ook al vaak over gesproken, maar nu is het er eindelijk van gekomen. Bij deze heb ik een duivelse actie bedacht. We hebben colli's samengesteld met dingen die volgens ons samenhoren. Ik hoop dat het succes heeft!.

Ja, ook wij doen mee :)

De voetbalgekte is in het land. De microbe is van Nederland naar België overgewaaid.

Ik had in april de winkel versierd met Pasen-decoratie. Na Pasen had ik alle pasen-gerelateerde dingen zoals paashazen en zo, weggenomen. De gele kleur vond ik nog gepast voor de lente. Na enkele weken was het tijd om de toonzaal weer op te frissen met iets nieuws. Ik was eerst niet van plan om mee te doen aan de voetbalgekte. Ik had er eigenlijk gewoon niet aan gedacht. Maar hier en daar zag ik toch al wat winkels met de belgische driekleur versierd. En omdat ik wel hou van het 'samenhorigheidsgevoel' besliste ik om mee te doen. Met een kleine twijfel vertrok ik naar verschillende winkels met de hoop nog wat te vinden in de driekleur. Gelukkig was er nog genoeg voorraad overal. Ik heb wel wat veel gekocht ...  zie hier het resultaat :

Carwash

Gino wou graag onze auto & zijn camionette wassen. Plots kreeg hij het idee om nog wagens te wassen. Na 2 uur hadden we dit resultaat :

6 blinkende voertuigen ... geef toe,  het is een foto'tje waard hé.

Van berging naar kleedruimte

We hebben een paar werknemers die soms met de fiets naar het werk komen. Om zich om te kleden kropen ze dan in de berging. Ook kregen andere werknemers de gewoonte om met mooie kleren aan te komen en te vertrekken, zodat hun auto niet vuil zou worden. Hun kleren moesten ze dan ergens op de rekken of zo leggen, alles behalve een aangename situatie. Daarom hebben we de berging aangepakt en hebben we er een kleedruimte van gemaakt. We hebben 1 rek weggenomen. Daar zijn kastjes in de plaats gekomen. En we hebben enkele kapstokken gehangen. Ook hebben we een spiegel aan de muur gehangen. Zo is het voor hen toch aangenamer om zich om te kleden.

Ik heb jammer genoeg geen foto's van voordien.

Feest!

Vorig weekend was een feestweekend.

Vrijdagavond waren we uitgenodigd voor een pensioensfeest. Viviane, die al 44 jaar (!) bij onze groothandel werkte heeft de beslissing genomen om op pensioen te gaan. Het was een gezellig samenzijn. Geniet van je verdere leven, viviane!

Zaterdagavond hadden we ons personeel (met gezin) uitgenodigd voor ons 'personeelsnieuwjaarsfeest'. Ja, dat is inderdaad wat laat in het jaar. Maar door ons druk sociaal leven kon het echt niet eerder. In totaal waren we met 23 mensen die aan tafel zouden schuiven. Eten klaar maken voor zo'n grote groep vraagt heel wat voorbereiding. Zeker omdat we ook vrijdagavond niet konden verder werken. Daarom had ik donderdag al de tafel gedekt :

 

Zaterdag kreeg ik 'verlof'. 't Is te zeggen : we hadden het zo geregeld dat Gino op bureau kon blijven, zodat ik niet naar de zaak moest komen. Daar was ik wel blij mee, want we maken (zoals altijd) alles zelf klaar. Ik was eigenlijk goed op tijd klaar en kon mij op tijd klaar maken. Er werd heel wat afgelachen en gepraat. Een gezellige sfeer! Hier wat sfeerbeelden :

de voorgerechtjes

 

 

Zondag mochten we Gino's verjaardag vieren. We zijn gestart met een ontbijt. Gino had nog een cadeaubon liggen die hij had gekregen van zijn 'petekindje' Arne.

 

 

Na het ontbijt zijn we op de fiets gesprongen en hebben we samen met 2 andere koppels een ritje gemaakt van 30 kilometer. Na het fietstochtje hebben we op ons terras nog samen iets gedronken. Daarna zijn we er nog in gevlogen om de laatste restanten van het feestje van de avond er voor op te ruimen. Gino heeft de keuken aangepakt om alle schotels te doen verdwijnen en de kasten af te kuisen. Ik heb mij op de living geconcentreerd. Na een uur of twee stond alles weer op zijn plaats en was alles weer gedweild.

 

Om zijn verjaardag af te sluiten zijn we nog iets gaan eten. Daar kreeg hij van de restauranthouder als verjaardagskado een groot glas bier met ...

Het rietje heeft hij voor alle veiligheid maar aan de kant gelegd na de foto.

 

We hebben het zondagavond niet laat gemaakt, want de vermoeidheid van de avond er voor zat nog in onze kleren.

 

En traditioneel, stonden maandagmorgen de boterkoeken klaar voor ons personeel. Zo was zijn verjaardag weer een leuke herinnering!



Kijk eens ...

... wat de paashaas voor onze werknemers had klaargezet tegen dinsdag...