Naar de garage ...

Onze bestelwagens (of camionetten) moeten gelukkig niet veel naar de garage. De camionetten doen heel weinig kilometers omdat wij heel regionaal werken. Ik ben blij dat we niet zoveel garage-bezoeken hebben, want dat is een hele regeling. Sowieso gaan alle bestelwagens 1x per jaar naar de garage voor onderhoud en keuring. Maar dan zijn de techniekers die voor minimum 1 dag kwijt natuurlijk. De camionette is het magazijn en werkplaats van onze techniekers, zonder kunnen ze niet werken. Daarom proberen we dit zoveel mogelijk te regelen op een verlofdag van de techniekers. Dan komt er ook nog bij dat de camionette moet naar de garage gebracht worden en teruggehaald worden. Dat is een werkje voor Gino en ik 's morgens of 's avonds.

Vorige week moesten 2 camionetten 'binnen'. Gelukkig konden we dit regelen op 2 opeenvolgende dagen. Woensdagmorgen moesten we onze oudste camionette (14 jaar) naar de garage. De woensdag is altijd een moeilijke dag. Dat is de dag dat ik Brecht naar de bushalte breng. Tegen 7u48 moet ik dus ter plaatse zijn. Een bus wacht niet hé. Dus op tijd zijn is de boodschap. Gino gaat altijd eerst naar de loods om enkele voorbereidingen te doen.  Hij belt mij dan op wanneer hij vertrekt. Ik vertrek rond hetzelfde tijdstip. Het is ongeveer een kwartier rijden naar de garage. Na een vlugge uitleg laten we de camionette in de garage en keren we vlug samen terug naar de zaak. Als het op woensdag is moet ik, na het afzetten van Gino, terug naar huis rijden achter Brecht en hem dan naar de bushalte brengen. Daarna keer ik terug naar de firma.

Zoals ik al zei : een hele regeling die toch een uurtje in beslag neemt. Dus geen tijd dan voor huishoudwerk :) .

Ziekjes

Met het nieuwe jaar wenst iedereen elkaar een goede gezondheid toe. Voor Gino was dit heel toepasselijk, want hij is al enkele weken ziekjes. Het begon zo'n 3 weken geleden. Hij voelde zich al een paar dagen snipverkouden. Snotteren en hoesten bij de vleet. Hij kwam al enkele dagen vroeger naar huis. Meestal blijft hij werken op zijn bureau tot rond 22u. Maar om 20u was de kaars al uit. Tot hij op een ochtend wakker werd, nat van het zweet, hoesten als geen ander, ... het zag er niet goed uit. Ik verplichtte hem om in bed te blijven. Zo kon hij zeker niet werken. Alhoewel ik er niet zo graag alleen voor sta om de ploegen op te starten is alles vlot verlopen. De meeste techniekers wisten wat ze moesten doen en wat ze nodig hadden. Rond 11u kwam Gino op de bureau. Hij voelde zich al 'iets' beter. Maar eerlijk gezegd zag hij er nog wel ziek uit. Toch vond hij een dokter niet nodig. Maar tegen aan de avond was het kleine beetje energie dat hij nog had gevonden helemaal op. Hij stelde zelf voor om naar de dokter te gaan. Het verdict : keelontsteking, oorontsteking en begin van bronchitis. Met de nodige medicatie kon hij genezen. Of dat dachten we toch. Toen hij 10 dagen later op de maandag de laatste pil inslikte voelde hij zich nog niet helemaal genezen. Vanaf de woensdag begon hij weer koorts te maken, met de nodige keelpijn, hoesten en snotneus. Toen hij opnieuw naar de dokter ging, was die heel verbaasd om hem opnieuw te zien. Na een klein onderzoek werd al snel duidelijk dat hij 'hervallen' was : opnieuw keelontsteking en oorontsteking. Dan maar zwaardere medicatie ... Gelukkig blijkt deze wel aan te pakken. Hij voelt zich al een pak beter. Laat ons hopen dat hij nu opnieuw genezen is ...

Een gelukkig nieuwjaar

Ik wens al mijn lezers een gelukkig nieuwjaar toe.

Mijn nieuwjaarsgeschenk :  een extra lange blog met extra veel foto's.

Ik heb ook veel te vertellen, want ik ben hier al een tijdje niet meer geweest.

De plaatselijke krant :

Onlangs stonden we in de streekkrant. Het was een speciale editie met heel wat handelaars van Gistel. We werden gevraagd om hier ook aan mee te doen. Dat deden we graag natuurlijk. Reclame is altijd welkom. En het had effect, want de dag dat dit artikel verscheen stonden 2 nieuwe klanten in de winkel, die vertelden dat ze ons nog niet kenden, maar via de streekkrant wel.

 

 

Eindejaarsfeesten :

 

 

De trouwe lezers weten dat we heel wat feesten hebben tijdens het eindejaar.

De laatste gewerkte vrijdag van het jaar is het traditioneel "eindejaarsdrink". Dit kon echter niet doorgaan op die vrijdag, want we hadden beloofd mee te helpen aan een evenement van een plaatselijke vereniging. Dus hebben we het verschoven naar de donderdag. Zoals ieder jaar staan de flessen klaar die we krijgen van onze leveranciers. Deze worden het ganse jaar gespaard. Ieder drinkt wat hij wil, want we krijgen schuimwijn, wijn, bier, ... We zorgen natuurlijk voor een veilige thuiskomst, want ik ben BOB van de avond. Er was gelukkig nog een vrijwillige BOB en enkele 'verstandige drinkers', zodat ik maar 2 personen naar huis heb moeten brengen. Ik heb jammer genoeg geen foto van de lege flessen, maar heb wel enkele sfeerbeelden.

 

sorry voor de slechte kwaliteit, maar deze zijn met mijn GSM getrokken

 

Het volgende feest dat we moesten voorbereiden was kerstdag zelf. Weeral volgens traditie,  wordt dan de hele familie uitgenodigd, alle broers en zussen van Gino en van mij. Dit jaar waren we met 22 personen. Het vraagt wel wat organisatie, maar alles lukt altijd. We zijn het ondertussen ook al 22 jaar gewoon. Ik ben op 24 december pas om 17u thuisgekomen. De tafel had ik al de zaterdag vooraf gedekt.

 

Een goede voorbereiding en een simpel menu zijn de geheimen om zo'n feest te doen slagen. Dit was het menu :

* aperitief met 4 hapjes

* opgevulde zalm

* ardeens varkenshaasje met jagerssaus, gratinaardappelen en knolselderpuree

* dessertbordje

 

Het meeste was zelf bereid. Enkel de gratin aardappeltjes waren diepvries en het dessertbord waren mini-dessertjes die we besteld hadden bij www.milki.be die een klant is van ons. Alles zelf bereiden is voor ons bijna onmogelijk omdat we op 24 december ook nog werken. Op 24 december hadden we al een groot stuk voorbereid tegen 20u. Dan gaan we over tot zelf aperitieven en uitdelen van kado's. Daarna eten we (weeral een traditie) fondue. Tegen 23u30 wordt ik verwacht in de kerk, om samen met het koor de middernachtmis te verzorgen. Op 25 december zijn we om 7u30 opgestaan, want we moesten nog de hapjes voorbereiden en nog enkele zaken klaarzetten zoals aperitiefglazen en zo. We hadden ruim gerekend, we zouden gemakkelijk klaargeraken. Maar om 8u30 ging de telefoon. Een bakker belde in nood dat zijn oven niet meer wilde werken. Hij had gehoord van een collega bakker dat we wel zouden opnemen en hem depanneren. Gino is er vlug naartoe gereden. Na heen en weer rijden naar het magazijn voor het juiste onderdeel was de bakker geholpen. Tegen 10u45 was Gino terug. Eventjes een tandje bijsteken was de boodschap, want de tijd was nu wel krap geworden. Toch was alles geslaagd en hebben we er weer een leuk en lekker feest van kunnen maken.

 

Oudejaar hebben we bij Gino's broer gevierd samen met nog enkele andere koppels. En nieuwjaardag bezoeken we de ouders, zonder vaste afspraken.

 

Zo is het jaar opnieuw gestart.