Ken je dat liedje?

"We moeten rennen, springen, vliegen, vallen, opstaan en weer doorgaan". Zo voelt het voor mij de laatste tijd een beetje aan. Eind september begint bij ons traditioneel een drukkere periode. Heel wat verwarmingsketels worden aangestoken, en er blijven er hier en daar wat haperen. Wat voor meer telefoontjes zorgt. Daarnaast zijn er ook heel wat vergaderingen en info-avonden of -namiddagen van fabrikanten tussen half september en half november. Ook onze klanten hebben genoten van een welverdiende vakantie, maar willen er nu weer tegenaan gaan. Dat alles samen maakt dat het hier allemaal drukke dagen waren.

Gelukkig zijn de weekends niet zo druk, hiermee bedoel ik in ons sociaal leven. Zo moesten we vorig weekend nergens naartoe. Joehoe! Een heel weekend vrij. Gino had direkt het plan om zo veel mogelijk offertes te maken. Hij had de laatste weken bijna geen dag op zijn bureau kunnen werken. Er kwam vanalles tussen. dat maakte dat hij een serieuze achterstand had in zijn papierwerd. Zaterdag middag begon hij er aan. Alle te maken offertes legde hij op onze vergadertafel in stapeltjes. Iedere toekomstige klant had een stapeltje. Hij maakte non-stop offertes. Ook zondag stond hij vroeg op en vertrok vrij snel naar kantoor om verder te doen. Tegen 13u kwam hij thuis en hebben we samen gegeten. Ik had in de voormiddag het huishouden en boodschappen gedaan. Na het middageten zijn we samen naar kantoor vertrokken. Ik had nog een dringend werkje uit te voeren. Gino wou verder doen aan zijn offertes. Maar tegen 15u was de zin over. Dit lag er klaar om maandag te controleren :


19 offertes gemaakt