Vlug nog een blogje tussen de drukte in. Het is winter en dat zullen we geweten hebben!
Als het begint te vriezen is het bij ons altijd heel druk. De telefoon staat niet stil. Voorlopig zijn het vooral problemen met de centrale verwarming, zowel bij woningen als bij varkensstallen. De hele dag door ben ik bezig met het schikken en herschikken van de planning. We moeten ons best doen om bij iedereen te geraken. Zeker nu de wegen ondergesneeuwd zijn, gaat het rijden van de ene plaats naar de andere ook niet zo vlot! Ik hoop dat de vorst ook vlug voorbij zal zijn, want ook dat brengt vaak schade met zich mee.
Tussen de telefoons door probeer ik toch nog wat van mijn administratie te doen. Ik heb alweer bijna een week geen facturen kunnen maken, zo stapelen de papieren zich op natuurlijk. Ondertussen is het ook weer tijd om de betalingen te controleren, wat ook meer dan een dag inneemt. Ik zal gewoon systematisch aanpakken wat er moet gedaan worden.
Ook het huishouden loopt niet zoals ik gewoon ben. Iedere donderdag wil ik alle was geplooid en gestreken in de kasten hebben, maar deze week is dat niet gelukt. In tegenstelling tot vorige week, toen was ik zo vroeg in de week klaar dat ik ook nog de berging heb kunnen opruimen. Ik hoop morgenochtend toch klaar te zijn met de was, zodat ik het niet moet 'meeslepen' naar volgende week.
zaterdag 27 november 2010
woensdag 17 november 2010
Feest
Dit weekend was het feest. Zondag werkte Geert exact 5 jaar bij ons. Dat was alvast een reden om te vieren. Toen Nick 5 jaar bij ons werkte, hebben we een verrassingsfeest georganiseerd. Nick werd met een smoes van verkeerde loonbrieven door zijn vrouw tot bij ons huis geleid. De verrassing was compleet toen hij al zijn collega's in de tuin zag zitten. Het werd gevierd met een lekkere BBQ.
Ditmaal was het de beurt aan Geert. Een verrassingsfeest zou moeilijk worden. Iedereen zat in het complot : de collega's, zijn vrouw, zijn kinderen, ... We zouden het zaterdagavond laten doorgaan. Geert had al eens gepolsd bij Nick, maar die stelde Geert gerust dat het pas in december zou gevierd worden. Een leugentje om bestwil! Tot zaterdagmorgen wist hij van niets, maar hij voelde aan dat er iets niet klopte toen hij zijn vrouw aansprak ivm die avond. Het was geen volledige verrassing meer, maar dat maakte de avond niet minder plezant. We waren in totaal met 22 personen. Er werd veel gelachen en gebabbeld. We hadden gourmet besteld voor de hele bende en hadden ook nog een dessert en koffie voorzien. Tegen 3u30 in de ochtend zijn de laatste naar huis gegaan. De verrassing was voor Geert nog niet gedaan. Zondagmorgen hebben we nog een ontbijtmand laten leveren als geschenk. 5 jaar trouwe dienst, dat mag al eens gevierd worden, hé!
Ditmaal was het de beurt aan Geert. Een verrassingsfeest zou moeilijk worden. Iedereen zat in het complot : de collega's, zijn vrouw, zijn kinderen, ... We zouden het zaterdagavond laten doorgaan. Geert had al eens gepolsd bij Nick, maar die stelde Geert gerust dat het pas in december zou gevierd worden. Een leugentje om bestwil! Tot zaterdagmorgen wist hij van niets, maar hij voelde aan dat er iets niet klopte toen hij zijn vrouw aansprak ivm die avond. Het was geen volledige verrassing meer, maar dat maakte de avond niet minder plezant. We waren in totaal met 22 personen. Er werd veel gelachen en gebabbeld. We hadden gourmet besteld voor de hele bende en hadden ook nog een dessert en koffie voorzien. Tegen 3u30 in de ochtend zijn de laatste naar huis gegaan. De verrassing was voor Geert nog niet gedaan. Zondagmorgen hebben we nog een ontbijtmand laten leveren als geschenk. 5 jaar trouwe dienst, dat mag al eens gevierd worden, hé!
dinsdag 9 november 2010
Eetgewoontes & ontmoeting oud-collega's
Eetgewoontes & routines
In het verleden was ik een weinig georganiseerd persoon. Het enige wat vaststond was de vrijdagavond eten we frietjes, de zaterdag was mijn kuisdag. De rest was eigenlijk volgens het pluk-de-dag-systeem, dus volgens ik zin had. Ik was altijd bezig, maar niets stond vooraf vast. Toen Gino en ik nog allebei uit gingen werkten, moest ik als eerste vertrekken. Gino haalde toen het vlees uit de diepvries. Ik kwam altijd als eerste thuis, dus maakte ik een maaltijd met het vlees dat Gino had uigehaald. Vanaf het moment dat Gino zelfstandig was, werd het uithalen van het vlees ook mijn taak. Ik haalde uit volgens ik zin had. Omdat ik nu wat minder tijd heb voor alles in het huishouden, ben ik mij steeds meer beginnen organiseren en heb ik een beetje gewoontes ingevoerd. Zo is het ook voor ons eten. De maandag eten we altijd een broodmaaltijd, dat kan zijn : gewone boterhammen, boterhammen met een omelet of spiegelei, stokbroodjes, pitta, croque monsieurs, ... Omdat ik op maandagmorgen veel werk heb met het strijken en plooien van de was, komt dit goed uit dat ik 's morgens geen voorbereiding heb voor het avondeten. De dinsdag is bij ons visdag. Op dinsdag komt een visboer langs met zijn marktwagen. Zo moet ik 's morgens enkel zorgen dat er aardappelen zijn gekookt en eventueel de groenten klaargemaakt. De vis maak ik 's avonds klaar op de zaak. Dit is toch meestal gewoon bakken of stomen. Op woensdag eten we gewone kost, dat wil zeggen : aardappelen met vlees (meestal varkens of rundsvlees) en groenten, meestal voor een groot stuk al voorbereid thuis.Vanavond is het dus aardappelen met kotelet en tomaat. De donderdag is het vaak (maar niet altijd) pasta of rijst. Vrijdag is en blijft frietjesdag. De kinderen vinden dat een ideaal begin van het weekend. Zaterdag staat er niets vast, omdat we dan ook vaak weg zijn. Zondag eten we vaak kroketjes. Door er wat systeem in te steken, verlies ik veel minder tijd met het kiezen van "wat eten we vandaag".
Oud-collega's
Gisteren was ik uitgenodigd bij een ex-collega. Ik heb 12 jaar in een multinational gewerkt als secretaresse. We waren daar met verschillende secretaresses. Gisteren was het een gelegenheid om opnieuw samen te komen met de secretaresses. Het was er reuzegezellig. We hebben veel gekletst en gelachen. Jammer dat het al vlug tijd was om naar huis te gaan. Op weg naar huis haalde ik bij mezelf herinneringen op van toen. Ik heb een goede tijd gehad op mijn werk en veel plezier en steun bij mijn collega's. Alhoewel ik het niet meer gewoon zou worden om er te gaan werken, mis ik toch nog vaak de sfeer. Gelukkig bestaat er nog zoiets als e-mail, zo hou ik nog steeds contact!
In het verleden was ik een weinig georganiseerd persoon. Het enige wat vaststond was de vrijdagavond eten we frietjes, de zaterdag was mijn kuisdag. De rest was eigenlijk volgens het pluk-de-dag-systeem, dus volgens ik zin had. Ik was altijd bezig, maar niets stond vooraf vast. Toen Gino en ik nog allebei uit gingen werkten, moest ik als eerste vertrekken. Gino haalde toen het vlees uit de diepvries. Ik kwam altijd als eerste thuis, dus maakte ik een maaltijd met het vlees dat Gino had uigehaald. Vanaf het moment dat Gino zelfstandig was, werd het uithalen van het vlees ook mijn taak. Ik haalde uit volgens ik zin had. Omdat ik nu wat minder tijd heb voor alles in het huishouden, ben ik mij steeds meer beginnen organiseren en heb ik een beetje gewoontes ingevoerd. Zo is het ook voor ons eten. De maandag eten we altijd een broodmaaltijd, dat kan zijn : gewone boterhammen, boterhammen met een omelet of spiegelei, stokbroodjes, pitta, croque monsieurs, ... Omdat ik op maandagmorgen veel werk heb met het strijken en plooien van de was, komt dit goed uit dat ik 's morgens geen voorbereiding heb voor het avondeten. De dinsdag is bij ons visdag. Op dinsdag komt een visboer langs met zijn marktwagen. Zo moet ik 's morgens enkel zorgen dat er aardappelen zijn gekookt en eventueel de groenten klaargemaakt. De vis maak ik 's avonds klaar op de zaak. Dit is toch meestal gewoon bakken of stomen. Op woensdag eten we gewone kost, dat wil zeggen : aardappelen met vlees (meestal varkens of rundsvlees) en groenten, meestal voor een groot stuk al voorbereid thuis.Vanavond is het dus aardappelen met kotelet en tomaat. De donderdag is het vaak (maar niet altijd) pasta of rijst. Vrijdag is en blijft frietjesdag. De kinderen vinden dat een ideaal begin van het weekend. Zaterdag staat er niets vast, omdat we dan ook vaak weg zijn. Zondag eten we vaak kroketjes. Door er wat systeem in te steken, verlies ik veel minder tijd met het kiezen van "wat eten we vandaag".
Oud-collega's
Gisteren was ik uitgenodigd bij een ex-collega. Ik heb 12 jaar in een multinational gewerkt als secretaresse. We waren daar met verschillende secretaresses. Gisteren was het een gelegenheid om opnieuw samen te komen met de secretaresses. Het was er reuzegezellig. We hebben veel gekletst en gelachen. Jammer dat het al vlug tijd was om naar huis te gaan. Op weg naar huis haalde ik bij mezelf herinneringen op van toen. Ik heb een goede tijd gehad op mijn werk en veel plezier en steun bij mijn collega's. Alhoewel ik het niet meer gewoon zou worden om er te gaan werken, mis ik toch nog vaak de sfeer. Gelukkig bestaat er nog zoiets als e-mail, zo hou ik nog steeds contact!
Abonneren op:
Posts (Atom)